Założenia i cel pracy
Z przeglądu piśmiennictwa i przeprowadzanych badań wynika, że odsetek występowania wad postawy u dzieci we wczesnym wieku szkolnych jest bardzo wysoki. Konieczne jest zatem wczesne wykrywanie wad, które umożliwi podjęcie działań korekcyjnych mających za zadanie zatrzymanie postępu wady i jej korekcję. Pomimo rozwoju techniki i wprowadzania do badań nowych metod i zaawansowanych technologicznie urządzeń , w dalszym ciągu wykorzystywane są proste, nieskomplikowane sposoby oceny wad postawy. Brak finansów wymusza stosowanie metod, które nie wymagają specjalistycznego zaplecza sprzętowego. W takich przypadkach stosuje się często metody sylwetkowe, gdyż ich prostota i łatwość stosowania umożliwia przeprowadzenie badania nawet początkującemu rehabilitantowi, nauczycielowi. Uważa się jednak, że badanie z racji na subiektywizm okupione jest niedokładnością oraz brakiem powtarzalności. Dokładniejszy obraz postawy uzyskamy korzystając z metod obiektywnych, pomiarowych. W niniejszej pracy, na podstawie badania grupy dzieci 9 letnich metodą sylwetkową Staffela oraz metodą fotogrametryczną Moire'a, wykonana będzie analiza porównawcza wyników obu badań.
Celem tej pracy jest:
Określenie częstości występowania wad postawy w płaszczyźnie strzałkowej metodą sylwetkową Staffela i metodą komputerową opartą na zjawisku Moire'a na podstawie badań grupy dzieci 9 letnich.
Określenie częstości występowania wad postawy w płaszczyźnie czołowej metodą komputerową opartą na zjawisku Moire'a na podstawie badań grupy dzieci 9 letnich.
Porównanie metody sylwetkowej Staffela z metodą fotogrametryczną wykorzystująca efekt Moire'a na podstawie wyników badań dzieci 9 letnich .