Zadania państwa w zakresie promocji zatrudnienia,
łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej zawiera uchwalony przez Radę Ministrów projekt pt:

„Krajowy Plan Działań na Rzecz Zatrudnienia na lata 2009-2011”.

Uwzględnia on zasady Europejskiej Strategii Zatrudnienia oraz inicjatywy samorządu gminy, powiatu, województwa
i partnerów społecznych.

Krajowy Plan Działań na Rzecz Zatrudnienia określa:

• cele i działania zgodne z kierunkami i priorytetami polityki
  państwa w dziedzinie rynku pracy;

• działania i zakładane wyniki wdrożenia priorytetów i wytycznych Europejskiej Strategii Zatrudnienia;

• zadania, programy i projekty, które mogą uzyskać wsparcie
  w ramach Krajowego Planu Działań;

• kryteria uzyskania wsparcia finansowego przez samorządy
  terytorialne;

• przewidywane wydatki Funduszu Pracy oraz budżetu państwa na dofinansowanie zadań objętych Krajowym Planem Działań;

• wskaźniki efektywności Krajowego Planu Działań;

• sposób monitorowania i koordynowania wykonywania zadań.

Podstawowymi dokumentami Rządu, określającymi priorytety polityki rynku pracy i zamierzenia realizacyjne na lata 2007-2015 są:

• Strategia Rozwoju Kraju 2007-2015;

• Strategiczny Plan Rządzenia;

• Krajowy Program Reform na lata 2008-2011 na rzecz realizacji Strategii Lizbońskiej;

• Krajowy Plan Działań na rzecz Zatrudnienia na 2008 r.”;

• Program Operacyjny Kapitał Ludzki 2007-2013”.

• Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia na lata 2007-2013.

Krajowy Program Reform na lata 2008-2011

na rzecz realizacji Strategii Lizbońskiej wyznacza następujące priorytety polityki wzrostu międzynarodowej konkurencyjności:

Obszar makroekonomiczny:

Priorytet 1 - Konsolidacja finansów publicznych i poprawa zarządzania finansami publicznymi.

Obszar mikroekonomiczny:

Priorytet 2 - Rozwój przedsiębiorczości.

Priorytet 3 - Wzrost innowacyjności przedsiębiorstw.

Priorytet 4 -Rozwój i modernizacja infrastruktury oraz zapewnienie warunków konkurencji w sektorach sieciowych.

Obszar polityki rynku pracy:

Priorytet 5 - Tworzenie i utrzymanie nowych miejsc pracy oraz zmniejszanie bezrobocia.

Priorytet 6 - Poprawa zdolności adaptacyjnych pracowników
i przedsiębiorstw oraz inwestowanie w kapitał ludzki.

Krajowy Plan Działań na Rzecz Zatrudnienia
na lata 2009-2011

źródło: http://www.mpips.gov.pl

PRIORYTET 1

1. Wzrost aktywności

Zwiększenie aktywności Polaków ma dotyczyć przede wszystkim aktywności zawodowej, a w konsekwencji skutkować wzrostem zatrudnienia. Obejmuje ono:

• działania polegające na rozwijaniu czynników i instrumentów zachęcających do podjęcia aktywności zawodowej lub edukacyjnej,

• rozwój kształcenia ustawicznego;

• stwarzanie możliwości godzenia pracy zawodowej z pełnieniem ról rodzinnych,

• działania wzmacniające zdolność do podjęcia lub zmiany pracy i adaptacji do zmian;

• program "Solidarność pokoleń - Działania dla zwiększenia aktywności zawodowej osób w wieku 50+"

• aktywizację młodzieży mieszkającej na wsi, kończącej edukację zawodową poprzez pomoc w szybkim przechodzeniu od nauki do pracy - staże absolwenckie;

• poprawę mobilności przestrzennej stanowiącej warunek polepszenia sytuacji zawodowej mieszkańców obszarów zlokalizowanych w znacznym oddaleniu od większych ośrodków miejskich lub słabo z nimi skomunikowanych;

• integrację społeczną i zawodową osób wykluczonych i zagrożonych wykluczeniem społecznym;

• aktywizację zawodową osób niepełnosprawnych zarówno na otwartym,
  jak i chronionym rynku pracy.

Krajowy Plan Działań na Rzecz Zatrudnienia
na lata 2009-2011

PRIORYTET 2

2. Sprawny rynek pracy

Stworzenie lepszych warunków działania przedsiębiorstw oraz zatrudniania pracowników. Ograniczenie barier dla rozwoju przedsiębiorczości, upowszechnienie elastycznych form zatrudnienia i organizacji pracy, zmiana w zakresie zabezpieczenia społecznego na rynku pracy, stwarzanie większych możliwości do bycia zatrudnionym i samozatrudnienia poprzez poprawę kompetencji, mobilności i zdolności adaptacyjnych zasobów siły roboczej w Polsce. Są to takie instrumenty; jak:

• promocja alternatywnych i elastycznych form zatrudnienia oraz metod organizacji pracy;

• nowoczesny system zabezpieczenia społecznego na rynku pracy, zniechęcający do wydłużania okresu bezrobocia i zachęcający do podjęcia edukacji lub skorzystania z instrumentów aktywnej polityki rynku pracy;

• skrócenie okresu zasiłkowego i wprowadzenie mechanizmu obniżenia wartości świadczenia w trakcie jego pobierania;

• uzupełnienie zasiłku dla bezrobotnych przez instrumenty zapewniające dochody w okresie korzystania z aktywnych polityk rynku pracy, takich jak: szkolenia, staże, przygotowanie zawodowe, czy inne formy edukacji ustawicznej.

• zachęcanie do rozwoju współpracy pomiędzy publicznymi służbami zatrudnienia a prywatnymi agencjami zatrudnienia i pracodawcami, ale także pomiędzy publicznymi służbami zatrudnienia, pomocą społeczną, partnerami społecznymi i organizacjami pozarządowymi.

• stworzenie sprawnego systemu monitoringu rynku pracy.

Instytucjami rynku pracy realizującymi zadania w zakresie
promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej są:

• Publiczne służby zatrudnienia, do których należą organy zatrudnienia wraz z powiatowymi i wojewódzkimi urzędami pracy, urzędem Ministra Pracy i Polityki Społecznej oraz urzędami wojewódzkimi. W styczniu 2007 r. działało w Polsce 16 wojewódzkich i 338 powiatowych urzędów pracy, które łącznie zatrudniały ok. 20 tys. osób, w tym 18% to doradcy zawodowi, specjaliści ds. rozwoju zawodowego, doradcy i asystenci EURES, liderzy Klubów Pracy itp.)

• Ochotnicze Hufce Pracy - państwowe jednostki wyspecjalizowane w działaniach na rzecz młodzieży, zwłaszcza młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym, oraz bezrobotnych do 25 roku życia.

• 10 centrów kształcenia i wychowania - (1,3 tys. osób),

• 26 ośrodków szkolenia i wychowania - (ok. 3 tys. uczestników),

• ok. 200 hufców pracy, obejmuje blisko 2,7 tys. uczestników.

Ponadto, w strukturach Ochotniczych Hufców Pracy działa 49 młodzieżowych biur pracy i 60 ich filii, 114 klubów pracy oraz 49 mobilnych centrów informacji zawodowej i 21 młodzieżowych centrów kariery.

• Agencje zatrudnienia - niepubliczne jednostki organizacyjne świadczące usługi w zakresie pośrednictwa pracy na terenie Polski, pośrednictwa do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych, agencje poradnictwa zawodowego, agencje doradztwa personalnego i pracy tymczasowej.

• Instytucje szkoleniowe - publiczne i niepubliczne podmioty prowadzące edukację pozaszkolną.

• Instytucje dialogu społecznego - organizacje i instytucje zajmujące się
  problematyką rynku pracy, jak: organizacje związków zawodowych, pracodawców i bezrobotnych oraz organizacje pozarządowe współpracujące
  z publicznymi służbami zatrudnienia i Ochotniczymi Hufcami Pracy.
  Naczelna Rada Zatrudnienia, pełni funkcję organu opiniodawczo-doradcze-go MPiPS. Podobną rolę odgrywają wojewódzkie i powiatowe rady zatrudnienia, odpowiednio - dla marszałków i starostów. Istotna rola przypada także Trójstronnej Komisji ds. Społeczno-Gospodarczych.

• Instytucje partnerstwa lokalnego - instytucje realizujące inicjatywy partnerów rynku pracy, tworzone na rzecz promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej i wspierane przez organy samorządu terytorialnego.

Trójstronna Komisja
ds. Społeczno-Gospodarczych

Powołana uchwałą rządu w 1994 r.

Komisja Trójstronna ma kompetencje w:

• ustalaniu wskaźników wzrostu wynagrodzeń w przedsiębiorstwach i w sferze budżetowej,

• pracach wstępnych nad budżetem państwa.

Komisja ma prawo zabierać głos w każdej sprawie o dużym znaczeniu gospodarczym i społecznym gdy uzna, że jej rozwiązanie jest istotne dla zachowania pokoju społecznego.

Członkami Komisji Trójstronnej są:

• przedstawiciele rządu, imiennie wskazani przez premiera,

• przedstawiciele reprezentatywnych organizacji związkowych;

• NSZZ „Solidarność”, OPZZ, Forum Związków Zawodowych

• przedstawiciele reprezentatywnych organizacji pracodawców.

• Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych, Konfederacja Pracodawców Polskich, Związek Rzemiosła Polskiego, Business Centre Club

Zespoły problemowe Komisji Trójstronnej:

• ds. polityki gospodarczej kraju i rynku pracy

• ds. prawa pracy i układów zbiorowych

• ds. rozwoju dialogu społecznego

• ds. ubezpieczeń społecznych

• ds. usług publicznych

• ds. budżetu, wynagrodzeń i świadczeń socjalnych

• ds. współpracy z Międzynarodową Organizacją Pracy

• ds. funduszy strukturalnych Unii Europejskiej

• ds. Zrewidowanej Europejskiej Karty Społecznej

• ds. Unii Europejskiej

Do instytucji dialogu społecznego w sprawach promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej należą cztery główne organizacje pracodawców:

• Konfederacja Pracodawców Polskich [KPP] - jest organizacją politycznie niezależną i niedochodową, grupuje związki i federacje pracodawców, jak również przedsiębiorstwa będące pracodawcami o ogólnokrajowym znaczeniu. KPP skupia około 40 regionalnych i branżowych związków pracodawców, jak również przedsiębiorstwa o ogólnokrajowym znaczeniu. Celem działania KPP jest reprezentowanie interesów pracodawców wobec rządu, władz publicznych wszystkich szczebli oraz partnerów społecznych - zarówno na szczeblu ogólnopolskim jak i regionalnym.

• Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych „Lewiatan” (PKPP Lewiatan) - jest organizacją dobrowolną, samorządną, niezależną, o charakterze gospodarczym oraz społecznym,
  zrzeszającą związki pracodawców, federacje związków pracodawców oraz pracodawców posiadających szczególną pozycję gospodarczą i znaczenie w stosunkach pracy. Głównym zadaniem PKPP „Lewiatan” jest reprezentowanie prywatnych pracodawców z całej Polski z różnych gałęzi gospodarki oraz budowanie ładu gospodarczego przez gwarantowany ustawowo udział w tworzeniu prawa i w dialogu społecznym.

• Związek Rzemiosła Polskiego (ZRP)- to ogólnopolska społeczno-zawodowa i gospodarcza organizacja samorządu rzemiosła,
  zrzeszająca 490 cechów, 271 spółdzielni rzemieślniczych, 27 izb rzemiosła i przedsiębiorczości. Podstawowym zadaniem ZRP jest zapewnienie zrzeszonym w nim organizacjom, pomocy w realizacji zadań statutowych, rozwijanie działalności gospodarczej i społeczno-kulturalnej rzemiosła i małej przedsiębiorczości, udzielanie wszechstronnego wsparcia i ochrony prawnej, reprezentowanie interesów rzemiosła i małej przedsiębiorczości w kraju i za granicą.

• Business Centre Club - Związek Pracodawców (BCC-ZP) - jest związkiem pracodawców, którego działania koordynowane są przez Instytut Lobbingu BCC. Podstawowe zadania BCC to: realizacja usług klubowych na rzecz członków Klubu, reprezentowanie interesów środowiska przedsiębiorców, tworzenie lobby przedsiębiorców oraz tworzenie więzi środowiskowej i towarzyskiej.

Narodowe Strategiczne Ramy Odniesienia

na lata 2007-2013

NSRO zostały opracowane na podstawie Strategicznych
Wytycznych Wspólnoty Europejskiej na lata 2007-2013 i zawierają priorytety odnowionej Strategii Lizbońskiej (z 5.07.2005 r.), gdzie strategicznym celem jest tworzenie warunków dla wzrostu konkurencyjności gospodarki polskiej, opartej na wiedzy i przedsiębiorczości, zapewniającej wzrost zatrudnienia i wzrost poziomu spójności
społecznej.

NSRO zakłada realizację celów szczegółowych, wynikających z założeń Strategii Lizbońskiej, tj.:

• tworzenie warunków dla utrzymania trwałego i wysokiego tempa wzrostu gospodarczego;

• wzrost zatrudnienia przez rozwój kapitału ludzkiego i społecznego;

• podniesienie konkurencyjności polskich przedsiębiorstw (głównie sektora usług);

• budowa i modernizacja infrastruktury technicznej, mającej
  podstawowe znaczenie dla wzrostu konkurencyjności Polski
  i jej regionów;

• wzrost konkurencyjności polskich regionów i przeciwdziałanie ich marginalizacji społecznej, gospodarczej i przestrzennej;

• rozwój obszarów wiejskich.

Strategia Lizbońska

główne priorytety

na lata 2005 - 2010

w ocenie Komisji Europejskiej

• Bardziej atrakcyjne miejsce do lokowania inwestycji:

• Rozwój i pogłębienie rynku wewnętrznego.

• Zagwarantowanie otwartej i konkurencyjnej gospodarki wewnątrz i na zewnątrz Europy.

• Poprawa regulacji na poziomie europejskim i narodowym.

• Rozwój i poprawa infrastruktury europejskiej.

• Tworzenie większej ilości i lepszych miejsc pracy:

• Zachęty do podejmowania zatrudnienia oraz modernizacja systemów zabezpieczenia społecznego

• Poprawa zdolności dostosowawczych pracowników i przedsiębiorstw oraz elastyczność rynków pracy

• Większe inwestycje w kapitał ludzki poprzez lepszą edukację i rozwój umiejętności

Spośród 18 Agencji Wspólnoty Europejskiej

aż cztery dotyczą zasobów ludzkich i rynku pracy:

EUROFOUND

Europejska Fundacja na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy

http://www.eurofound.eu.int

CEDEFOP

Europejskie Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego

http://www.cedefop.europa.eu/

ETF

Europejska Fundacja Kształcenia

http://www.etf.eu.int

EU-OSHA

Europejska Agencja Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Pracy

http://agency.osha.eu.int/

Podstawowe przyczyny bezrobocia w Polsce

wg A. Szałkowskiego

Rynek pracy w procesie transformacji, Polityka społeczna, 2001 r., s.96-100

• Recesja gospodarcza, spadek produkcji w 1990 r., zmuszający zakłady pracy sfery materialnej do redukcji zatrudnienia.

• Restrukturyzacja gospodarki.

• Zmniejszanie zatrudnienia socjalnego (tzw. bezrobocia ukrytego). Przedsiębiorstwa poddawane rygorom gospodarki rynkowej, były zmuszone do racjonalnego zatrudnienia.

• Zaniedbania rozwojowe: dekapitalizacja i tzw. zużycie moralne środków produkcji, słabość strategicznej polityki gospodarczej, nieprzygotowanie przedsiębiorstw do efektywnego funkcjonowania i utrzymania miejsc pracy w przyszłości.

• Niedorozwój gospodarczy całych regionów kraju.

• Wadliwy sposób ograniczania funduszu płac przedsiębiorstw, utrwalający recesję, a więc i kreujący bezrobocie.

• Fiskalizm, wysokie czynsze, bariera popytu, nadmierna zmienność warunków działania i in. ograniczenia będące przyczyną regresu.

• Niski poziom wykształcenia siły roboczej, niedostosowanie struktury zawodowej ludności do struktury gospodarki (przyczyna bezrobocia strukturalnego)

• Postęp technologiczny powodujący zastępowanie pracy ludzkiej oraz nowocześniejszymi i wydajniejszymi maszynami (przyczyna bezrobocia technologicznego)

• Niedostosowanie systemu edukacji do potrzeb rynku pracy

• Niewystarczająca motywacja do legalnej pracy w warunkach niskich płac oraz rozpowszechnionej pracy „ na czarno” przy równoległym pobieraniu zasiłków dla bezrobotnych

Zadania Powiatowych Urzędów Pracy (1)

art. 9 ust.1 Ustawy z 20 kwietnia 2004 o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

1. Opracowanie i realizacja programu promocji zatrudnienia oraz aktywizacji lokalnego rynku pracy stanowiącego część powiatowej strategii rozwiązywania problemów społecznych.

2. Pozyskiwanie i gospodarowanie środkami finansowymi na realizację zadań z zakresu aktywizacji lokalnego rynku pracy.

3. Udzielanie pomocy bezrobotnym i poszukującym pracy w znalezieniu pracy, a także pracodawcom w pozyskaniu pracowników przez pośrednictwo pracy i poradnictwo zawodowe.

4. Rejestrowanie bezrobotnych i poszukujących pracy.

5. Inicjowanie i wdrażanie instrumentów rynku pracy.

6. Inicjowanie, organizowanie i finansowanie usług i instrumentów rynku pracy.

7. Inicjowanie i wspieranie tworzenia klubów pracy.

8. Inicjowanie, organizowanie i finansowanie projektów lokalnych i innych działań na rzecz aktywizacji bezrobotnych.

9. Opracowywanie analiz i sprawozdań, w tym prowadzenie monitoringu zawodów deficytowych i nadwyżkowych, oraz dokonywanie ocen dotyczących rynku pracy na potrzeby powiatowej rady zatrudnienia oraz organów zatrudnienia.

10. Inicjowanie i realizowanie przedsięwzięć mających na celu rozwiązanie lub złagodzenie problemów związanych z planowanymi zwolnieniami grup pracowników z przyczyn dotyczących zakładu pracy.

11. Współdziałanie z powiatowymi radami zatrudnienia w zakresie promocji zatrudnienia oraz wykorzystania środków Funduszu Pracy.

12. Współpraca z gminami w zakresie upowszechniania ofert pracy, upowszechniania informacji o usługach poradnictwa zawodowego i szkoleniach, organizacji robót publicznych oraz zatrudnienia socjalnego na podstawie odrębnych przepisów;

Zadania Powiatowych Urzędów Pracy (2)

13. Przyznawanie i wypłacanie zasiłków oraz innych świadczeń z tytułu bezrobocia;

14. Wydawanie decyzji o:

a) uznaniu lub odmowie uznania danej osoby za bezrobotną oraz utracie statusu bezrobotnego,

b) przyznaniu, odmowie przyznania, wstrzymaniu wypłaty oraz utracie lub pozbawieniu prawa do zasiłku, dodatku szkoleniowego albo stypendium,

c) obowiązku zwrotu nienależnie pobranego zasiłku, dodatku szkoleniowego, stypendium, innych nienależnie pobranych świadczeń lub kosztów szkolenia finansowanych z Funduszu Pracy,

d) odroczeniu terminu spłaty, rozłożeniu na raty lub umorzeniu części albo całości nienależnie pobranego świadczenia udzielonego z Funduszu Pracy;

15. Realizowanie zadań wynikających z koordynacji systemów
    zabezpieczenia społecznego państw Unii Europejskiej, w zakresie świadczeń dla bezrobotnych.

16. Realizowanie zadań wynikających z prawa swobodnego przepływu pracowników między państwami Unii Europejskiej,
    w szczególności realizowanie zadań z zakresu udziału w sieci
    EURES, w tym świadczenie usług EURES we współpracy z ministrem właściwym do spraw pracy, samorządem województwa, związkami zawodowymi i organizacjami pracodawców.

17. Badanie i analizowanie sytuacji na lokalnym rynku pracy
    w związku z postępowaniem o wydanie zezwolenia na pracę
    cudzoziemca;

18. Organizowanie i finansowanie szkoleń pracowników powiatowego urzędu pracy.

Stopa bezrobocia w Polsce w poszczególnych
województwach wg stanu na dzień 30 listopada 2006r.
oraz na dzień 30 listopada 2008 r.

Średnia stopa bezrobocia w Polsce - 14,9 % i 9,1%

Liczba bezrobotnych zarejestrowanych

oraz stopa bezrobocia w Polsce według wybranych powiatów

(stan na koniec listopada 2006)

Powiaty o najmniejszym bezrobociu		Liczba bezro-botnych w tys.	Stopa bezro-bocia w %		Powiaty o największym bezrobociu		Liczba bezro-botnych w tys.	Stopa bezro-bocia w %
1	m. Warszawa	50,3	4,7		370	Gołdapski	3,2	31,9
2	m. Sopot	0,9	5,0		371	Piski	6,1	32,3
3	m. Poznań	16,4	5,1		372	Gryficki	7,5	32,4
4	pow. Kępiński	1,3	5,4		373	Świdwiński	5,7	33,4
5	m. Kraków	20,7	5,6		374	Białogardzki	6,5	33,7
6	m. Katowice	11,1	5,6		375	Bartoszycki	7,9	34,6
7	m. Gdynia	6,2	6,0		376	Łobeski	4,2	35,4
8	m. Gdańsk	12,1	6,3		377	Braniewski	5,7	35,6
9	m. Krosno	2,2	6,8		378	Węgorzewski	3,0	35,6
10	m. Olsztyn	5,7	6,9		379	Szydłowiecki	5,7	36,6

Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych GUS

Liczba bezrobotnych zarejestrowanych

oraz stopa bezrobocia w Polsce według wybranych powiatów

(stan na koniec listopada 2008)

Powiaty o najmniejszym bezrobociu		Liczba bezro-botnych w tys.	Stopa bezro-bocia w %		Powiaty o największym bezrobociu		Liczba bezro-botnych w tys.	Stopa bezro-bocia w %
1	p. poznański	2,1	1,6		370	p. łobeski	2,5	23,2
2	m. Poznań	5,4	1,6		371	p. lidzbarski	3,5	23,3
3	m. Sopot	0,3	1,8		372	p. węgorzewski	1,9	25,2
4	m. Katowice	3,6	1,8		373	p. krośnieński	4,5	25,6
5	m. Warszawa	20,8	1,9		374	p. radomski	13,8	26,0
6	m. Gdynia	2,2	2,1		375	p. piski	4,8	26,0
7	m. Gdańsk	4,7	2,4		376	p. białogardzki	4,9	27,0
8	m. Kraków	10,2	2,6		377	p. braniewski	4,2	28,8
9	p. kępiński	0,8	2,9		378	p. bartoszycki	6,6	30,1
10	p. bieruńsko-lędziński	0,8	3,2		379	p.szydłowiecki	4,6	30,8

Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych GUS

Zharmonizowana stopa bezrobocia w krajach UE w XI 2006 i XI 2008

Seasonally adjusted unemployment rates in EU

http://www.crzl.gov.pl/

Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich powołał Minister Pracy i Polityki Społecznej w marcu 2007 roku dla realizacji części projektów dofinansowywanych z Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS).

Program Operacyjny Kapitał Ludzki (PO KL) - celem funduszu oraz PO KL jest wzrost zatrudnienia i spójności społecznej, uczynienie
z Polski, a przez to i z Europy bardziej atrakcyjnego miejsca dla
przyszłych inwestorów, rozwijanie wiedzy, czyli rozwój zasobów ludzkich.

Od 28 kwietnia 2008 r. Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich obsługuje działania związane z realizacją Funduszu Inicjatyw Obywatelskich
w 2008 r. Nadzór nad jego realizacją wykonuje Departament Pożytku Publicznego w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej.

Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich realizuje projekty zainicjowane przez MPiPS w ramach następujących działań i poddziałań:

• Wsparcie systemowe instytucji rynku pracy (14 projektów)

• Wsparcie systemowe instytucji pomocy i integracji społecznej
  (5 projektów)

• Projekty skierowane do pracowników migrujących (1 projekt)

art. 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy [D.U. z 2004 poz. 1001]

Zarządzanie kadrami Rynek pracy

@m

12,6%

5,9%

6,7%

7,3%

7,2%

7,9%

8,8%

9,1%

9,2%

9,6%

10,8%

11,6%

12,6%

12,7%

13,3%

15,8%

Listopad 2006

Listopad 2008

---