Smutno, choć tyle zabawek...

Prowadząca - Grażyna Zalewa

Grupa wiekowa: 4-latki

Cele:
Dziecko:
- przestrzega umów dotyczących sposobu zachowania się w stos do rówieśników,
- stosuje formy grzecznościowe,
- potrafi dzielić się wytworami swojej pracy z innymi.

Pomoce: wiersz Jaś i zabawki Cz. Janczarskiego, nożyczki, kolorowy papier, klej, przestrzenna forma serduszka, 2 piosenki (a. nieznany).

Przebieg:
1. Nauczycielka przedstawia wiersz Jaś i zabawki Cz. Janczarskiego. Pomaga jej w tym Jaś-kukiełka i rekwizyty tj. pociąg, konik na biegunach i piłka.

„Jaś ma pociąg elektryczny, co po szynach wkoło mknie.
Chciał się z Jasiem bawić Lutek, ale Jaś zawołał: Nie!
To jest moja zabawka i dla siebie ją mam!
Odszedł Lutek od Jasia - teraz Jaś został sam.

Jaś ma konia na biegunach, co kołysze się „buj-buj".
Chciał na konia wskoczyć Włodek, a Jaś mówi: Koń jest mój!
To jest moja zabawka i dla siebie ja mam!
Odszedł Włodek od Jasia, teraz Jaś został sam.
Jaś ma piłkę kolorową, która skacze, jeszcze jak!

Chciał się z Jasiem bawić Adam,
lecz Jasiowi to nie w smak.
To jest moja zabawka i dla siebie ją mam!
Odszedł Adam od Jasia i znów Jaś został sam.

Pociąg stanął, konik usnął, w ciemnym kącie piłka śpi,
Jaś nasz stoi wśród zabawek i ociera słone łzy...
- Gdzie są moi koledzy? Przecież tylu ich mam!
Wszyscy bawią się razem a ja jestem tu sam..."

2. Nauczycielka prowokuje rozmowę z dziećmi:
- Dlaczego Jaś został sam?
- Czy było mu wesoło, czy smutno?
- Jak powinien się zachować?
- Jakie znacie „czarodziejskie słowa", które sprawiają, że jesteśmy lubiani?
Przechodząc do kolejnego punktu nauczycielka mówi: „A ja znam nie tylko słowa, ale całą piosenkę, która też ma moc czarodziejską i zaraz jej Was nauczę”.

3. Stojąc w kole w pierwszej kolejności dzieci uczą się słów i melodii a potem dołączają odpowiednie gesty.

„Nie chcę Cię, nie chcę Cię, nie chcę Cię znać! (dłonie ściśnięte w pięści, ręce rytmicznie
krzyżują się)
Chodź do mnie, chodź do mnie, rękę mi daj, (przywołujący ruch rąk)
Prawą mi daj, lewą mi daj (najpierw prawa do środka, potem lewa)
i już się na mnie nie gniewaj.” (dłoń na piersi, przeczący ruch głową)

4. Po odśpiewaniu piosenki dzieci zajmują się wykonaniem „Serduszka dla kolegi". Wykonują tę pracę według pokazanego wzoru. Wycinają po linii, nacinają od góry i z dołu, a następnie składają w formę przestrzenną. Konieczny nadzór i pomoc nauczyciela nad całością wykonywanej pracy.

5. Przed wzajemnym obdarowaniem się sercami dzieci śpiewają krótką piosenkę, powtarzając słowa jak echo po nauczycielce:

„Dobrze, że jesteś,
dobrze, że jesteś,
dobrze, że jesteś.
Co by to było,
gdyby Ciebie nie było,
smutno by było."

6. Po zakończeniu śpiewu dzieci podchodzą do siebie, przekazują prezenty i dużo radości.

---