„Psychologia eksperymentalna” (b.ogólnie ;)

1. Czas reakcji (termin ten wprowadził Exner) - podstawowy wskaźnik w badaniu psychologicznym.

Pomiar szybkości daje:

- wskaźnik wprawy

- mówi jak skomplikowany jest proces doprowadzający do rezultatu, czyli im bardziej proces jest złozony tym więcej zajmuje czasu

Czas reakcji- jest to czas potrzebny do rozpoczęcia aktu reagowania, czyli długośc pauzy R od S ( inaczej okres od początku działania bodzca do momentu rozpoczęcia reakcji)

Droga: bodziec narząd zmysłu mózg mięśnie

Czas reakcji inaczej nazywany ,czasem utajenia' składa się z czasu czynności narządu zmysłowego, czynności mózgu, przewodzenia nerwowego, czasu potrzebnego mięśniom do rozpoczęcia działania

2. przykład eksperymentu reakcyjnego (reakcja prosta) Eksperyment reakcyjny w 1850r wynalazł Helmholtz

- światło -- hasło `bacznosc'-- przycisk na pojawienie się światła

- ręka lewa(zielone światło), reka prawa(czerwone światło)

Reakcja z wyborem, czyli 2 światła ma dłuższy czas utajenia niż reakcja prosta.

Technika badania:

1. Unikamy reakcji przedwczesnych (ręka `odskoczy sama' na przycisk), w tym celu należy zmieniać długość pauzy, stosować próby kontrolne

2. Obiekt musi mieć do wyboru tyle sposobów reagowania, ile jest różnych bodźców

Chronoskopy

-rejestracja graficzna i `skopiczna', przy metodzie chronograficznej S oraz R rejestrują się w formie znaków na poruszającej się z jednostajną szybkością powierzchni

- chronoskop Hippa(zastosował go Hirsch do mierzenia fizjologicznego czasu oka, ucha, dotyku). Czas reakcji mierzony jest w milisekundach(sigma) zbudowany z 2 częsci : mechanizm zegarowy, ciężarek(siła napędowa), blaszki(drgania) i urządzenie złozone z kotwicy i kół poruszały wskazówki mierzącr czas reakcji

Błędy pomiaru za pomocą chronoskopów:

-błędy graniczne (opóźnienie przy wprawianiu wskazówek w ruch)

-błędy szybkości (wadliwa szybkość mechanizmu)

Klucze do ekspozycji i reagowania

Np. klucz telegraficzny, klucze do eksponowania bodźców-stymulatory

CZAS REAKCJI ZALEŻY OD :

- rodzaju bodźca: słuchowy, dotykowy itp.

-narządu zmysłowego, na który działa bodziec( dotykowe, dźwiękowe szybciej odbierane niż świetlne)

-siły bodźca (intensywność, rozmiar) siła bodźca rośnie to czas staje się krótszy.

Określając siłe bodźca wzrokowego, powinniśmy brac pod uwagę nie tylko intensywność ale też powierzchnię i czas działania.

Sumowanie się bodźców- współdziałanie bodźców równoczesnych może dac szybszą reakcję niż każdy z tych bodźców eksponowany oddzielnie

-stanu organizmu (wystepuje przyspieszenie reakcji przez dodatkowa motywację, napięcie mięsni podczas okresu wstępnego. Istotne : im wyższe napiecie pod koniec okresu wstępnego, tym szybsza reakcja; napiecie mięsni jest wieksze wówczas, gdy okres wstępny ma długość najbardziej sprzyjającą krótkim czasom reakcji

-wprawy

-wieku badanego

Przygotowanie sensoryczne i motoryczne

Przygotowanie do reagowania na określony bodziec ma 3 składniki:

-przygotowanie do odbioru bodźca

-przygotowanie do wykonania danego ruchu

-przygotowanie do wykonania tego ruchu po odebraniu tego a nie innego bodźca

Reakcje alternatywne (z wyborem) : typu B i typu C (gdy wymaga się reagowania na różne bodźce w sposób rozmaity)

Czas reakcji alternatywnej rośnie wraz z liczba możliwości

Im bardziej podobne bodźce, tym dłuższy czas reakcji alternatywnej

Czynniki eksperymentalne:

Modalność, intensywność bodźca, długośc okresu wstępnego, instrukcja udzielana badanemu, wiek i wprawa

Krótki okres utajenia stanowi wskaźnik silnej tendencji do reagowania lub braku tendencji przeciwnych

---