NURT KLASYCYSTYCZNY W POEZJI DWUDZIESTOLECIA

MIĘDZYWOJENNEGO

Nurt klasycystyczny w XX-leciu międzywojennym = neoklasycyzm. Neoklasycyzm to nowe ujęcie tendencji klasycystycznych w sztuce, literaturze (przede wszystkim w poezji), muzyce, architekturze. Początków neoklasycyzmu należy szukać we Francji, Anglii i Rosji. Nurt dobrze zaadaptował się także w Polsce, gdzie zaczął być widoczny po 1908 roku. Jest to najmniej rewolucyjna koncepcja w XX-wiecznych awangardowych nurtach. Opiera się na dążeniu do tworzenia tzw. czystej poezji, wypełnionej przemyśleniami filozoficznymi, problematyką moralną i religijną, napisanej przez prawdziwego intelektualistę. Ten ruch artystyczno-literacki nawiązujący do klasycyzmu starożytnego i nowożytnego często próbował łączyć tradycję z nowatorstwem, propagował odświeżenie języka artystycznego przez wykorzystanie

---