Zimbardo rozw�j cz�owieka[1]


  1. BADANIE ROZWOJU CZŁOWIEKA

Badania normatywne - starające się opisać cechy specyficzne dla danego wieku lub stadium rozwoju. Dane te dostarczają norm, standardowych wzorców rozwoju lub osiągnięć, opartych na obserwacji wielu osób. Pozwalają na rozróżnienie między wiekiem chronologicznym, a rozwojowym.

Badanie podłużne - wielokrotna obserwacja i badanie danej jednostki, często przez wiele lat. +: nie można pomylić zmian związanych z wiekiem z różnicami wynikającymi z różnych warunków społecznych. -: niektóre rodzaje uogólnień można odnieść tylko do tej samej kohorty (grupy osób urodzonych w tym samym okresie co uczestnicy badania)

Badanie poprzeczne - obserwacja i porównywanie w tym samym czasie grupy badanych w różnym wieku chronologicznym. Wnioski na temat różnic w zachowaniu, które mogą wiązać się z różnicami w wieku. -: zmiany związane z wiekiem krzyżują się z różnicami związanymi z warunkami społecznymi i politycznymi, w jakich wzrastały różne kohorty wiekowe.

  1. ROZWÓJ FIZYCZNY W CIĄGU CAŁEGO ŻYCIA

3 tygodnie, 0,5 cm - bicie serca. 6 tydzień, 3 cm - pierwsze reakcje na bodźce. 8 tydz - spontaniczne ruchy. Po 8 tygodniach embrion nazywamy płodem. 16 tydz, 17 cm - matka czuje ruchy.

Proces mnożenia się komórek nerwowych i ich migracja do miejsca przeznaczenia dokonują się w okresie prenatalnym, natomiast procesy rozwoju i rozgałęziania się aksonów i dendrytów zachodzą w przeważającej mierze już po urodzeniu.

Jeśli matka zarazi się różyczką 2-4 tyg. po zapłodnieniu - p=50% że dziecko poniesie negatywne konsekwencje (np. upośledzenie umysłowe, uszkodzenie wzroku, głuchota, wady serca). Anomalie twarzy gdy matka pije w pierwszych 2 mies. Palenie zwiększa ryzyko poronienia, przedwczesnego urodzenia i niskiej wagi urodzeniowej dziecka. U ciężarnych kokaina ogranicza przepływ krwi przez łożysko i zaopatrywanie płodu w tlen.

Dzieci tuż po urodzeniu ujawniają niezwykłe zdolności odbierania informacji za pośrednictwem swych zmysłów i reagowania na nie. Dobrze przygotowane do reagowania na dorosłych opiekunów i wpływania na swoje otoczenie społeczne. Pierwsze 6 miesięcy - szybka poprawa ostrości wzroku. W wieku 4 miesięcy - łączenie informacji napływającej z obu oczu i postrzeganie głębi. Po urodzeniu następuje tworzenie się połączeń między neuronami w korze wzrokowej mózgu.

Robert Fantz - niemowlęta w wieku 4 mies. wolą się przyglądać przedmiotom z konturami niż jednolitym, złożonym niż prostym, całym twarzom.

Eleanor Gibson i Richard Walk - urwisko wzrokowe, reakcja dzieci na informację o głębi. Dzieci, które już umiały raczkować czuły strach przed głęboką stroną, podczas gdy ich nieraczkujący rówieśnicy nie czuli strachu.

W chwili narodzin głowa dziecka osiąga 60% swej dorosłej wielkości, ¼ długości ciała.

Fizycznemu wzrostowi dzieci towarzyszy dojrzewanie zdolności ruchowych. Dojrzewanie - proces wzrostu typowy dla wszystkich przedstawicieli gatunku, wychowujących się w typowym dla tego gatunku środowisku naturalnym (habitacie).

Pierwszy konkretny wskaźnik końca dzieciństwa - związane z pokwitaniem przyspieszenie tempa wzrostu. Dziewczynki - 10 rok życia, chłopcy - 12 → napływ GH do krwioobiegu.

Pokwitanie - proces prowadzący do osiągnięcia dojrzałości płciowej. U chłopców - wytwarzanie żywych plemników, dziewczynki - menarcha (pierwsza miesiączka).

Przyspieszenie tempa rozwoju mózgu w okresie dojrzewania w płatach czołowych - procesy planowania i regulacja emocji. Następuje to między 10 a 12 rokiem życia, ok. 20. redukcja niewykorzystywanych połączeń.

Wzrok - soczewki oczu żółkną i stają się mniej elastyczne. Ograniczenie zdolności widzenia barw, gorsze widzenie z małej odległości, gorsza adaptacja do ciemności.

Słuch - trudności ze słyszeniem dźwięków o wysokiej częstotliwości. Kłopoty z rozumieniem mowy, szczególnie gdy ktoś mówi wysokim głosem.

Funkcjonowanie rozrodcze i seksualne - menopauza u kobiet (ustanie miesiączki i owulacji). U mężczyzn po 40 roku życia spadek liczby zdolnych do życia plemników, po 60 roku życia spadek objętości płynu nasiennego.

  1. ROZWÓJ POZNAWCZY W CIĄGU CAŁEGO ŻYCIA

Struktury umożliwiające ludziom interpretowanie świata nazwał schematami.

Rozwój poznawczy zachodzi dzięki działaniu dwóch zasadniczych procesów: asymilacji (modyfikowanie nowej informacji tak, aby pasowała do tego, co jest już znane) i adaptacji (restrukturyzacja lub modyfikacja już istniejących schematów tak, aby nowa informacja mogła być lepiej przyswojona).

  1. Stadium sensoryczno-motoryczne - do ok. 2 roku życia. Na początku większość zachowań dziecka opiera się na schematach wrodzonych. W ciągu pierwszego roku życia sekwencje sensomotoryczne są udoskonalane, kombinowane, koordynowane i integrowane. Najważniejszym nabytkiem poznawczym tego okresu jest stałość przedmiotu - zrozumienie przez dziecko, że przedmioty istnieją i zachowują się niezależnie jego działań czy świadomości.

  2. Stadium przedoperacyjne - od ok. 2 do 7 roku życia. Udoskonalona zdolność umysłowego reprezentowania obiektów fizycznie nieobecnych. Egocentryzm myślenia - niezdolność dziecka do przyjęcia perspektywy innej osoby. Centracja - tendencja do skupiania się na percepcyjnie najbardziej wyrazistych właściwościach przedmiotów.

  3. Stadium operacji konkretnych - ok. 7-11 lat. Dziecko staje się zdolne do przeprowadzania operacji umysłowych, czynności wykonywanych w umyśle, co zapoczątkowuje myślenie logiczne. Rozumie też pojęcie niezmienności i zachowania fizycznych cech przedmiotów.

  4. Stadium operacji formalnych - myślenie nabiera charakteru abstrakcyjnego, a także hipotetycznego.

Wg Lwa Wygotskiego rozwój dzieci polega na internalizacji - przyswajają one wiedzę ze swego otoczenia społecznego, które ma istotny wpływ na przebieg rozwoju poznawczego. Zdolności poznawcze rozwijają się u dzieci po to, aby mogły one wykonywać cenione kulturowo czynności. Podważało to uniwersalność twierdzeń Piageta. Poziom osiągnięć dzieci w zadaniach stosowanych przez Piageta w dużej mierze określa typ nauki szkolnej. Należy więc oddzielać czynniki społeczne i biologiczne w rozwoju poznawczym.

Cechy mądrości: bogata wiedza przedmiotowa, bogata wiedza proceduralna, kontekstualizm cyklu życia, niepewność.

  1. PRZYSWAJANIE JĘZYKA

Zdolność uczenia się języka opiera się na podstawach biologicznych, predyspozycja ta jest wrodzona, silna i dość plastyczna.

Początkowo ludzie mają wrodzone zdolności do wykrywania kontrastów dźwiękowych, istotnych dla różnych języków mówionych. Jednak szybko tracimy zdolność dostrzegania kontrastów nie występujących w języku, którego zaczynamy się uczyć.

Mowa kierowana do dziecka (matczyna, rodzicielska) - o wysokiej, przesadnej intonacji. Może ona pomagać niemowlętom w przyswajaniu jeżyka dzięki utrzymywaniu ich zainteresowania i uwagi na tym, co rodzice do nich mówią. Intonacja podkreśla też treść emocjonalną, co może pomóc w wytworzeniu się więzi emocjonalnej między niemowlętami a ich opiekunami.

4,5 miesiąca - wykazywanie w rozpoznawaniu preferencji dla własnego imienia. 6-7,5 miesiąca - niemowlęta uzyskują wgląd w to, iż powtarzające się dźwięki mają znaczenie.

18 miesięcy - faza eksplozji nazywania. Dzieci w miarę uczenia się mowy nadmiernie rozszerzają znaczenie słów. Zasada kontrastu - różnica formy sygnalizuje dziecku różnicę znaczenia (kangur).

Noam Chomsky - dzieci rodzą się z biologicznie ukształtowanymi strukturami umysłowymi wspomagającymi rozumienie i wytwarzanie mowy.

Dan Slobin - dzieci wnoszą do uczenia się języka wrodzone wskazówki, zwane zbiorem zasad operacyjnych, składających się u dziecka na zdolność wytwarzania języka. Mają one postać dyrektyw. W wieku ok. 2 lat dzieci przechodzą stadium dwuwyrazowe (mowa telegraficzna).

Rozszerzanie - dzieci starają się posługiwać tą samą jednostką znaczeniową lub morfemem w celu oznaczenia tego samego pojęcia. Nadmierna regularyzacja.

  1. ROZWÓJ SPOŁECZNY W CIĄGU CAŁEGO ŻYCIA.

Erik Erikson (1963) - każda jednostka musi pokonać różne stadia rozwoju psychospołecznego, z których każde niesie ze sobą określony konflikt i kryzys

Wiek

Kryzys

Właściwe rozwiązanie

Niewłaściwe rozwiązanie

0-1,5 lat

Ufność/ nieufność

Podst. Poczucie bezpieczeństwa

Niepewność, lęk

1,5-3 lat

Autonomia/ zwątpienie w siebie

Postrzeganie swej podmiotowości, kontroli ciała, sprawczości działań

Poczucie niezdolności do kontrolowania przebiegu zdarzeń

3-6 lat

Inicjatywa/ poczucie winy

Zaufanie do siebie jako inicjatora i twórcy

Brak poczucia własnej wartości

6 lat-okres pokwitania

Kompetencja/ poczucie niższości

Opanowanie podst. Umiejętności intelektualnych i społecz.

Brak pewności siebie, poczucie klęski

Adolescen-cja

Tożsamość/ pomieszanie ról

Poczucie siebie jako osoby

Poczucie fragmentacji własnego Ja

Wczesna dorosłość

Intymność/ izolacja

Zdolność do nawiązywania więzi i zaangażowania

Poczucie osamotnienia, separacji

Średnia dorosłość

Wielkoduszność/ zaabsorbowanie sobą

Skierowanie troski poza Ja - rodzina, społeczeństwo

Troska o siebie, Brak orientacji na przyszłość

Późna dorosłość

Integralność ego/ rozpacz

Poczucie pełni, podstawo-wa satysfakcja z życia

Poczucie bezowocności życia, rozczarowanie