FIZYKA lab6


SPRAWOZDANIE

Nr ćwiczenia

303

Data

12.01.2000

Imię i nazwisko

ŁUKASZ WALOTKA

Wydział

BM

Mechatronika

Semestr

I

Grupa

MC-2

nr lab.

Prowadzący

dr hab. M. KOZIELSKA

Przygotowanie

Wykonanie

Ocena

WYZNACZANIE OGNISKOWYCH SOCZEWEK ZE WZORU SOCZEWKOWEGO ORAZ METODĄ BESSELA

  1. Podstawy teoretyczne:

Soczewka - ciało przezroczyste ograniczone dwoma powierzchniami sferycznymi,

Oś optyczna soczewki - oś łącząca środki krzywizny obu powierzchni,

Ognisko - wiązka promieni skupiona w jednym punkcie po przejściu przez soczewkę,

Ogniskowa - odległość ogniska od środka soczewki.

Światło przechodzące przez soczewkę ulega kolejno załamaniu na obu jej powierzchniach. Promień przechodzący przez środek optyczny nie ulega załamaniu niezależnie od kąta padania na soczewkę.

Dobierając promienie krzywizn zbudować można soczewki skupiające lub rozpraszające.

Położenie ogniska zależne jest od współczynnika załamania n materiału soczewki oraz od promieni krzywizn R1 i R2.

Zależność ogniskowej f od powyższych parametrów określa równanie:

0x01 graphic
(1)

odwrotność ogniskowej nazywamy zdolnością skupiającą soczewki D

0x01 graphic
(2)

Jednostką zdolności skupiającej jest dioptria [m.-1]

Soczewki mają zdolność odwzorowywania punktów polegającą na tym, że promienie wybiegające z punktu P zwanego przedmiotem, zostają skupione w punkcie O, tworząc obraz przedmiotu. Położenie obrazu zależy od położenia przedmiotu oraz od ogniskowej soczewki i określone jest tzw. równaniem soczewkowym:

0x01 graphic
(3)

gdzie:

p - odległość przedmiotu od soczewki

o - odległość obrazu od soczewki

powiększeniem liniowym nazywamy stosunek wielkości obrazu do wielkości przedmiotu, jest on także równy stosunkowi o do p:

0x01 graphic
(4)

Ogniskowa układu składająca się z dwóch cienkich soczewek o ogniskowych f1 i f2, znajdujących się w odległości d wyraża się wzorem:

0x01 graphic
(5)

metody znajdowania ogniskowych.

  1. Na podstawie wzoru soczewkowego:

Do wyznaczenia ogniskowej f korzystamy z wzoru (3).

Na ławie optycznej ustawiamy świecący przedmiot, soczewkę oraz ekran, tak by uzyskać wyraźny obraz przedmiotu na ekranie. Znając położenie przedmiotu i obrazu od soczewki z wzoru (4) obliczamy ogniskową f.

2. Metoda Bessela:

Odległość obrazu i przedmiotu występują w równaniu (4) w postaci symetrycznej. Po zamianie ich wartości równanie pozostaje w dalszym ciągu prawdziwe. Konsekwencją tego jest możliwość uzyskania ostrego obrazu przy dwóch położeniach soczewki względem przedmiotu.

Przy stałej odległości l przedmiotu od ekranu obraz powstaje w odległościach o oraz o' = p od soczewki. Przy jednym położeniu obraz jest powiększony a przy drugim pomniejszony.

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic


Na podstawie powyższego rys. możemy napisać układ równań:

0x01 graphic

0x01 graphic

z powyższych równań wyznaczamy p oraz o, a uzyskane wartości wstawiamy do równania (4) i po przekształceniach uzyskujemy:

0x01 graphic
(6)

przebieg ćwiczenia:

  1. wyniki pomiarów:

TABELA 1: Wyniki pomiarów wzajemnego położenia soczewek, przedmiotu i obrazu przy wyznaczaniu ogniskowych soczewek

Soczewka lub układ soczewek

Odległość obrazu od soczewki

[cm]

Odległość przedmiotu od soczewki

[cm]

Odległość ekranu od przedmiotu

[cm]

Odległość między położeniami soczewek

[cm]

Odległość między soczewkami w układzie dwu soczewek

[cm]

o

p

l

e

d

A

28,7

69,7

97,5

40,1

-

B

6,0

31,5

37,5

24,0

-

C

17,7

79,8

97,5

60,4

-

BD

7,0

70,5

87,5

71,0

1,0

BE

7,3

50,2

57,5

40,2

1,0

BF

8,7

48,8

57,5

38,0

1,0

  1. Obliczenia:

TABELA 2: Obliczenia ogniskowych soczewek skupiających na podstawie danych z tabeli 1

Soczewka

Ogniskowa soczewki f wyznaczona ze wzoru soczewkowego (3)

Ogniskowa soczewki f wyznaczona metodą Bessela [wzór (6)]

A

20,34

20,25

B

5,04

5,54

C

14,49

15,02

0x01 graphic
(3)

0x01 graphic
(6)

TABELA 3: Obliczanie ogniskowej soczewek rozpraszających na podstawie danych

z tabeli 1

Układ soczewek

Ogniskowa układu soczewek f wyznaczona metodą Bessela [wzór (6)]

[cm]

Soczewka rozpraszająca

Ogniskowa soczewki skupiającej B

[cm]

Ogniskowa soczewki rozpraszającej wyznaczona ze wzoru (5)

[cm]

BD

7,47

D

5,3

-14,80

BE

7,34

E

-15,47

BF

8,09

F

-12,60

0x01 graphic
(5)

po przekształceniu: 0x01 graphic

  1. Dyskusja błędów:

Podczas wykonywania doświadczenia nie można uniknąć błędów. Pojawiają się tzw. błędy pomiaru wynikające najczęściej z niedokładności przyrządów pomiarowych. Błąd maksymalny wielkości złożonej jaką w tym przypadku jest stała siatki dyfrakcyjnej możemy obliczyć za pomocą metody różniczki zupełnej określonej wzorem:

0x01 graphic

gdzie: Δz - błąd maksymalny

Δx1x2 - błędy pomiaru

Błąd maksymalny ogniskowej soczewek obliczanych przy pomocy wzoru soczewkowego wynosi:

0x01 graphic

Błąd maksymalny ogniskowej soczewek obliczanych metodą Bessela wynosi:

0x01 graphic

Δl =Δe =Δo =Δp = Δd =1mm = 0,1cm

TABELA 4: Obliczanie błędu maksymalnego przy wyznaczaniu ogniskowej soczewek

Soczewki

Błąd przy korzystaniu z wzoru soczewkowego

Błąd przy korzystaniu z wzoru Bessela

A

± 0,1

± 0,5

B

± 0,8

± 0,7

C

± 0,7

± 0,7

BD

± 0,9

± 0,8

BE

± 0,8

± 0,7

BF

± 0,8

± 0,7

Błąd maksymalny ogniskowej soczewek rozpraszających obliczanej ze wzoru (5) wynosi

0x01 graphic

TABELA 5: Obliczenia błędu maksymalnego dla soczewek rozpraszających

Soczewka

Obliczony błąd dla soczewek rozpraszających

D

± 1,4

E

± 1,5

F

± 1,1

TABELA 6: Zestawienie wyników

Soczewki

Ogniskowa soczewki

[cm]

A

20,3 ± 0,3

B

5,3 ± 0,8

C

14,7 ± 0,7

D

14,8 ± 1,4

E

15,5 ± 1,5

F

12,6 ± 1,1

  1. Wnioski:

Wyznaczanie ogniskowych soczewek wyżej opisaną metodą pozwala przy użyciu mało skomplikowanego sprzętu, w prosty i szybki sposób wyznaczyć charakterystyczne wielkości soczewek. Metoda ta sprawdza się zarówno dla soczewek skupiających jak i rozpraszających, przy czym dla rozpraszających należy połączyć je w układ z soczewką skupiającą. Dokładność pomiaru jest stosunkowo duża, szczególnie dla soczewek skupiających, maleje ona dla soczewek rozpraszających. Jest to związane z większą liczbą pomiarów i korzystaniem z wcześniej wyznaczonych danych.

1

2

I

II

A

A2

A1

e

o

p

l

o'=p

p'=o

0



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
[6]konspekt, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, laborki, lab
Opracowanie6, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, laborki, la
[6]opracowanie, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, laborki,
[6]tabelki, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, laborki, labo
lab6 nie moja, PG, rok1, fizyka, Laborki, Laborki, parzy, fiza laborki, moje
Sprawozdanie lab6, Elektrotechnika AGH, Semestr II letni 2012-2013, Fizyka II - Laboratorium, labork
FIZYKAA
Fizyka 0 wyklad organizacyjny Informatyka Wrzesien 30 2012
Badania fizykalne kostno stawowo mięśniowy
Badanie fizykalne kości, mięśni i stawów
Sieci komputerowe fizyka informatyka
Badanie fizykalne1
Fizyka j c4 85drowa
Badanie fizykalne 3
Wyk ad Fizyka 2
BADANIE FIZYKALNE SKÓRY ppt

więcej podobnych podstron