Pojecie globalizacji

Globalizacja to proces zagęszczania się różnorodnych związków i odzialywan w skali światowej, który polega na tym ze globalne przepływy w obrocie kapitałowym, towarowym, ludzkim, informacyjnym, ulęgają wzmożonej intensyfikacji, w efekcie radykalnie wzrasta podatność poszczególnych państw i narodow na różnorakie uwarunkowania globalne oraz wpływy pochodzące ze środowisk międzynarodowych. ( definicja z „ Paradoksy globalizacji” - W. Anioła). Jest ona wynikiem współdziałania czynnikow politycznych, społecznych, kulturowych, ekonomicznych. Oznacza ona ze wszyscy żyjemy w jednym świecie, jednostki, grupy, narody, sa coraz silniej od siebie uzależnione. Jej motorem jest rozwój technik informacyjnych i telekomunikacji, który przyczynił się do wzrostu tempa i zakresu interakcji ludzi na całym świecie.

Paradoksy globalizacji / W. Anioł „ Paradoksy globalizacji”

1.Zwiazany z pojęciem - globalizacja. Termin ten jest nadużywany ze względu na jego współczesna popularność. Dość rzadko jest definiowany precyzyjnie, dlatego sprawia ze opisywane przez niego zjawisko jest jeszcze mniej zrozumiale niż było, a on sam staje się mętny i niejasny.

2. Globalizacja jest fenomenem jakościowo nowym w swym współczesnym wydaniu co i starym, biorąc pod uwagę jego główne cechy konstytutywne Tendencje internacjonalizacyjne towarzysza ludzkości od zarania jej dziejow, obejmują z coraz większą intensywnością coraz szerszy (az po ogólnoświatowy) zasięg geograficzny i coraz więcej dziedzin życia. Zaowocowało to globalizacja. Sporne jest kiedy ten proces dokładnie nastąpił, ale przeważa pogląd, ze pierwsza faza tego procesu miała miejsce na przełomie XIX i XX w.

3. Globalizacja jest zarówno zjawiskiem zarówno subiektywnym jak i obiektywnym. Składają się na nia z jednej strony świadome działania różnorodnych podmiotow politycznych i gospodarczych, z drugiej strony procesy mniej lub bardziej żywiołowe wymykające się spod kontroli ludzkiej i z wielkim trudem dające się sterować.

4. Jednym z największych paradoksów jeśli chodzi o wewnętrzna naturę globalizacji wydaje się fakt ze proces ten jednoczenie łączy i dzieli, z jednej strony wspiera integracje z drugiej stymuluje tendencje odśrodkowe, dezintegracyjne. Te dwa sporne trendy globalizacja splata. Jej efektem jest scalanie świata, zmniejszanie planety do rozmiarów globalnej wioski, ale i parcelacja sceny ,międzynarodowej na mniejsze fragmenty. Ilustracja do tego jest pęd do tworzenia państw narodowych i wzrost ich liczby. 1945 w ONZ było 51 państw, obecnie 200. Wskazuje się na kompletarnosc i sprzężenie zwrotne obu tendencji. Procesy dezintegracyjne( w tym rewitalizacja nacjonalizmów) to rodzaj reakcji na globalizaacje i związane z nia ujednolicenie norm,, wzorcow kulturowych, rozwiązań społecznych. Dialektyczna nierozerwalność obu opozycyjnych trendów opisują takie pojęcia jak „lokalizacja”, „glolokalnosc”, „globalizacja lokalności”. Odrębny paradoks związany jest z równoczesnym rozwojem tendencji globalizacyjnych i regionalizacyjnych w świecie. Przeważa także pogląd ze procesy integracyjne w unii Europejskiej, NAFTA, Asuan, MERCOSUR, nie sa alternatywa wobec globalizacji, gdyż długofalowo raczej sprzyja niż przeszkadzają formowaniu się scislejszych powiązań o charakterze ogólnoświatowym.

5. Główny paradoks w sferze ekonomicznej polega na tym, iż proces ten z jednej strony napędza postęp technologiczny, dynamizuje wzrost gospodarczy, przyspiesza rozwój wielu regionów świata, a z drugiej strony pogłębia dysproporcje rozwojowe, nierówności społeczne, marginalizuje niektóre kraje i duże grupy ludzi. Generuje wiec nowe podziały, i przez to jest czynnikiem konfliktogennym. Dostrzec można postępująca polaryzacje technologiczna, dochodowa, socjalna w systemie globalnym. Za jeden z mechanizmow tej polaryzacji uznać można asymetryczność globalizacji, która polega na tym ze liberalizacji transferow kapitałowych nie towarzyszy w pełni swobodny przepływ towarow i siły roboczej w skali globalnej. Wyraźna jest dysharmonia miedzy wolnym globalnym rynkiem kapitałowym a restrykcyjnym rynkiem pracy, który ogranicza możliwości zatrudnienia mieszkańców uboższych krajow w krajach najuboższych.. Faktem jest ze narastająca asymetria społeczno- ekonomiczna w skali globalnej może prowadzić do wielu negatywnych konsekwencji.

6. Wpływ globalizacji na bezpieczeństwo światowe nie jest jednoznaczny i jednokierunkowy. Warto zauważyć iż nie zależnie od zagrożeń wynikających z pogłębiania się rozmaitych dysproporcji, proces ten zaostrza również wiele sprzeczności etnicznych, handlowych, przenosi na płaszczyznę globalna niektóre konflikty lokalne , regionalne, sprzyjające powstawaniu transnarodowych powiązań i grup przestępczych ( przestępczych tym grup terrorystycznych drugiej strony gęstniejąca siec ogólnoświatowych współzależności czyni anachronicznym stosowanie siły w celu rozwiązania sporów międzynarodowych. Wojny staja się coraz mniej opłacalne, opłacalne jeden z głównych jej motywów tj. zajmowania obcych terytoriów w warunkach globalizacji i postępujących procesow deterytorialnosci traci wszelki sens.

7. Wartym podkreślenia paradoksem jest to iż rozwijajaacej się na szeroka skale z dużą szybkością i inetensywnoscia globalizacji gospodarki nie towarzyszy porównywalna pod względem zasięgu, tempa, głębokości globalizacja polityczna. Polityczne struktury władzy współpracy nie obejmują dziś zglobalizowanych procesow gospodarczych, tak jak ma to miejsce na poziomie państwa narodowego. Instytucje międzynarodowe nie maja władzy ponadnarodowej (poza jednym wyjątkiem w postaci wspólnotowych struktur unii europejskiej) w tym sensie w istocie nie występuje polityka globalna lecz tylko polityka międzynarodowa. Odnotować można także znacznie większy pluralizm politycznych niż ekonomicznych rozwiązań ustrojowych występujących we współczesnym świecie. Jeśli system gospodarki rynkowej jest dziś w zasadzie powszechna norma to pod względem ustroju politycznego panuje dużo większą różnorodność- od systemow demokratycznych, az po relikty realnego socjalizmu, teokracji, czy monarchii absolutnej..

8. Klasyczna suwerenność państw narodowych słabnie, rozrywa się. Pojmowana tradycyjnie- jako zdolność państwa do autonomicznego działania, nie ograniczonego żadna władza zwierzchnia, staje się anachronizmem. Praktyczny wymiar suwerenności rozumiany jako zdolność do urzeczywistniania żywotnych interesów narodowych ulega wzmocnieniu przez udział państw w współpracy międzynarodowej oraz szerszych związkach i strukturach integracyjnych. integracyjnych globalizujacym się coraz bardziej współzależnym świecie tylko bowiem aktywny udział w większych wspólnotach międzynarodowych (dotyczy to głównie państw małych i średnich) stwarza możliwość zachowania i poszerzenia zakresu swojej realnej suwerenności. Mówi się w związku z tym o kształtowaniu się swoistej suwerenności zbiorowej lub podzielonej. Doświadczenie wielu regionalnych organizmów integracyjnych pokazuje, ze interesy narodowe sa wiele skuteczniej realizowane właśnie w ramach tych związków a nie poza nimi.

9. Globalizacja wymusza zmiany w zakresie i sposobie wypełniania funkcji państwa. W niektórych obszarach znacznie reguluje kompetencje, a zwłaszcza pole działania dla rządu. Kwestie tradycyjne niegdyś regulowane w polityce wewnętrznej , podlegają dziś koordynacji i uzgodnieniom na szczeblu międzynarodowym. Coraz większy wpływ na ważne decyzje gospodarcze i polityczne wywierają podmioty poza państwowe zwłaszcza wielkie korporacje transnarodowe, szereg organizacji pozarządowych. pozarządowych tym sensie rola państwa słabnie - zmienia się bowiem układ sil pomiędzy aktorami globalnymi. Ale państwo wciąż dysponuje licznymi i zwanymi zasobami oraz narzędziami odzialowywania na rzeczywistość. Skuteczna aktywność państwa występuje w takich dziedzinach jak: ściąganie podatkow, zapewnianie bezpieczeństwa obywatelom, organizowanie masowej edukacji, prowadzenie polityki społecznej. Można powiedzieć ze globalizacja stwarza zapotrzebowanie na corz lepsze jakościowo i sprawniejsze państwo. Ponieważ nie istnieje globalny podmiot władzy politycznej, wiec to prze państwami narodowymi stoi zadanie lepszego zarządzania globalizacja oraz rozwiązania wynikających z niej napiec i konfliktow. Rola państwa w obliczu procesow globalizacji nie tylko potencjalnie ale ironie faktycznie rośnie.

10. Polityka społeczna państwa.

Globalizacja zaostrza konkurencje w gospodarce światowej, wzmaga wiec presje na obniżanie kosztow pracy. Niższe place i świadczenia społeczne staja się jednym ze sposobow podwyższania pozycji konkurencyjnej na globalnym rynku. Ogranicza to wszystko wpływy do budżet państw z których finansowane sa programu socjalne. Dlatego globalizacja często jest traktowana jako jeden z czynnikow kryzysogenych tradycyjnego państwa opiekuńczego. Jednocześnie wysokie bezrobocie, rosnące dysproporcje dochodowe, nierówności społeczne , nowe formy ubóstwa wywierają presje na wzmocnienie socjalnych funkcji państwa. Dotyczy to nie tylko doraźnej pomocy ale i systemowych działań w zakresie adaptacji lokalnych rynkow pracy i kapitału ludzkiego do wymogów globalnego rozwoju. Globalizacja zwiększy zatem popyty na zabezpieczenie społeczne ze strony państwa, a zarazem paradoksalnie zmniejsza jego realne możliwości, zapewnienia odpowiednich świadczeń i usług.

11. Kolejny paradoks globalizacji dotyczy demokracji. Z jednej strony nie bez znaczącego wpływu globalizacji w ostatnim okresie wzrosła liczba państw demoktatycnych (np. 1989- upadek wielu totalitarnych i autorytarnych reżimów) W całym okresie powojennym postępowała tez demokratyzacja porządku międzynarodowego. Wyrazem tego było powołanie ONZ i innych uniwersalnych organizacji, rozwoju prawa międzynarodowego, procesie dekolonizacji. Z drugiej strony w związku z postępami globalizacji coraz powszechniej odczuwalny jest na świecie deficyt demokratyczny, widoczny zarówno na poziomie krajowym jak i na szczeblu międzynarodowym. Na I szczeblu krajowi decydenci polityczni sa rosnącym stopniu zmuszani uwzględniać nie tylko interesy i postulaty swego wewnętrznego elektoratu ale i wymogi rynku globalnego oraz oczekiwania formułowane przez rocznego rodzaju zewnętrzne podmioty i instytucje. Ugruntowuje to u obywateli przekonanie o ich słabnącym realnym wpływie na decyzje i zycie polityczne., sprzyja apatii społecznej i wycofywaniu się z udziału w procesie demokratyczny. Demokratyczny deficyt na płaszczyźnie międzynarodowej polega nie tylko na tym, ze w wyniku globalizacji wiele państw mniejszych, uboższych, słabszych jest faktycznie spychanych na margines głównego nurtu rozwoju światowego, zwłaszcza pod względem ekonomicznym. Zasadniczy problem tkwi w asymetrii jaka występuje miedzy globalna gospodarka a polityka w ramach której zaznacza się wyraźny niedostatek globalnych demokratycznych mechanizmow i struktur. Nowi aktorzy globalni ( w tym głównie wpływowe korporacje transnarodowe) nie tylko nie odpowiadają za swoje działania prawd demokratycznym elektoratem ale ich aktywność nie jest dostatecznie przejrzysta.

12. W paradoksy uwikłany jest dynamicznie rozwijający się ruch przeciwników globalizacji - antyglobalistow. Rzuca się w oczy niekonsekwencja jego uczestników , która polega na tym, ze z jednej strony radykalnie i kompleksowo potępiają globalizacje, z drugiej ochoczo korzystają z jej dobrodziejstw i podstawowych instrumentów ( np. Internet
) , przygotowując i przeprowadzając swoje protesty. Uwagę zwraca tez forma zorganizowania tego ruchu. Jest to pozbawiona hierarchicznej struktury i jednolitego przywództwa ogólnoświatowa siec bardzo różnorodnych organizacji, przywodzi ona na myśl koncept społeczeństwa sieciowego. Trudno oprzeć się wrażeniu, ze paradoksalnie ruch antyglobalistow stanowi dzisiaj jeden z istotnych najbardziej spektakularnych przejawów globalizacji. Inny paradoks to ogromna programowa i ideologiczna niespójność tego ruchu. Towarzyszy mu zbitka często wzajemnie wykluczających się haseł, tendencji, postaw, interesów. Ruch ten stanowi koalicje rożnych sil społecznych i politycznych ( anarchiści, ekolodzy, obrońcy praw człowieka i inni). Realizacja podnoszonych przez ten ruch niektórych postulatow np. uczciwego handlu - ujednolicenia standartow pracy, poziomu świadczeń społecznych, norm ekologicznych państwach bogatych i biednych mogła by pogorszyć sytuacje w danej dziedzinie zamiast ja polepszyć.

Poglądy na skutki globalizacji

Skutki globalizacji wg. Z. Baumana:

1. Zaistnienie Nowego Nieładu Światowego (nazwa zaczerpniętą od studium Kenneth Jowitt'a)

Jest to określenie sytuacji w jakiej znalazł się świat obecnie, po załamaniu się dwu blokowego podziału świata (a jak nazywa go Bauman XX wieczne wydanie Wielkiej Schizmy). Jest to nowy niepokojący kształt świata, miotanego przez siły niesforne, nieskrępowane, samorzutnie poruszające się. ”Jest to wizja obszaru bez punktu centralnego, bez pulpitu kierowniczego, bez rady nadzorczej, dyrektorskiego gabinetu „ Oznacza to ze losy świata pozostawione sa dziś własnemu biegowi, nikt dziś nie kontroluje zdarzeń. W odróżnieniu od okresu, podziału świata na dwa bloki nie ma już takiego miejsca nadzoru czy kontroli które miało by moc, wole czy czelność orzekania o całej ludzkości. Przyczyna tego „globalnego chaosu” to słabość i bezwład instancji lądotwórczych. Jak uważa Bauman początkowo zadanie utrzymywania ładu i porządku po przez stanowienie zasad i norm na danym terenie należało do funkcji państwa. Potem funkcja ładotwórstwa przejęły dwa supermocarstwa które zawiadywały ladami państw , które znalazły się w ich bloku. Po zakończeniu tego okresu mamy do czynienia właśnie z taka sytuacja jaka możemy określić „ globalnym chaosem” . Dla swojego samoodtwarzania się potrzebuje on istnienia słabych państw, które będą sprzyjały swobodzie handlu i obiegu kapitału. III filary na których opierała się suwerenność władzy państwowej skruszała. Samowystarczalność militarna, gospodarcza, kulturalna przestała być możliwa.

2. Globalizacja prowadzi do wzrostu nierówności społecznych / wg. Bauman i Giddens

Jak informuje Human Development Report z1999r wydany przez ONZ na 20% światowej populacji przypadło 86% całkowitej światowej konsumpcji podczas gdy dla 80% światowej populacji przypadło zaledwie 24% konsumpcji. Ozn to ze większość światowego majątku skupiona jest w krajach „ uprzemysłowionych”, podczas gdy w krajach rozwijających panuje powszechna bieda, przeludnienie, zadłużenie, słabe systemy edukacji i opieki zdrowotnej. W krajach rozwiniętych rozwój gospodarczy wyprzedził rozwój populacji, w krajach rozwijających się było odwrotnie. Dystans miedzy najbogatszymi a najbiedniejszymi krajami w 1992 r wynosił 72:1 . Globalizacja zaostrza te tendencje gdyż sprzyja kumulacji kapitału, zysku, majątku i środków w obrębie grupy najbogatszych krajow. Np. na wzroście handlu zagranicznego w latach 1990-1997 o 6.5% skorzystała tylko garstka krajow. Także światowa siec komunikacji okrzyczana jako najpoteznijsze w dziejach narzędzie zrównania szans, jest użytkowana nader selektywnie, dla większości ludzi pozostaje nadal nieosiągalna brama na świat. Istnieje ogólne przekonanie ze wolność handlu i ruchow kapitału przekształci świat w cieplarnie w jakiej bogactwo rosnąć będzie szybciej niż kiedykolwiek a gdy wzrośnie suma ogólna bogactwa, każdemu przypadnie więcej w udziale. Jedna z organizacji która ma sprzyjać temu jest WTO - Światowa Organizacja Handlu, której podstawowym celem jest liberalizacja przepisow dotyczących wolnego handlu. Jednakże jak wskazuje Giddens jest to organizacja na wskroś nie demokratyczna która uwęglenia głównie interesy najsilniejszych mocarstw przez które jest zdominowana. Przykładem może być nacisk organizacji na otwarcie rynkow krajow rozwijających się na import z krajow uprzemysłowionych i przyzwolenie na zachowanie przez kraje rozwinięte barier na import towarow rolnych. Jest to przykład ogromnych nierówności. Globalizacja jest źródłem nierówności istniejących pomiędzy krajami i społecznościami. Pociąga za sobą nowe podziały na dobrobyt i nędzę, władzę i niemoc, przyznaje przywileje lub je odbiera. Pozwoliła ludziom bogatym dorabiać się szybciej , po przez najnowocześniejsze techniki pozwalające błyskawicznie obracać kapitałem, z drugiej strony technologia ta niewiele zmienia w warunkach życia najbiedniejszych. Dlatego może być postrzegana jako swoisty paradoks. Przynosi wielkie korzyści nielicznym, a marginalizuje 2/3 ludności świata.

3. Podział ludności ze względu na zdolność posługiwania się czasem do kasowania lub przerobu przestrzeni./ wg Baumana

Posiadanie lub brak tej zdolności dzieli ludzi na „ światowych” i „umiejscowionych” Dla jednych ograniczenia nakładane niegdyś przez przestrzeń geograficzna zostały skasowane , tymczasem dla drugich nadal przestrzeń fizyczna jest zamknięta. Poza tym globalizacja uwolniła niektóre jednostki z więzów terytorialnych, nadała im sens eksterytorialny. Jest to pewna elita , która posiada bezcielesna władzę, która ma głównie postać finansowa. Najsilniejszym czynnikiem nowej stratyfikacji ( podziału) społecznej jest mobilność. Istnieje świat totalnej mobilności, dla którego przestrzeń przestała być ograniczeniem, z drugiej strony istnieje świat tych którzy sa nadal skrępowani więzami lokalnymi. Pojawia się nowa asymetria pomiędzy eksterytorialna natura władzy, która może się przenosić w dowolne miejsce na ziemi a terytorialnoscia życia i jego przejawów.

4. Zmiana stosunku pomiędzy bogatymi i biednymi / wg Baumana

Bogacze dawnego typu potrzebowali biednych by ci utrzymywali ich w bogactwie. Obie strony połączone były wzajemna zależnością, która wyznaczała konieczność porozumienia i kompromisu. Służyła ona chociaż częściowej solidarności z biedota, która wyrażała się próbami złagodzenia ich niedoli. Obecnie tego podkładu wzajemnej zależności i wymiany usług brakuje. Bogacze ery informatyki globalnej nie maja dla biednych żadnego zastosowania niczego od nich nie potrzebując Jest to podział jednoznaczny i bezwzględny , który nie jest łagodzony, odwzajemniona zależnością i świadczeniem wzajemnych usług.

Poglądy na skutki glbalizacji według Francis Fukuyama

5. Uważa, ze globalzacja jako jedna z najbardziej postępowych sil we współczesnym świecie, jest recepta na rozwój gospodarczy, powszechny wzrost poziomu życia, a także jedyna droga aby przekształcić państwa biedne w bogate.

6. Jego poglądy na globalizaacje kulturowa to: to ze podstawowym zagrodzeniem dla narodowych kultur ze strony globalzacji jest to ze wielu globalizacjie równa amerykanizacji. W teorii można sobie wyobrazić globalizacje bez amerykanizacji, ale w praktyce związek miedzy jednym a drugim jest bardzo bliski.

Poglady na skutki globalizacji według Samuela Huntington

7. Poglądy na temat globalizacji kulturowej: Globalizacja wzmaga różnorodność kulturowa Dominacja amerykańskiej kultury jest powierzchowna. Podstawowe wartości i kultury nie zmieniają się w poszczególnych państwach. Polityczna konsekwencja jaka może wywołać proces globalizacji kultury to wybuch wojen na styku rożnych kręgów kulturowych. Największy potecjal ku temu występuje pomiędzy kręgiem anglo-amerykanskim a cywilizacja islamu.

8. Pogląd na temat globalizacji struktur politycznych: państwo narodowe, choć nadal jest bardzo ważnym uczestnikiem sceny międzynarodowej, traci swoje wpływy na rzecz instytucji międzynarodowych

Poglądy na skutki globalizacji Beniamina Barber'a

9. Zwraca uwagę na zagrożenia jakie stwarza proces globalizacji dla demokracji. Tłumaczy to tym, ze globalizacji uległy rynki towarow, pracy, kapitału,, ale nie uległy jej instytucje demokratyczne ani obywatelskie. Fakt, ze zglobalizowalismy gospodarkę ale nie zglobalizowalismy demokracji ozn. ze kapitalizm wydostał się z jej ram, stal się dziki, zaanarchizowany.

Negatywne socjalne konsekwencje globalizacji gospodarki:

- podział świata na regiony uprzywilejowane i poszkodowane

- marginalizacja całych kontynentów w wyniku globalizacji ekonomii i informatyki

- mechanizm „równania dna” - osiąganie wyższej produktywności za cenę większych nierówności społecznych

Ogólne poglądy na skutki globalizacji jej zwolenników.

globalizacja stwarza miejsca pracy, obniża ceny towarow, sprzyja niwelowaniu różnic rozwojowych i nierówności społecznych, ułatwia rozwój i upowszechnianie demokracji, utrudnia tworzenie się dyktatur. Rozwijający się handel i inwestycje zagraniczne, rosnące współzależności świata osłabiają polityczne różnice pomiędzy państwami, inspirują współprace, zniechęcają do konfliktow.

Ogólne poglądy na skutki globalizacji jej przeciwników

nierówne zyski płynące z handlu międzynarodowego oraz globalnego przepływu kapitału i siły roboczej, zwracają uwagę na szkody ekologiczne wywołane przez wolny handel, krytykowana jest koncentracja kapitału, produkcji, handlu w rękach najsilniejszych, niekorzystna dla słabszych polityka międzynarodowych instytucji finansowych, obawa przed zagraniczna konkurencja, trwałym zepchnięciem na ekonomiczny i polityczny margines, narastające nierówności i dysproporcje, zagrożenia dla narodowych kultur, utrata tożsamości, zagrożenia dla demokracji i społeczeństwa obywatelskiego, erozja kategorii dobra wspólnego i solidarności społecznej, okradanie biedniejszych dla jeszcze większych zysków bogatych

Skutki globalizacji pojmowane jako nowe formy ryzyka wg Giddensa

Sa dalekosiężne , dotyczą wszystkich aspektow naszego świata społecznego. Wiele zmian spowodowanych przez globalizacje stawia nas wobec nowych form ryzyka, stworzonych przez człowieka, a wiec wynikające z naszego odzialowania na środowisko naturalne za pośrednictwem naszej wiedzy i techniki

* ryzyko związane ze środowiskiem naturalnym

Skutkiem rozwoju przemysłowego i techniki jest rosnący stopień ingerencji człowieka w środowisko. Procesy te prowadza do coraz większych zanieczyszczeń środowiska , a co za tym idzie prowadzi to do globalnych zagrożeń takich jak np. zjawisko globalnego ocieplenia. Zjawisko to dotyczy wszystkie państwa i wszystkich ludzi

*ryzyko zdrowotne

Przykładem może być związek pomiędzy dziura ozonowa stworzona przez emisje substancji chemicznych do atmosfery a zachowaniem na raka skory.

Globalizacja prowadzi do fundamentalnych zmian w naszym życiu , w naszym sposobie myślenia, wpływa na nasze doświadczenia. Wpływ globalizacji na nasze zycie:

1. Narodziny indywidualizmu. Jest to postawa czynnego ksztaltownia samego siebie i własnej tożsamości. Waga panujących w danej społeczności tradycji, które dotychczas kształtowały nasza tożsamość, maleje w miarę jak nasilają się interakcje miedzy społecznościami lokalnymi a nowym porządkiem globalnym. Zanikają tradycyjne ramy tożsamości na ich miejsce pojawiają się nowe wzory tożsamościowe. Globalizacja wymusza bardziej otwarty sposób bycia. Ozn. to ze ciągle odpowiadamy na zmiany zachadzace w otaczającym nas świecie i ciągle przystosowujemy się do niego.

2.Praca zawodowa. Globalizacja wywołała przemiany w święcie pracy. Nowa struktura międzynarodowej wymiany handlu, rozwój ekonomi wywarły ogromny wpływ na strukturę zatrudnienia. Tradycyjne gałęzie przemysłowe okazale się przestarzale albo przegrały w konkurencji z innymi, gdzie siłą robocza jest tańsza. Sa wiec przyczyna bezrobocia.

3. Kultura popularna

Obrazy idee, dobra, style rozprzestrzeniają się bardzo szybko. Nowe technologie informacyjne przyczyniają się do swobodnego przenikania się treści kulturowych przez granice państw. Rożne dobra kulturowe, np. filmy programy tv, promują rożnego rodzaju wartości typowe np. dla danego kręgu cywilizacyjnego np. Zachodu. Sa to także poglądy polityczne, społeczne, ekonomiczne.. Jedni wiążą globalizacje z powstaniem „ globalnej kultury”, gdzie wartości sa rozpowszechniane przez najsilniejszych i najbardziej wpływowych. Tłumią w ten sposób lokalne tradycje i obyczaje. Inni wiążą globalizacje z roznicowniem się tradycji kulturowych kulturowych ich przejawów. Tradycje lokalne mieszają się z dodatkowymi zagranicznymi formami kulturowymi, tworząc ogromna mozajke możliwości.

Wydaje się ze jednym z pozytywnych efektów procesow globalizacji zauważanym przez Giddensa jest powstanie nowych możliwości dla działania współczesnych ruchow społecznych. Zazwyczaj maja one na celu forsowanie zbiorowych interesów, przede wszystkim zaś przeprowadzanie zmian dotyczących określonej kwestii publicznej. Dzięki powszechnemu rozwojowi komunikacji, ruchy te na całym świecie mogą łączyć się w wielkie regionalne i międzynarodowe sieci obejmujące różnorodne organizacje. Ruchy te mogą wymieniać się swoimi doświadczeniami, koordynować wspólne akcje, np. kampanie polityczne. Internet okazał się narzędziem jednoczącym je.

Społeczeństwo informacyjne - szanse i zgorzenia]

Pojecie społeczeństwa informacyjnego pochodzi z pracy ekonomisty Tadek Umesao, który w 1963r użył go w stosunku do społeczeństwa japońskiego, w którym o standardach gospodarczych zaczęły decydować informacja i technologia. Mówiąc o społeczeństwie informacyjnym jako idei opisującej pewna rzeczywistość należy odwołać się do 1979r kiedy to amerykanka Narodowa Akademia Nauk opublikowała raport w którym głosiła początek nowego okresu w dziejach świata - ery informacyjnej.

Istnieje wiele definicji społeczeństwa informacyjnego. Oto przykłady niektórych:

1. Społeczeństwo informacyjne jest nowym typem społeczeństwa różniącym się od społeczeństwa industrialnego. W odróżnieniu od określenia postindustrialnego -w społeczeństwie informacyjnym produkcja informacji oraz wartości niematerialnych staje się siłą napędową dla rozwoju.

2. Termin społeczeństwo informacyjne jest używane do określenia społeczeństwa w którym jednostki - jako konsumenci czy tez pracownicy - intensywnie wykorzystują informacje

3. Społeczeństwo informacyjne możemy określić jako społeczeństwo które wykorzystuje w różnych sferach aktywności ludzkiej rozwinięta i ucyfrowiona bazę informacyjno - komunikacyjna.

Czynniki wpływające na powstanie społeczeństwa informacyjnego:

1. postęp technologiczny i techniczny

2. polityka państw i struktur ponadnarodowych

3. przemiany struktur gospodarczych biznesowych

4. grupy interesów: społeczności wirtualne i realne , producenci i operatorzy ICT(Information and Comunication Technology)

Nowe media i ich rozwój kształtują cywilizacje informacyjna oparta na przewadze informacji, informatyki, telekomunikacji. Rewolucja teleinformacyjna może pełnić role stymulatora pozytywnych zjawisk społecznych, kształtować nowe jakości dla społeczeństwa informacyjnego.

- poszerzanie zakresu demokracji bezpośredniej, ułatwiony dostęp obywatela do procedur postępowania administracyjnego

- wyższy poziom opieki zdrowotnej, łatwiejszy dostęp specjalistycznych usług medycznych

- obniżenie kosztow powszechnej edukacji, możliwości samokształcenia, ułatwienie zdobywania wiedzy mieszkańcom spoza dużych aglomeracji

- efektywniejsze metody zwiększania bezpieczeństwa obywateli

- pogłębianie postawy tolerancji, niwelowanie ksenofobii

Nowym zjawiskiem jest tzw. Cyberprzestrzeń. Jest to całość powiązań w sektorze ludzkiej działalności z udziałem ICT. Bauman określa ja jako byt wirtualny, pozbawiony parametru geograficznego , jego ramy wyznacza poziom aktualnego rozwoju technologicznego i stopień internetyzacji świata. Ma to swoje pozytywne i negatywne aspekty. Do pozytywnych i negatywnych możliwości należy nieograniczona wolność słowa jaka panuje w cyberprzestrzeni Nie ma żadnych środków skutecznej kontroli tego, co i kiedy jest przekazywane. Istnieje szereg zagrożeń przed jakimi znajduje się państwo i nowa jakość społeczeństwa - społeczeństwo informacyjne. Kluczowymi jest cyberprzestępczość i cyberterroryzm. Cyberrataki dokonują się w cyberprzestrzeni. Może on stanowić zagrożenie dla państwa i jednostki jak i wspólnot międzynarodowych. Ich sprawcami mogą być ugrupowania terrorystyczne, halerzy, ruchy narodowo- wyzwoleńcze, powstańcze. Uderza on w bazy danych swoich ofiar np. państw. Pośrednio może przyczynić się do destrukcji i dezintegracji życia społecznego( przykładem może być atak na system zasilania elektrowni jądrowej, czy wymierzony w system ochrony państwa lub w siec monitorującą szpital)

Cyberataki ukierunkowane sa na informacje, której wartość jako dobra rynkowego rośnie wraz ze zmianami wprowadzanymi przez rozwój technologii. Celem ich jest monopolizacja dostępu do informacji, dążą do manipulowania informacja, transformacji danych, kreacji wirtualnej prawdy, wykorzystania Internetu jako narzędzia protestu, krzewienia idei, manifestacji poglodow.

Inne zagrożenia związane sa z niebezpieczeństwem grożącym bezpieczeństwu informacyjnym.

Wraz z postępem technologicznym i cywilizacyjnym strefa bezpieczeństwa publicznego rozszerzyła się na nowe dziedziny. Strefa ta jest obszarem zarówno prywatnej aktywności obywateli jak i strategicznym czynnikiem rozwoju gospodarki narodowej. Jej zagrożenie dotyka bezpośrednio mieszkańców państw wysoko rozwiniętych w dwojaki sposób: jako prywatnych uczestników sieci i systemow komputerowych jak i uczestnikom obrotu bankowego, konsumentów czy dystrybutorów usług internetowych. Dziedziny życia publicznego zostały w ostatniej dekadzie przesycone technologiami informacyjnym Stwarza to szereg zagrożeń ze strony ataków dokonywanych w cyberprzestrzeni, które mogą przerodzić się w śmiertelne niebezpieczeństwo po przez:

- uszkodzenie oprogramowania używanego w szpitalach i ratownictwie medycznym

- zakłócenie powietrznej kontroli ruchow

- przeładowania i zklocenia funkcjonowania komunikacji telefonicznej, blokującej powiadomienie o nagłych sytuacjach

- zmiany ciśnienia w rurociągach i gazociagach powodujące wybuchy

- manipulacja treściami receptur w skomputeryzowanych liniach produkcyjnych firm farmaceutycznych

- kradzież tożsamości

- sabotaż danych na rynkach finansowych

Innym rodzajem zagrożenia przed jakim może stanąć społeczeństwo informacyjne może być jego podział ze względu na umiejętność korzystania z ICT (information and comunikation technology). Pogłębi się informacyjna nierówność zaopatrzonych w informacje obywateli bogatej Północy i nie zaopatrzonych w informacje obywateli biednego Południa.

---