POLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA Wydział Mechatroniki i Budowy Maszyn			LABORATORIUM MECHANIKI DOŚWIADCZALNEJ
Numer ćwiczenia: 9	Temat ćwiczenia: Pomiar rozwarcia wierzchołka pęknięcia
Imię i nazwisko: Kasz Paweł		Grupa: 33 B		Ocena:	Data: 2000-12-20	Podpis:

Schemat rejestracji KRWP.

Próbka zamocowana w uchwytach, poddawana jest obciążeniu za pomocą maszyny testującej. Sterowanie odbywa się programowo za pomocą sterownika w warunkach kontrolowanego porzemieszczenia.

Wyniki pomiarów i obliczeń :

	Własności wytrzymałościowe		Geometria próbki			wynik badania
Lp	Re [MPa]	Rm [MPa]	ao [mm]	B [mm]	W [mm]	k [mm]
1	1483	1546	20.9	10	30	16.8

Kąt rozwarcia wierzchołkowego pęknięcia obliczamy ze wzoru :

gdzie :

rozwarcie wierzchołkowe pęknięcia obliczamy ze wzoru :

RWP_O = 0.0175 - wartości RWP w momencie inicjacji szczeliny;

a_o = 0.2484 - wartości a w momencie inicjacji szczeliny;

Wykres gładki (wg normy)

Wykres trójkątny (wg normy)

Wykres w układzie globalnym

Wykres w układzie lokalnym

Wnioski :

Jednym z parametrów do budowania kryteriów stosowanych dla materiałów plastycznych jest kąt rozwarcia wierzchołka pęknięcia (w skrócie KRWP lub z angielskiego CTOA - crack tip opening angle). Przed momentem inicjacji pęknięcia następuje plastyczne stępienie szczeliny, rozwarcie szczeliny do skończonej wartości. Wyznaczając wartość kąta rozwarcia przy którym nie następuje jeszcze propagacja pęknięcia możemy wprowadzić kryterium odporności na pękanie materiałów plastycznych. Z wykresu KRWP = f(da) można powiedzieć, iż : na początku doświadczenia KRWP jest bliski zeru ponieważ pęknięcie jest nie stępione (ostro zakończone), następnie kąt ten rośnie ponieważ następuje stępienie szczeliny (maksimum KRWP można uważać za wartość krytyczną). Następnie KRWP maleje co związane jest z propagacją szczeliny (wzrostem da). Zakrzywienia na końcowym odcinku krzywej CTOA=f(da) są wynikiem odciążania próbki podczas doświadczenia.

Wyszukiwarka