Cel 膰wiczenia.
Celem 膰wiczenia jest zbadanie w艂asno艣ci krzemowej baterii s艂onecznej, zbudowanej z czterech krzemowych z艂膮cz p-n i wyznaczenie jej sprawno艣ci.
Dokonujemy tego badaj膮c:
-zale偶no艣膰 pr膮du zwarcia Iscod napi臋cia rozwarcia Uocprzy r贸偶nych nat臋偶eniach L 艣wiat艂a padaj膮cego na bateri臋,
-zale偶no艣膰 pr膮du zwarcia Isci napi臋cia rozwarcia Uocod nat臋偶enia 艣wiat艂a L.
Wst臋p teoretyczny:
W ogniwach s艂onecznych wykorzystywane jest zjawisko powstawania, w wyniku o艣wietlenia, barierowej si艂y elektromotorycznej na z艂膮czu p贸艂przewodnik typu p - p贸艂przewodnik typu n ( z艂膮cze p-n ), lub z艂膮czu metal- p贸艂przewodnik. Energia 艣wietlna mo偶e by膰 wi臋c przetworzona w energi臋 elektryczn膮, co oznacza, 偶e w odwodzie elektrycznym z ogniwem s艂onecznym b臋dzie p艂yn膮艂 pr膮d.
W wyniku po艂膮czenia ze sob膮 dw贸ch p贸艂przewodnik贸w o r贸偶nych typach przewodnictwa, p i n, na ich styku powstaje r贸偶nica potencja艂贸w Vdtworz膮ca barier臋 dla no艣nik贸w pr膮du. W z艂膮czu nieo艣wietlonym po艂o偶enie poziomu Fermiego Efjest sta艂e, a suma pr膮d贸w przep艂ywaj膮cych z obszaru p do n i odwrotnie ( Ini Ip) wynosi zero. Je艣li obszar p z艂膮cza zostanie o艣wietlony, to tworz膮 si臋 w nim pary dziura-elektron. W wyniku dyfuzji pary te dochodz膮 do z艂膮cza. Elektrony, dla kt贸rych nie istnieje bariera potencja艂u, zostan膮 przeniesione do p贸艂przewodnika elektronowego ( typu n ), daj膮c dodatkowy pr膮d If, kt贸ry 艂aduje p贸艂przewodnik elektronowy ujemnie wzgl臋dem dziurowego ( typu p ) i poziomy energetyczne dziur w obszarze n podwy偶szaj膮 si臋. Rozdzielenie 艂adunk贸w doprowadza do powstania r贸偶nicy potencja艂贸w Uo, ( foto-SEM ), kt贸ra zmniejsza barier臋 znajduj膮c膮 si臋 w z艂膮czu nieo艣wietlonym
Badania laboratoryjne i opracowanie wynik贸w:
Wyznaczenie sprawno艣ci ogniwa z zale偶no艣ci Isc=f(Uoc)
dla 50 cm |
Isc [mA] |
Uoc [V] |
mi |
1 |
6,1 |
2,02 |
0,065136 |
2 |
6,7 |
2,02 |
0,071543 |
3 |
7,4 |
2,02 |
0,079018 |
4 |
8,3 |
2,02 |
0,088628 |
5 |
9,6 |
2,01 |
0,102002 |
6 |
11,1 |
2,01 |
0,11794 |
7 |
13,3 |
2 |
0,140613 |
8 |
15,4 |
2 |
0,162815 |
9 |
17,9 |
1,99 |
0,188299 |
10 |
22,4 |
1,98 |
0,234453 |
11 |
24,8 |
1,97 |
0,258262 |
12 |
28,4 |
1,96 |
0,29425 |
13 |
31,4 |
1,95 |
0,323673 |
14 |
36,6 |
1,93 |
0,373406 |
15 |
37,8 |
1,92 |
0,38365 |
16 |
43 |
1,9 |
0,431882 |
17 |
45,9 |
1,88 |
0,456156 |
18 |
52 |
1,84 |
0,505783 |
19 |
56 |
1,8 |
0,532848 |
20 |
60,4 |
1,74 |
0,555557 |
21 |
65,7 |
1,27 |
0,441074 |
22 |
65,7 |
1,19 |
0,41329 |
23 |
65,9 |
0,95 |
0,330942 |
24 |
65,9 |
0,83 |
0,289139 |
25 |
66 |
0,62 |
0,216311 |
26 |
66,4 |
0,29 |
0,101791 |
27 |
66,5 |
0,18 |
0,063276 |
dla 70 cm |
Isc [mA] |
Uoc [V] |
mi |
1 |
5,8 |
1,938 |
0,04237 |
2 |
7,3 |
1,933 |
0,05319 |
3 |
9,3 |
1,927 |
0,067552 |
4 |
11,8 |
1,916 |
0,085222 |
5 |
14,5 |
1,904 |
0,104067 |
6 |
15,7 |
1,899 |
0,112383 |
7 |
18,4 |
1,884 |
0,13067 |
8 |
20,9 |
1,868 |
0,147163 |
9 |
24,9 |
1,835 |
0,172231 |
10 |
30,4 |
1,775 |
0,203399 |
11 |
33,1 |
1,724 |
0,215101 |
12 |
35,2 |
1,665 |
0,220919 |
13 |
36,5 |
1,607 |
0,221098 |
14 |
37,2 |
1,572 |
0,220431 |
15 |
38,2 |
1,4 |
0,201589 |
16 |
38,4 |
1,264 |
0,182959 |
17 |
38,5 |
1,014 |
0,147155 |
18 |
38,7 |
0,889 |
0,129685 |
19 |
38,7 |
0,82 |
0,119619 |
20 |
38,8 |
0,678 |
0,09916 |
21 |
38,6 |
0,586 |
0,085263 |
22 |
38,9 |
0,534 |
0,078301 |
23 |
38,8 |
0,392 |
0,057332 |
24 |
38,8 |
0,241 |
0,035247 |
25 |
39,2 |
0,116 |
0,01714 |
Okre艣lenie charakteru zmian Isc i Uoc od nate偶enia 艣wiat艂a
|
dla lewej strony |
dla prawej strony |
|
|||
x [cm] |
Uoc [V] |
Isc [mA] |
Uoc [V] |
Isc [mA] |
L |
ln L |
45 |
2,07 |
6,2 |
0,26 |
77,7 |
626,9667 |
6,440893 |
50 |
2,04 |
6,1 |
0,24 |
66,7 |
523,8874 |
6,261277 |
55 |
2,02 |
6 |
0,17 |
58,2 |
445,3202 |
6,098794 |
60 |
2 |
6 |
0,15 |
50,5 |
383,9292 |
5,950458 |
65 |
1,98 |
5,9 |
0,13 |
44,4 |
334,9572 |
5,814003 |
70 |
1,96 |
5,9 |
0,11 |
39,4 |
295,2035 |
5,687665 |
75 |
1,94 |
5,8 |
0,11 |
35,3 |
262,4464 |
5,570047 |
80 |
1,93 |
5,8 |
0,09 |
31,8 |
235,1028 |
5,460023 |
85 |
1,92 |
5,7 |
0,08 |
29,1 |
212,018 |
5,356671 |
90 |
1,9 |
5,7 |
0,07 |
26,5 |
192,3331 |
5,259229 |
lnL = -1,717ln(x) + 12,976
L=e-1,717ln(x) + 12,976
wsp贸艂czynniki prostej aproksymuj膮cej
a=-0,025 , b=7,55
Wnioski:
Na podstawie pierwszej cz臋艣ci dokonanych obliczen, zauwa偶yli艣my i偶 sprawno艣膰 rosnie wraz ze wzrostem nat臋偶enia do pewnej warto艣ci, powy偶ej kt贸rej warto艣c sprawno艣ci zaczyna gwa艂townie malec. W drugiej czesci cwiczenia badali艣my charakter zmian nat臋偶enia i napiecia od nat臋偶enia swiatla. Poniewa偶 nat臋偶enie swiatla maleje wraz ze wzrostem odlglosci co wynika z zamieszczonego wzoru to mo偶na zauwa偶y膰 ze napiecie i nat臋偶enie pradu rosnie wraz ze wzrostem nat臋偶enia swiatla i przy zmniejszaniu odleglsci.