51 Ku polityce regionalnej


51. Ku polityce regionalnej

Przedstawialiśmy dotąd, jak pojęcie regionu zaczęło wpierw zaprzątać uwagę odważnie myślących ekonomistów, potem socjologów i politologów, a wreszcie niektórych mężów stanu. Nietrudno wymienić tu najważniejsze zjawiska, które przyczyniły się do kolejnego uświadomienia sobie tej potrzeby:

a) EWG od początku stwierdzała konieczność polityki „harmonijnego rozwoju regionów" w swoich sześciu państwach członkowskich;

b) powstały i określiły się jako takie regiony wielonarodowościowe, a w miarę jak bariery celne zmniejszają swoje znaczenie i giną, ilość ich może tylko rosnąć;

c) analiza zacofania wielu regionów (Mezzogiorno, połu-dniowo-zachodnia Francja, Bretania, Francja północna itd.) ukazuje często decydującą, a zawsze szkodliwą rolę w tym procesie państwowej centralizacji;

d) wzburzenie grup plemiennych uciskanych przez Państwa Narodowe zbliża się do granic przemocy fizycznej, co może rozbudzić i podniecić jakobińskich z ducha, a nieprzejednanych maniaków (z lewicy i z prawicy);

e) w końcu - rozbieżności w etnicznych i ekonomicznych definicjach regionu rodzą niełatwe problemy, pasjonujące, ale i budzące gwałtowne pasje, co pogłębia i poszerza refleksję zmierzającą do jakiejś ogólnej teorii federalizmu.

Uzmysłowiwszy sobie wszystkie te czynniki, trzeba uznać pilną konieczność uczynienia jakiegoś decydującego kroku i przystąpić do opracowania planu europejskiej federacji składającej się z jednostek o charakterze regionu.

Etap ten wydaje mi się rozstrzygający, ponieważ oznacza wyjście z ery Państw Narodowych, rzekomo suwerennych; są one uniformizujące w swoich działaniach wewnętrznych, na zewnątrz wprowadzają zaś podziały; małym narodom włączonym w swój obręb odmawiają autonomii, natomiast każdej instytucji ponadnarodowej odmawiają mocy decydowania; uwarunkowane zaś wspomnianym kompleksem Frokrusta, odrzucają równocześnie mniejsze od siebie regiony i większą od siebie federację.

Zwolennicy Państw Narodowych będą się teraz jednak musieli bronić na dwóch frontach - i na dłuższą metę w tym leży słabość takiego uporu.

Wszelka uczciwa analiza zacofania na terenie Europy doprowadza do dwóch dobrze znanych pojęć; a mianowicie:

a) z izolacji wspólnoty regionalnej, jej zamknięcia się w sobie, wynika jej ekonomiczny i kulturalny status przeciętności;

b) wchłonięcie regionalnej wspólnoty przez centralistyczne Państwo Narodowe prowadzi do tej pustki ekonomicznej i kulturalnej, która była wszędzie wynikiem kolonizacji.

Jasne jest natomiast, że wyodrębniony region w federacji na skalę kontynentu

a) odzyskuje swoje indywidualne powołanie, ograniczone do tej pory albo zdławione przez Państwo Narodowe;

b) na wyższych poziomach struktury federacyjnej uzyskuje możliwości uczestniczenia w szerszych zadaniach (w skali kontynentu albo świata).

Prowadzi to do wniosku, że federalizm polityczny - szczególny przykład ogólniejszego procesu szukania optymalnego godzenia sprzecznych ze sobą tendencji maksymalistycznych - nie ogranicza się bynajmniej do systemu międzypaństwowych i międzynarodowych związków, ale realizuje się w sposób najbardziej autentyczny na płaszczyźnie międzyregionalnej.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
zasady i problemy koordynacji polityki regionalnej 6
Zasady polityki regionalnej UE
Polityka Regionalna Unii Europejskiej
Polityka regionalna Unii Europejskiej
Polityka regionalna wykład
Polityka regionalna UE po 07 roku
POLITYKA REGIONALNA-ŚCIĄGI, Wykłady rachunkowość bankowość
Polityka regionalna i FS - opracowanie, Polityka regionalna i fundusze strukturalne Unii Europejskie
odp. 2, Gospodarka przestrzenna - notatki, Polityka regionalna
polityka regionalna pytania
POLITYKA REGIONALNA
Temat 4 Polityka Regionalna 4 (DONE!)
Polityka regionalna wykład
Polityka regionalna wykład 5
Polityka regionalna wyklady
Polityka regionalna wykład#
Polityka regionalna analiza id Nieznany

więcej podobnych podstron