ĆWICZENIE NUMER 25
WYZNACZANIE IZOTERMY ROZPUSZCZALNOŚCI W UKŁADZIE TRZECH CIECZY
TRÓJKĄT GIBBSA
6. Opis wykonania ćwiczenia:
Włączam do sieci elektrycznej termostat, uruchamiam go
Na postawie podanych przez prowadzącego danych liczbowych obliczam skład w procentach objętościowych w punktach D i E oraz odnoszę wyniki do objętości 20 cm3.
Składnik A to woda destylowana, składnik B aceton, a składnik C to butanol.
dA = 0,9982 g/cm3
dB = 0,7920 g/cm3
dC = 0,8098 g/cm3
Obliczeń dokonuję z wykorzystując proste proporcje.
Wiadomo, że w 100g roztworu znajduje się 7,3 g butanolu i 92,7g wody utlenionej. Składniki A i C zajmują objętość równą 20 cm3 w punktach E i D.
,
,
a VB'=
VA'=92,87 cm3
VC'=9 cm3
VA'+VC'=101,87 cm3
101,87 - 100%
92.87 - x
x=91,17%
Obliczam ile znajduję się w 20 cm3 .
20 cm3 - 100%
x - 91.17%
x= 18.23 cm3= VA w punkcie E, więc VC=1,77 cm3
W analogiczny sposób obliczam objętość składnika A i C w punkcie D.
,
a VB'=
VA'=98,17 cm3
VC'=20,54 cm3
VA'+VC'=118,71 cm3
118,71 - 100%
98,17 - x
x=82,70%
118,71 - 100%
20,54 - x
x=17,30%
Obliczam ile znajduje się cm3 w 20 cm3.
20 cm3 - 100%
x - 82,7%
x=16,54 cm3=VC, więc VA=20-16,54=3,46 cm3- jest to skład mieszaniny w punkcie D
Podsumowując: w punkcie E znajduj się 18,23 cm3 wody utlenionej i 1,77 cm3 butanolu, a punkcie D 16,54 cm3 butanolu i 3,46 cm3 wody utlenionej.
Obliczone wcześniej składy objętościowe w punktach D i E służą jako granice sporządzania roztworów( poza nimi ciecze A i C są całkowicie mieszalne). Uwzględniając to sporządzam mieszaniny cieczy A i C o sumarycznej objętości 20 cm3 zgodnie z tabelą numer 1.
Tabel numer 1
Ciecz |
Objętości składników[cm3] |
|||||||
|
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
A |
17 |
16 |
15 |
14 |
12 |
10 |
8 |
5 |
B |
2,95 |
3,25 |
3,4 |
3,6 |
3,65 |
3,55 |
3,4 |
2,05 |
C |
3 |
4 |
5 |
6 |
8 |
10 |
12 |
15 |
Każdą z mieszanin sporządzam w naczyniu termostatowanym, wkładam mieszadełko, przykrywam korkiem ze szlifem i termostatuje około 10 minut. Po termostatowaniu miareczkuję mieszaninę substancją B ( aceton jest tutaj titrantem) do zaniku zmętnienia. Wyniki miareczkowania umieszczone są w tabeli numer 1. Po każdym miareczkowaniu myję i suszę naczyńko termostatujące. Wykonuję w ten sposób 8 miareczkowań.
7. Obliczenia:
Na podstawie wyników miareczkowania, obliczam zawartość ( w procentach wagowych) składników A, B, C. Podczas obliczeń korzystam ze wzoru na gęstość(
, m = d*V). Wyniki umieszczam w tabeli numer 2.
Tabela numer 2
Nr pomiaru |
Objętość [cm3] |
Masa [g] |
Zawartość [%wag] |
||||||
|
A |
B |
C |
A |
B |
C |
A |
B |
C |
1 |
17 |
2,95 |
3 |
16,9694 |
2,3364 |
2,4294 |
78,07 |
10,75 |
11,18 |
2 |
16 |
3,25 |
4 |
15,9712 |
2,5740 |
3,2392 |
73,31 |
11,82 |
14,87 |
3 |
15 |
3,4 |
5 |
14,9730 |
2,6928 |
4,0490 |
68,95 |
12,40 |
18,65 |
4 |
14 |
3,6 |
6 |
13,9748 |
2,8512 |
4,8588 |
64,45 |
13,15 |
22,41 |
5 |
12 |
3,65 |
8 |
11,9784 |
2,8908 |
6,4784 |
56,11 |
13,54 |
30,35 |
6 |
10 |
3,55 |
10 |
9,9820 |
2,8116 |
8,0980 |
47,78 |
13,46 |
38,76 |
7 |
8 |
3,4 |
12 |
7,9856 |
2,6928 |
9,7176 |
39,15 |
13,20 |
47,64 |
8 |
5 |
2,05 |
15 |
4,9910 |
1,6236 |
12,1470 |
26,60 |
8,65 |
64,74 |
8. Omówienie wyników, wykresy
Jak wynika z miareczkowania acetonem mieszaniny substancji A i substancji C objętość dodawanego titranta ulega zmianie ze zmianą składu mieszaniny. W pierwszych pomiarach, kiedy w skład mieszaniny wchodzi duża ilość wody utlenionej ( substancji A) w stosunku do butanolu wraz ze zmniejszeniem udziału wody w mieszaninie objętość dodawanego acetonu( titranta) wzrasta. Wynika z tego że wzajemna rozpuszczalność cieczy A i B maleje. Dzieje się tak do pewnego momentu, w którym punk końcowy miareczkowania jest zauważany szybciej, czyli objętość dodawanego titranta jest mniejsza. Można to zaobserwować w okolicy składu mieszaniny A i C w stosunku1:1. Mniej więcej od tego momentu wzajemna rozpuszczalność cieczy A i C zaczyna wzrastać. Po przeliczeniu zużytych objętości składników na procenty wagowe można wykreślić krzywą binodalną w trójkącie stężeń Gibbsa, która obrazuje rozpuszczalność w układzie trójskładnikowym z ograniczoną mieszalnością w układzie podwójnym A i C. Punkty doświadczalne wyznaczają miejsca przecięcia się trzech prostych równoległych do boków, przechodzących przez dany skład procentów wagowych. Za pomocą otrzymanych w ten sposób punktów doświadczalnych rysuje się krzywą binodalną. Izoterma wzajemnej rozpuszczalności wody, acetonu i butanolu przedstawiona jest na wykresie numer 1.
9. Wnioski:
Wyznaczanie izotermy rozpuszczalności trzech cieczy z ograniczoną rozpuszczalnością układzie podwójnym jest stosunkowo proste do wykonania i nie wymaga wiele pracy. Błąd popełniony podczas nie powinien być duży, ponieważ punkt końcowy miareczkowania był łatwy do uchwycenia. Po dodaniu jednej kropli acetonu zmętnienie natychmiast zanikało. Wyznaczona w ćwiczeniu numer 25 krzywa binodalna jest krzywą równowagi ograniczonej mieszalności substancji A i C i rozpuszczalnością układu trójskładnikowego. Liczba stopni swobody dla układów, których skład sumaryczny znajduje się poniżej izotermy rozpuszczalności, wynosi zgodnie z regułą faz Gibbsa 3+0-2=1. natomiast liczba stopni swobody dla układów, których skład sumaryczny znajduje się powyżej izotermy rozpuszczalności wynosi 0. Izoterma rozpuszczalności byłaby z pewnością obniżona, gdyby pomiary były dokonywane w niższej temperaturze, ponieważ wraz ze wzrostem temperatury wzajemna rozpuszczalność cieczy wzrasta.
Podczas wyznaczania krzywej binodalnej w trójkącie Gibbsa musimy ograniczyć się do pomiarów w ustalonym ciśnieniu i temperaturze. Gdybyśmy dodali jeden z tych parametrów wówczas potrzebny byłby jeszcze jeden wymiar, co zmusiłoby nas do rysowania w trójwymiarze. Stanowi to pewne ograniczenie.
4