Odchyłka położenia jest odchyłką dwóch pojedynczych elementów części od ich idealnego geometrycznego położenia.
Odchyłka kształtu jest odchyłką powierzchni obrabianej od powierzchni geometrycznej. Można wyróżnić następujące błędy kształtu:
wypukłość - odchylenie od idealnego kształtu geometrycznego, przy którym oddalenie punktów powierzchni rzeczywistej od powierzchni nominalnej zmniejsza się od jej brzegów (krańców) ku środkowi;
stożkowość - odchylenie od idealnego kształtu określane jako różnica średnic w dwóch przekrojach prostopadłych do osi elementu odniesiona do odległości między tymi przekrojami;
niekolistość - odchylenie od idealnego kształtu wyrażające się w odległości między powierzchnią rzeczywistą a obwodem koła opisanego na wybranym obwodzie tej powierzchni;
owalność - odchylenie od idealnego kształtu, przy którym kontur powierzchni rzeczywistej stanowi owal, którego najmniejsza i największa średnice są w stosunku do siebie prostopadłe;
nieprostoliniowość - odchylenie od idealnego kształtu wyrażające się jako największa odległość powierzchni rzeczywistej od prostej przylegającej do tej powierzchni.
Średnie arytmetyczne odchylenie profilu chropowatości Ra jest to średnia wartość odległości punktów (y1, y2, ..., yn-1, yn) profilu zaobserwowanego od linii średniej m na długości odcinka elementarnego l.(rys. 2)
Wysokość chropowatości wedlug 10 punktów Rz jest to średnia arytmetyczna wysokości pięciu najwyższych wzniesień i pięciu najniższych wgłębień profilu chropowatości w przedziale odcinka elementarnego (rys.4).
gdzie:
Ypi — wysokość i-tego wzniesienia profilu,
Yvi — głębokość i-tego wgłębienia profilu.
Maksymalna wysokość chropowatości Rm, (rys.4) jest to odległość dwu linii równoległych do linii średniej, z których jedna przechodzi przez najwyższy punkt wzniesienia, druga zaś przez najniższy punkt wgłębienia profilu zaobserwowanego
Całkowita wysokość profilu na odcinku pomiarowym - Rt
Udział materiałowy profilu Rmr(c) (nośność liniowa) - stosunek długości materiałowej do długości odcinka pomiarowego. Charakteryzuje go krzywa Abbotta - wykres zależności udziału materiałowego profilu od poziomu, rysuje się ją w zazwyczaj specyficznym układzie, udział materiałowy (wyrażony procentowo) odmierzając na osi odciętych, a poziom c, jako procent całkowitej wysokości profilu Rt — na osi rzędnych (wartość zerowa — na górze). Kształt krzywej Abbota mówi o odporności powierzchni na zużycie