WSTĘP

W mojej pracy chciałabym zaprezentować Państwu problem bezgranicznej miłości w literaturze oraz w ekranizacjach.

Prezentację chciałabym rozpocząć od pytania: Czym właściwie jest miłość? Każdy z nas inaczej rozumie to pojęcie. Możemy mówić o różnych rodzajach tego uczucia, o różnych aspektach i cechach wyjątkowych dla każdego z nich. Miłość rodzica do dziecka będzie czymś innym, niż miłość kochanków. Z psychologicznego punktu widzenia w każdej z nich chodzi o to samo: miłość jest to zjawisko, zachodzące między dwojgiem ludzi, którzy chcą obdarowywać siebie nawzajem dobrem. Charakteryzuje je zdolność do ofiary oraz chęć trwania przy drugiej osobie i wspieraniu jej.

Wielu poetów skupia się na ambiwalentnym odczuwaniu miłości; podkreślają, że jest to niewątpliwe szczęście i dobro najwyższe, jednak jednocześnie przez nią odczuwamy cierpienie. Wybrałam cytat Jana Twardowskiego i Paulo Coelho, które zobrazują moją tezę: (kartka z cytatami)

Jan Twardowski

„Każde głębsze uczucie prowadzi do cierpienia. Miłość bez cierpienia nie jest miłością.”

Paulo Coelho

„Miłość jest dziką siłą. Kiedy próbujemy ją okiełznać, pożera nas. Kiedy próbujemy ją uwięzić, czyni z nas niewolników. Kiedy próbujemy ją zrozumieć, miesza nam w głowach.”

Jednym z odwiecznych pytań, jak sądzę, nie tylko poetów, jest pytanie: Czym jest miłość?

Uważam, że nie da się tego jednoznacznie zdefiniować i wszelkie próby ujęcia tak głębokiej emocji nie są w stanie oddać jej piękna. Każdy powinien doświadczyć zakochania - i zarazem każdy „doświadczony” będzie to uczucie inaczej odbierał. Na tym polega magia miłości.

Zatem, czy miłość powinna, i czy posiada, jakieś granice? Czy może być zła? Na to pytanie postaram się odpowiedzieć w dalszej części prezentacji.

LEGĘDA O ŚW ALEKSYM

Zacznę może od miłości średniowieczne j. Ukazana w tej epoce miłość to przede wszystkim miłość do Boga jako wartości najwyższej. Bezgraniczna miłość do niego powoduje odcięcie się od świata, rezygnację ze wszystkich swoich pragnień. Asceta uzyskać łaskę Boga i dostąpić zbawienia.

Święty Aleksy jest ideałem ascety, ponieważ jako syn z książęcego rodu wyrzeka się wszelkich dóbr doczesnych dla służby Bożej. Rzymski panicz opuszcza dobra rodzinne, oddaje wszystko, co posiada, ubogim, udaje się w podróż ku jednemu celowi: osiągnięciu szczęścia wiecznego. Swoją postawą Aleksy udowadnia, że rzeczy doczesne, takie jak przedmioty, zasługi, są nietrwałe. Co więcej, zgubne są często ludzkie uczucia, nie oparte na służbie Bogu. Święty jest bogobojny, pokorny, zdyscyplinowany (nakazywał też cnotę i surowość dla swojej żony Famijany). Zdaje sobie sprawę, że jego wytrwałość nie pochodzi od niego samego, lecz od Boga; że świętość jest łaską. Aleksy jest cierpliwy i rozkochany w Bożej mocy i wielkości. Nie gniewa się na prześladowców. Umartwia się z radością, bo poświęca to jako dar dla swego Stwórcy.

MIT O DEMETER I KORZE

Aby ustalić, czym jest miłość, możemy też spojrzeć na nią z drugiej strony i ocenić czym nie jest. Czy miłość do dziecka, jest silniejsza niż miłość do partnera?

"Mit Demeter i Kory" ukazuje miłość, którą darzy matka swoją córkę, a także wielkie cierpienie i ból po ich rozłące. Kiedy bezlitosny Hades zabrał Demeter jej córkę, na świecie zaczął panować smutek, nieurodzaj. Rośliny nie dawały żadnych plonów, a za to odpowiadała Demeter. Matka co dnia wylewała potoki łez, aż wreszcie zaniepokojony Zeus wydał Hadesowi rozkaz, by oddał Korę zrozpaczonej Demeter. Jednak wykorzystał on pewien podstęp. Dał Korze do zjedzenia jabłko, co miało spowodować, iż będzie ona co pewien czas powracała w podziemia, opuszczając zmartwioną Demeter. Pogrążona w bezgranicznej rozpaczy Demeter, za każdym razem, kiedy córka wracała pod ziemię, wylewała tyle łez, że któregoś razu ich po prostu zabrakło, zaś dwie, bliskie sobie kobiety żegnały się tak czule, jakby miały się już nigdy więcej nie zobaczyć, jakby Kora miała zostać u Hadesa na wieki. Wówczas, niezmiennie, gdy Kora wracała do męża, świat ogarniała szarość, wszystko praktycznie zamierało, natomiast gdy dziewczyna wracała - wszystko na nowo zaczynało żyć, kwitnąć i wydawać plony.

CZARNY ŁABĘDŹ

Aby ukazać bezgraniczną miłość w rodzinie wybrałam film „Czarny Łabędź”

Ambitna, pracowita, a przy tym bardzo niewinna, Nina Sayers jest tancerką w jednym z zespołów baletowych w Nowym Yorku. Dyrektor zespołu, postanawia wystawić balet Czajkowskiego, „Jezioro łabędzie", w którym główną rolą kobiecą jest postać Królowej Łabędzi, Odetty. Ninie udaje się dostać wymarzoną rolę, ale pojawia się problem - dziewczyna musi zatańczyć także rolę Odylii - mrocznego i zmysłowego Czarnego łabędzia - łudząco podobnego do Odetty. Baletnica powoli zaczyna odkrywać swoją mroczną stronę i traci poczucie rzeczywistości.

Nina czuje się przytłoczona niespełnionymi ambicjami matki, dla której córka jest teraz najważniejsza, na którą przelewa swoje niespełnione marzenia i którą wiecznie kontroluje. Relacja matki z córką wymyka się z pod kontroli oraz wywiera ogromny wpływ na zachowanie Niny. Rozbieranie do snu, ubieranie, całusy na dobranoc, wieczna kontrola, wymuszanie pewnych zachowań - to wszystko sprawia wrażenie, że patrzy się na relację matki i małego dziecka. Pokój Niny chociażby - dorosłej już przecież kobiety - przypomina bardziej pokój paroletniej dziewczynki. Pełno pluszowych misi, biała pozytywka z baletnicą, dominacja jasnych, różowo-białych kolorów. Kochająca do granic możliwości swą córkę staje się nadopiekuńcza próbuje zapowiedz zatraceniu duszy córki ponieważ to prowadzi do zatracenie się we własnym ciele. Chce ją chronić, co nie do końca rozumie Nina. Uważam że matczyna prawdziwa miłość nie zna miary i nie zna strachu.

ODYSEUSZ I PENELOPA

Najpopularniejszym i najbardziej opiewanym w kulturze rodzajem jest zażyłość kochanków. Możemy tu mówić o stanie zakochania, którego typowymi objawami są: ciągłe myślenie o obiekcie swoich uczuć i nieustanne poszukiwanie jej towarzystwa.

Chciałabym przedstawić jako pierwszych kochanków zaprezentować Odyseusza i Penelopę - jedną z najsłynniejszych par, pochodzącą z eposu Homera.

Ona - kobieta całkowicie wierna i oddana, czekała na swojego męża przez dwadzieścia lat - dziesięć lat, gdy Odyseusz brał udział w wojnie i kolejne dziesięć, gdy wracał z niej do swej rodzinnej Itaki. Nie przyjmowała do wiadomości, że jej ukochany mógł zginąć i, ignorując zdanie wszystkich, odrzucała przychodzących do niej zalotników. W końcu uległa namowom i zgodziła się przyjąć któregoś ze swych adoratorów, pod warunkiem, że uszyje suknię ślubną. Aby opóźnić swoją pracę, pruła w nocy szatę, wciąż czekając na Odyseusza.

W powrocie z wojny do domu Odyseusza spotkało wiele przeciwności; najtrudniejszą, a zarazem najdłuższą, była wizyta u zakochanej w mężczyźnie Kalipso. Mieszkał u niej osiem lat, mamiony jej mocą, jednak ostatecznie wybrał Penelopę, którą wciąż kochał. U kresu jego podróży musiał zmierzyć się z zalotnikami, krążącymi wokół swojej żony. Jednak jego przygody i ich finał - ponowne spotkanie kochanków - pokazują nam, że prawdziwa miłość zawsze wygra, uzmysławiają nam potęgę, jaka płynie z czystości i ogromu tego uczucia. Staje się ona motywacją do podejmowania trudów codzienności i sprzeciwianiu się im w imię miłości.

ZAGUBIONE

Innym rodzajem bezgranicznej miłości kochanków ukazuje film pod tytułem Zagubione. Zagubione - piękna i wzruszająca opowieść o miłości dwóch kobiet.

Film opowiada o trzech dziewczynach chodzących do jednaj szkoły, przyjaciółkach "na śmierć i życie". Mary, Tori i Pauli toczą z pozoru normalne, dość rozrywkowe życie. Tylko one jednak wiedzą, jak jest naprawdę. W rzeczywistości Tori i Pauli są kochankami I choć same nie zdają sobie z tego sprawy, kochają się. Dramat zaczyna się, gdy zakazane uczucia w murach szkoły wychodzi na jaw. Dziewczyny Przekonają się, jak bolesna bywa ludzka nietolerancja. Zachowanie Tori zmieni się o 180 stopni, zrezygnuje, wypierając się wszystkiego, za to Pauli kompletnie się zagubi, nie wiedząc co ze sobą zrobić. Kiedy Tori, pod wpływem kolegów z klasy, chce odejść od Paulie, ta za nic nie chce do tego dopuścić i wszelkimi sposobami stara się ją zatrzymać przy sobie. Jednak Tori definitywnie kończy intymną znajomość, co doprowadza do tragedi gdyż dochodzi do pojedynku na szpady między Paulle, a obecnym chłopakiem Tori. Po wygranym pojedynku i ranieniu chłopaka, ucieka. Jest gotowa na wszystko. Jest roztrzęsiona i zagubiona nie widząc nadziei na dalsze życie jakie prowadziła do tej pory, na odzyskaniu miłości życia decyduje się odebranie sobie życia po przez skok z dachu szkoły.

Patriotyzm w literaturze, szczególnie polskiej, był bardzo ważnym wątkiem. W historii naszego narodu w latach zaborów, kiedy to Polski nie było na mapach świata poeci i pisarze przedstawiali wzorce patriotycznych postaw, wskazywali metody i wzorce postępowania. Wszystko po to, alby „Polska nie zginęła …” Patriotyzm to miłość do ojczyzny za każdą cenę, Nie zapominajmy że okres II wojny światowej dla większości Polaków był ciężkim egzaminem nakazywał walkę o wolność, nawet za cenę życia.

WIELKA IMPROWIZACJA

Wielka Improwizacji rozpoczyna się od sceny ukazującej przemianę bohatera (Gustaw - Konrad). Konrad w imię miłości do ojczyzny jest gotowy zatracić samego siebie Buntuje się przeciwko Bogu, niemal wchodzi w pakt z diabłem. Domaga się rządu dusz - przemawia przez niego pycha i arogancja. Konrad postanawia walczyć o ojczyznę i ją kochać, ponieważ nie może doznać uczucia miłości od kobiety. Zawiedziona miłość do kobiety przestaje być istotna, wyparta przez nową ideę. Bezcelowość i bezsens romantycznej miłości prowadzi do tego, że Konrad przelewa uczucie na ojczyznę, która jest w potrzebie, zmienia nastawienie do świata, własne uczucia schodzą na dalszy plan. Konrad ponosi klęskę dał się zwieść pysze, zaufał swojemu romantycznemu geniuszowi, zapomniał, że człowiek żadną miarą nie może równać się z Bogiem i stawiać przed nim żądań, nawet w słusznej sprawie.

KATYŃ

„Katyń” to film przedstawiający śmierć z miłości do ojczyzny i wielki patriotyzm nie tylko polskich oficerów ale i zwykłych ludzi. „Katyń” to film, obok którego nie można dziś przejść obojętnie. Do tej pory temat ukazanej w nim zbrodni nie był poruszany w historii kina aż na taką skalę. Już sam ten fakt określa więc to dzieło mianem przełomowego.

Andrzej, rotmistrz 8-go Pułku Ułanów w Krakowie, wybiera miłość do ojczyzny. (przysięga wojskowa bierze górę nad przysięgą małżeńską)

Jerzy, porucznik 8-go Pułku Ułanów w Krakowie, nie potrafi żyć w zdradzie i kłamstwie- popełnia samobójstwo.

Tadeusz, bratanek żony rotmistrza buntuje się przeciw kłamstwu zbrodni katyńskiej - „ Życiorys Pani Dyrektor ma się tylko jeden”

ZAKOŃCZENIE

Jak widać motyw miłości jest jednym z najpopularniejszych i najbardziej lubianych w literaturze. Jest uniwersalny, wspólny wszystkim epokom, kulturom i grupom społecznym. O miłości piszą brukowce, ale powstają na ten temat także dzieła naukowe czy wspaniałe dzieła literackie i poematy o, których wcześniej wspomniałam. Dlaczego ten temat jest tak często podejmowany? Odpowiedź jest prosta: bo w świecie pełno jest miłości i musimy tylko nauczyć się ją dostrzegać. Albert Camus twierdził, że: „Świat bez miłości jest martwym”. Nie sposób wymieniać wszystkich jej aspektów, bo jest to uczucie niezwykle bogate i skomplikowane. Miłość nie zna granic - człowiek potrafi poświęcić dla niej dosłownie wszystko. Dzięki niej może wzlecieć w chmury, jak i runąć w przepaść.

---