Opis zadania
Dla zadanych warunków gruntowych należy zaprojektować skarpę równostateczną i sprawdzić jej stateczność przy zadanym obciążeniu.
Obciążenie wynosi 0,22 MN/m.
Warunki wodne: nie występuje woda gruntowa.
Warstwa nr 1: Piasek średni
miąższość warstwy: 1,0 m
grunt średnio zagęszczony, mało wilgotny
Warstwa nr 2: Piasek drobny
miąższość warstwy: 2,0 m
grunt średnio zagęszczony, mało wilgotny
Warstwa nr 3: Glina
miąższość warstwy: 4,5 m
grunt w stanie twardoplastycznym
Warstwa nr 4: Ił
miąższość warstwy: ∞
grunt w stanie twardoplastycznym
Parametry geotechniczne (ρ, u, cu, stan gruntu itp.) przyjmuję z normy PN-81/B-03020.
Projekt skarpy równostatecznej wg Masłowa
Hipoteza Coulomba: f = σn⋅tg u + cu
tg = tg u + cu/σn
1 PS 1,0m
2 PD 2,0 m
3 1,0 m
4 G 1,0 m
5 1,0 m
6 1,0 m
7 0,5 m
8 0,5 m
I
Warstwa 1 - PS:
ID = 0,35, Sr = 0,1 mało wilgotny, średnio zagęszczony ρ1 = 1,7 t/m3
γ1 = ρ1⋅g = 16,68 kN/m3, u1 = 1 = 32°
Warstwa 2 - PD:
ID = 0,55, Sr = 0,3 mało wilgotny, średnio zagęszczony ρ2 = 1,65 t/m3
γ2 = ρ2⋅g = 16,19 kN/m3, u2 = 2 = 31°
Warstwa 3 - G:
IL = 0,2 twardoplastyczny ρ3 = 2,15 t/m3 γ3 = ρ3⋅g = 21,09 kN/m3, u3 = 18°,
cu3 = 32 kPa, σzγ3 = 1⋅16,68 + 2⋅16,19 + 1⋅21,09 = 70,15 kPa
tg 3 = tg u3 + cu3/σzγ3 = tg 18° + 32/70,15 = 0,781085 3 = 38°
Warstwa 4 - G
- || - , σzγ4 = 1⋅16,68 + 2⋅16,19 + 2⋅21,09 = 91,24 kPa
tg 4 = tg u3 + cu3/σzγ4 = tg 18° + 32/91,24 = 0,675643 4 = 34°
Warstwa 5 - G
- || - , σzγ5 = 1⋅16,68 + 2⋅16,19 + 3⋅21,09 = 112,33 kPa
tg 5 = tg u3 + cu3/σzγ5 = tg 18° + 32/112,33 = 0,609795 5 = 31°
Warstwa 6 - G
- || - , σzγ6 = 1⋅16,68 + 2⋅16,19 + 4⋅21,09 = 133,42 kPa
tg 6 = tg u3 + cu3/σzγ6 = tg 18° + 32/133,42 = 0,564765 6 = 29°
Warstwa 7 - G
- || - , σzγ7 = 1⋅16,68 + 2⋅16,19 + 4,5⋅21,09 = 143,97 kPa
tg 7 = tg u3 + cu3/σzγ = tg 18° + 32/143,97 = 0,547188 7 = 29°
Warstwa 8 - I
IL = 0,1 twardoplastyczny, ρ8 = 2,0 t/m3 γ8 = ρ8⋅g = 19,62 kN/m3, u8 = 12°,
cu8 = 54 kPa, σzγ8 = 1⋅16,68 + 2⋅16,19 + 4,5⋅21,09 + 0,5⋅19,62 = 153,78 kPa
tg 8 = tg u8 + cu8/σzγ = tg 12° + 54/153,78 = 0,563708 4 = 29°
Rysunek na następnej stronie.
GEN otrzymuje się przez połączenie krawędzi górnej i dolnej skarpy odcinkiem linii prostej.
Sprawdzenie stateczności skarpy metodą Felleniusa
Założenie: potencjalne powierzchnie poślizgu są walcowe. Dla danej skarpy istnieje jedna najbardziej niebezpieczna powierzchnia poślizgu, charakteryzująca się najmniejszym współczynnikiem pewności F.
Obliczenia prowadzi się
z uwzględnieniem
schematu:
Na każdy blok badanej bryły działają następujące siły:
Wi = Gi + Qi - ciężar bloku i + obciążenie zadane rozłożone na szerokości bloku i,
Pi, Pi+1 - siły o nieznanej wartości, działające na pionowe ścianki bloku i, równoległe do podstawy bloku,
Ni = Wi⋅cos i - składowa normalna siły Wi,
Bi = Wi⋅sin i - składowa styczna siły Wi,
Ti = Ni⋅tg i + li⋅ci - siła oporu tarcia i kohezji gruntu, przeciwstawiająca się sile zsuwającej.
Siły Pi pomija się.
Moment sił obracających bryłę względem punktu O:
Mobr = i=1n Bi⋅R
Moment sił utrzymujących bryłę:
Mu = i=1n Ti⋅R
Współczynnik pewności wyznacza się jako stosunek Mu do Mobr:
F = Mu/Mobr = Ti/Bi
Analiza stateczności skarpy o danym konturze powinna sprowadzać się do ustalenia drogą kolejnych prób takiej powierzchni poślizgu, która dałaby najmniejszy współczynnik pewności Fmin. Powinien być również spełniony warunek:
Fmin ≥ Fdop.
Wartości Fdop przy stosowaniu metody Felleniusa przyjmuje się w granicach 1,1 ÷ 1,3.
Obliczenia przeprowadzone na arkuszu kalkulacyjnym.
Metoda wyznaczenia prostej, na której jest środek obrotu odpowiadający Fmin - wg książki „Zarys geotechniki” Z. Wiłuna (p. rysunek).
Obliczenie Fmin
Xi [m] |
F(Xi) |
0 |
3,38 |
6,01 |
2,91 |
9,28 |
3,63 |
Dalsze obliczenia - za pomocą kalkulatora TI 92PLUS:
A zatem minimum funkcji F(X) znajduje się w punkcie X = 4,22108m i wynosi: Fmin = 2,8071
Wniosek: skarpa może przenieść większe obciążenie niż zadane lub może być bardziej stromo nachylona.