KLASYFIKACJA TECHNICZNA DRÓG.

Przed przystąpieniem do klasyfikacji dróg chciałbym przybliżyć najpierw pojecie drogi:

Droga jest wydzielonym pasem terenu lub akwenu, także fragmentem przestrzeni powietrznej, przeznaczonym do poruszania się pojazdów, ludzi, zwierząt. Droga łączy ze sobą dwa lub więcej punktów. W tym przypadku mówimy o drodze jako o budowli liniowej, łączącej określone miejsca w terenie, przeznaczonej do ruchu i postoju pojazdów oraz ruchu pieszych.

Droga może być wyposażona w odpowiednie urządzenia techniczne, ułatwiające podróżowanie.

Klasyfikacja techniczna dróg została dokonana przez Generalną Dyrekcję Dróg Publicznych a obecnie Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad a wytyczne ich projektowania składają się z trzech części:

WPD-1 - Wytyczne projektowania Dróg I i II klasy technicznej (autostrady i drogi ekspresowe)

WPD-2 - Wytyczne projektowania Dróg III, IV i V klasy

WPD-3 - Wytyczne projektowania Dróg VI i VII klasy

Klasa drogi określa zbiór wymagań technicznych i użytkowych, które droga powinna spełniać aby przynależeć do określonej klasy.

Jak widać poszczególne wytyczne dotyczą różnych klas dróg więc teraz chciałbym wyjaśnić jakie drogi należa do poszczególnych klas.

 Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 - w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie dzieli drogi na następujące klasy dróg:

• Klasa I autostrady, oznaczone symbolem A

Autostrada wg Ustawy o drogach publicznych

- droga publiczna o ograniczonej dostępności,

- wyłącznie do ruchu pojazdów samochodowych

- bezkolizyjnymi skrzyżowaniami

- podzielona na pasy ruchu dla różnych szybkości i kierunków (co najmniej dwa w każdą stronę, oddzielone pasem zieleni lub barierami)

- zakaz ruchu poprzecznego, zawracania, zatrzymywania się na pasie awaryjnym, poruszania się pieszo i na rowerach

- charakteryzują się wyższą jakością nawierzchni, osobnymi pasami do włączania się do ruchu, ogrodzeniami przed dziką zwierzyną i ludźmi.

- z reguły omijają tereny zamieszkane.

Wg Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 - w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie:

- powinna mieć powiązania z drogami głównymi i drogami wyższych klas.

- Odstępy między węzłami nie powinny być mniejsze niż 15 km, a w granicach lub sąsiedztwie dużego miasta lub zespołu miast nie mniejsze niż 5 km.

- W wyjątkowych sytuacjach, dopuszcza się pojedyncze odstępy między węzłami nie mniejsze niż 5 km i 3 km w granicach lub sąsiedztwie dużego miasta lub zespołu miast.

- Stosowanie zjazdów na autostradzie jest zabronione.

Prędkość projektowa autostrady powinna wynosić 120 lub 100 km/h oraz ewentualnie 80 km/h w granicach lub sąsiedztwie dużego miasta. Pochylenie podłużne autostrady może wynosić maksymalnie 4%.

Pozostałe parametry autostrad są zależne od prędkości projektowej:

prędkość projektowa (km/h)	120	100	80^1
szerokość pasa ruchu (m)	3,75		3,5
szerokość pasa awaryjnego (m)	3,0	2,5
maksymalna długość odcinka prostego (m)	2000		1500
minimalna długość odcinka prostego pomiędzy łukami w tę samą stronę (m)	500	400	350
minimalny promień łuku (m)	750	500	300
minimalna długość łuku (m)	300	200	150
Uwagi do tabeli: 1 - tylko w granicach lub sąsiedztwie dużego miasta

Pierwsza autostrada powstała w 1922-24 we Włoszech i łączyła Mediolan z Varese.

Klasa II drogi ekspresowe, oznaczone symbolem S

Droga ekspresowa wg Ustawa o drogach publicznych,

- droga publiczna o ograniczonej dostępności, przeznaczoną wyłącznie do ruchu pojazdów samochodowych,

- wyposażona w jedną lub dwie jezdnie,

- posiadająca wielopoziomowe skrzyżowania z przecinającymi ją innymi drogami transportu lądowego i wodnego, z dopuszczeniem wyjątkowo jednopoziomowych skrzyżowań z drogami publicznymi.

Parametry dróg ekspresowych

- wg Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 - w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie

- powinna mieć powiązania z drogami głównymi (wyjątkowo drogami zbiorczymi) i drogami wyższych klas.

-w odróżnieniu od autostrad może stanowić przedłużenie miejskiej drogi ekspresowej E, przebiegającej przez obszar leżacy w granicach administracyjnych miasta

- Odstępy między węzłami poza terenem zabudowy nie powinny być mniejsze niż 5 km, a na terenie zabudowy w granicach lub sąsiedztwie dużego oraz średniego miasta nie mniejsze niż 3 km. W wyjątkowych sytuacjach, dopuszcza się pojedyncze odstępy między węzłami nie mniejsze niż 3 km poza terenem zabudowy i 1,5 km na terenie zabudowy.

- Ronda na drodze ekspresowej są dopuszczone tylko na jej końcach. Stosowanie zjazdów na drodze ekspresowej jest zabronione.

Prędkość projektowa drogi ekspresowej powinna wynosić 120 (tylko dwujezdniowe), 100 lub 80 km/h poza terenem zabudowy oraz 80, 70 lub 60 (tylko obszar silnie zurbanizowany) km/h na obszarze zabudowy.

-Szerokość pasa awaryjnego powinna wynosić 2,5 m.

- Pochylenie podłużne drogi ekspresowej może wynosić maksymalnie 8%.

Pozostałe parametry dróg ekspresowych są zależne od prędkości projektowej:

	poza terenem zabudowy			na obszarze zabudowy^1
prędkość projektowa (km/h)	120^1	100	80	80	70	60
szerokość pasa ruchu (m)	3,5	3,5 3,75^2	3,5	3,5
maksymalna długość odcinka prostego (m)	2000		1500	---
minimalna długość odcinka prostego pomiędzy łukami w tę samą stronę (m)	500	400	350	---
minimalny promień łuku (m)	750	500	300	250	170	120
minimalna długość łuku (m)	300	200	150	---
Uwagi do tabeli: 1 - tylko drogi dwujezdniowe 2 - w przypadku drogi jednojezdniowej

• Klasa III to drogi główne ruchu przyśpieszonego, oznaczone symbolem GP,

- drogi ogólnodostępne przeznaczone dla wszystkich użytkowników dróg z możliwością ograniczenia ruchu niektórych grup użytkowników lub rodzajów pojazdów

- jedna dwupasowa jezdnia dwukierunkowa lub dwie jezdnie jednokierunkowe

- ma zapewnione połączenia z drogami publicznymi na skrzyżowaniach lub węzłach,

- krzyżuje się z innymi rodzajami tras komunikacyjnych z zasady w różnych poziomach,

- dostępność do drogi jest częściowo ograniczona.

- zapenia powiązania regionalnych ośrodków administracyjnych, gosp i turyst, połączenia międzynarodowe nie obsługiwane przez drogi klas wyższych, ważniejsze połączenia miest o znaczeniu regionalnym miedzy sobą

• Klasa IV drogi główne, oznaczone symbolem G,

- ogólnodostępne,

- jedna dwupasowa jezdnia dwukierunkową

- ma zapewnione połączenia z drogami publicznymi na skrzyżowaniach,

- dostępność do tej klasy dróg najczęściej nie jest ograniczona.

- łączą miasta o znaczeniu regionalnym, a także miejscowości o istotnym znaczeniu administracyjno-gospodarczym.

• Klasa V drogi zbiorcze, oznaczone symbolem Z,

- ogólnodostępna, dwupasowa jezdnia dwukierunkowa,

- dostępność do drogi nie jest ograniczona,

- połączenia regionalnych ośrodków gospodarczych z siedzibami gmin oraz miast z miejscowościami o znaczeniu przemysłowo-gospodarczym i rolno-gospodarczym.

• Klasa VI drogi lokalne, oznaczone symbolem L,

- ogólnodostępna, dwupasowa dwukierunkowa,

- obsługuje przyległe zagospodarowanie terenu bez ograniczeń,

- przeznaczona do obsługi lokalnej o małym ruchu i zapewnia połączenia wsi z innymi wsiami, gminami bądź miastami a także wewnątrz wsi i osiedli wiejskich

• Klasa VII drogi dojazdowe, oznaczone symbolem D,

- ogólnodostępna, jednopasowa jezdnia dwukierunkowa z mijankami lub bez mijanek,

- obsługuje przyległe zagospodarowania terenu bez ograniczeń,

- zapewnia połączenia wewnętrzne i zewnętrzne wsi oraz może być drogą dojazdową do pól

Kategorie dróg publicznych

Kategoria drogi wynika z funkcji drogi w sieci drogowej Polski.

Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych dzieli drogi na następujące kategorie:

• drogi krajowe - klasy A, S, GP i wyjątkowo G

• drogi wojewódzkie - klasy G, Z i wyjątkowo GP

• drogi powiatowe - klasy G, Z i wyjątkowo L

• drogi gminne - klasy L, D i wyjątkowo Z

---