Uszkodzenia nerwów kończyny górnej
Neuropatia splotu barkowego
Neuropatia splotu barkowego (zapalenie nerwów splotu barkowego) jest powszechnym i łatwym do rozpoznania schorzeniem o niejasnej przyczynie. Występuje z częstością około 1,6/100 000 rocznie. Rozpoczyna się zazwyczaj silnym bólem, narastającym w ciągu godzin czy dni, zlokalizowanym w okolicy barku i promieniującym wzdłuż ramienia. Po kilku dniach rozwija się postępujące osłabienie danej kończyny z niewielkimi tylko zaburzeniami czucia; następnie dochodzi do zaniku mięśni.
W różnicowaniu należy uwzględnić ostre wypadnięcie tarczy międzykręgowej odcinka szyjnego kręgosłupa i uszkodzenie korzeni nerwowych w przebiegu zakażenia wirusem półpaśca.
Nerw łokciowy
Uszkodzenie nerwu łokciowego może być spowodowany przez:
uraz;
złamanie kości z przemieszczeniem;
zapalenie stawów;
powtarzany ucisk (przy używaniu kul łokciowych, podczas opierania łokcia o otwarte okno podczas prowadzenia samochodu, wibrujące narzędzia, długotrwałe opieranie się o kierownicę roweru);
zespół kanału łokciowego;
torbiel galaretowata nadgarstka.
Uszkodzenie nerwu łokciowego daje objawy czuciowe, ruchowe lub też mieszane. Ból jest częsty w zespole kanału łokciowego oraz w urazach łokcia. Objawy czuciowe to drętwienie i mrowienie palców serdecznego oraz małego, a także niekiedy łokciowego brzegu dłoni. W przypadku uszkodzenia w okolicy nadgarstka lub ręki nie ma zaburzeń czucia.
Leczenie polega na unikaniu nadmiernego ucisku na nerw oraz powtarzalnych ruchów zginania i prostowania w stawie łokciowym. Chirurgiczne uwolnienie uwięźniętego nerwu jest wskazane, gdy leczenie zachowawcze nie przynosi rezultatu, a zwłaszcza gdy objawy kliniczne narastają. W tych przypadkach konieczne jest dokładne kliniczne i elektrofizjologiczne określenie miejsca uszkodzenia. Niekiedy niezbędne jest operacyjne przemieszczenie nerwu na przednią powierzchnię stawu łokciowego w celu zapobiegania dalszemu uszkodzeniu, aczkolwiek rzadko zabieg ten przynosi rezultaty.
Nerw promieniowy
Przyczyny uszkodzenia nerwu łokciowego:
uraz;
złamanie trzonu kości ramiennej;
ucisk w obrębie dołu pachowego;
proces rozrostowy w obrębie dołu pachowego;
ucisk w rowku promieniowym kości ramiennej przy przewieszeniu ramienia przez poręcz krzesła;
neuropatia splotu barkowego.
Najbardziej charakterystyczne objawy to osłabienie prostowania w stawie nadgarstkowym i w stawach śródręczno-paliczkowych palców i kciuka, z towarzyszącym zanikiem mięśni zginaczy zlokalizowanych na przedramieniu.
Zwykle jest osłabiony także mięsień ramienno-promieniowy, co powoduje upośledzenie odruchu z mięśnia nawracacza i utrudnienie zaginania w stawie łokciowym w pozycji półodwróconej. Zdarza się rzadko drętwienie i mrowienie grzbietowej powierzchni ręki.
W leczeniu stosuje się szynę zakładaną bezpośrednio na staw nadgarstkowy. Ma ona na celu uniknięcie zniekształcenia tego stawu, a zarazem pozwala na prawidłowe funkcjonowanie palców do czasu powrotu czynności nerwu promieniowego.
Pozycja "opadającej ręki" jest bardzo niekorzystna ze względu na upośledzenie działania mięśni międzykostnych. Wczesne uwolnienie od ucisku nerwu promieniowego daje korzystny rezultat.
Nerw pośrodkowy
Przyczyny uszkodzenia:
uraz (rany cięte w obrębie nadgarstka, nadkłykciowe złamanie kości ramiennej);
zespół cieśni nadgarstka;
niedowłady związane z uciskiem w obrębie nadgarstka, często związane z wykonywanym zawodem.
Schorzenie to zauważyć można głównie podczas próby zaciśnięcia pięści -dłoń ustawia się w charakterystyczny sposób ("ręka błogosławiąca"). Dodatkowym objawem jest objaw butelki, to jest odwodzenie kciuka podczas chwytania jakiegoś przedmiotu.