REGULACYJNY CHARAKTER KULTURY
Regu艂y i wzory zachowania jako trzon kultury. Dostarczaj膮 one zewn臋trznej, spo艂ecznej ramy odniesienia dla w艂asnej indywidualnej aktywno艣ci cz艂owieka.
Spo艂ecze艅stwo narzuca jednostce obowi膮zuj膮ce wzory my艣lenia- 艣wiadomo艣膰 spo艂eczn膮 oraz style kultury materialnej (moda).
G艂贸wnym przedmiotem regulacji spo艂ecznej s膮 dzia艂ania - system aksjo- normatywny (poj臋cie stosowane przez Floriana Znanieckiego)
NORMY - regu艂y, kt贸rych przedmiotem s膮 sposoby czy metody dzia艂ania, 艣rodki stosowane dla osi膮gni臋cia celu. M贸wi膮 one, co ludzie powinni robi膰.
WARTO艢CI - regu艂y, kt贸rych przedmiotem s膮 cele dzia艂ania. M贸wi膮 one, jakie cele s膮 godne, s艂uszne, w艂a艣ciwe; do czego ludzie powinni d膮偶y膰. Warto艣膰 to dowolny przedmiot materialny lub idealny, w stosunku do kt贸rego jednostki lub zbiorowo艣ci przyjmuj膮 postaw臋 szacunku, przypisuj膮 mu wa偶n膮 rol臋 w swoim 偶yciu, a d膮偶enie do jego osi膮gni臋cia odczuwaj膮 jako przymus.
Uznawane - cz艂owiek wie, 偶e powinny by膰 dla niego wa偶ne i powinien je ceni膰. D膮偶膮c do ich realizacji cz艂owiek mo偶e odczuwa膰 pewnie przymus zewn臋trzny.
Odczuwane - zosta艂y g艂臋boko wch艂oni臋te i sta艂y si臋 cz臋艣ci膮 wewn臋trznego 艣wiata cz艂owieka (zosta艂y zinternalizowane).
Realizowane - mog膮 nimi by膰 warto艣ci uznawane, jak i odczuwane. Realizacja warto艣ci odczuwanych przychodzi nam 艂atwiej, jednak cz臋艣ciej realizujemy warto艣ci uznane ze wzgl臋du na to, 偶e tak wypada. Konieczno艣膰 takich wybor贸w prowadzi do konfliktu warto艣ci.
SANKCJE - kary i nagrody, za pomoc膮 kt贸rych zach臋ca si臋 do pewnych zachowa艅 uwa偶anych za po偶膮dane i zniech臋ca do niepo偶膮danych.
Sankcje formalne okre艣lane s膮 przez przepisy oraz kodeksy karne, kt贸rych stosowaniem zajmuje si臋 wyspecjalizowany aparat administracyjny.
Sankcje nieformalne s膮 wyznaczane przez zwyk艂ych ludzi ; nagroda-pochwa艂a, oznaka szacunku ; kara - wy艣miane, ostracyzm towarzyski
Problem regu艂 kar i nagr贸d - dzia艂anie dozwolone przez regu艂y jednego rodzaju, np. prawne, nie musi spotyka膰 si臋 z przyzwoleniem ze strony innych regu艂, np. moralnych. (np. zawieranie ma艂偶e艅stw homoseksualnych w krajach, gdzie jest to dozwolone)
RELATYWIZACJA - ka偶da regu艂a jest zrelatywizowana sytuacyjnie i personalnie. Zawiera klauzul臋 okre艣laj膮c膮 warunki lub granice swojej stosowalno艣ci.
Relatywizacja sytuacyjna - to co w danej sytuacji jest nakazem, w innej nie musi obowi膮zywa膰
Relatywizacja personalna - regu艂y odnosz膮 si臋 do danej grupy ludzi, np. w okre艣lonym wieku, dla danej rasy, narodowo艣ci, os贸b konkretnej p艂ci
INTERNALIZACJA NORM - przyswojenie sobie normy, przystosowanie si臋 do niej w swoim post臋powaniu. Przyjmowanie za w艂asne narzucanych z zewn膮trz norm, co nie wymaga kontroli z zewn膮trz (do normy stosuje si臋 nawet bez obecno艣ci 艣wiadk贸w).
WDRA呕ANIE NORM
Kary i nagrody zach臋caj膮 do przestrzegania norm
Rozwijanie postaw emocjonalnych, sprzyjaj膮cych ich przestrzeganiu
W przypadku powa偶nych narusze艅 norm kara b臋dzie obwieszczona publicznie. Ma to na celu wyra藕ne u艣wiadomienie ludziom tre艣ci odpowiedniej regu艂y, tego co jest zakazane, oraz na wywo艂aniu refleksji u os贸b chc膮cych pope艂ni膰 podobny czyn.
KONTROBYCZAJE
Dozwolony kulturowo spos贸b wyra偶ania dezaprobaty wobec dominuj膮cego systemu warto艣ci i obyczaju, pozwalaj膮cy tak偶e na zaniechanie okre艣lonych dzia艂a艅 kulturowych
Kontrkultury - programowa negacja warto艣ci, norm i wzor贸w zachowa艅 obowi膮zuj膮cych w szerszym spo艂ecze艅stwie.
KOMPLEKSY REGU艁
Procedury - wi膮zki norm i warto艣ci, reguluj膮ce typowe sposoby osi膮gania danych cel贸w.
Instytucja - zbi贸r regu艂 zwi膮zanych z okre艣lonym kontekstem spo艂ecznym, realizuj膮cy podobne, istotne spo艂ecznie funkcje.
Rola spo艂eczna - zbi贸r norm i warto艣ci zwi膮zanych z okre艣lon膮 pozycj膮 spo艂eczn膮, przypisany dla tej pozycji i wymagany od ka偶dego, kto t臋 pozycj臋 zajmuje.
KONFLIKT R脫L
Cz臋sta niesp贸jno艣膰 normatywnych oczekiwa艅 prowadzi do do rozmaitych antynomii, ambiwalencji w obr臋bie roli, konflikt贸w miedzy rolami, a tak偶e wynikaj膮cych z tego napi臋膰.
Niezgodno艣膰 oczekiwa艅 zwi膮zanych z rozmaitymi pozycjami zajmowanymi r贸wnocze艣nie przez jedn膮 osob臋.
PODSYSTEMY AKSJO - NORMATYWNE
Zwyczaje - kategoria regu艂 towarzysz膮cych nam w 偶yciu codziennym, we wszelkich jego przejawach.
Ich funkcj膮 jest upraszczanie nam 偶ycia, nadawanie mu pewnego automatyzmu.
S膮 najbardziej niewidoczne wszystkich regu艂, traktujemy je jako oczywiste i dostrzegamy je dopiero wtedy, gdy zauwa偶amy zwyczaje alternatywne.
Widoczny jest etnocentryzm - wy偶szo艣膰 i naturalno艣膰 naszych zwyczaj贸w w przeciwie艅stwie do dziwactwa zwyczaj贸w obcych.
Tworz膮 si臋 spontanicznie, z rozpowszechniaj膮cych si臋 dzia艂a艅 masowych.
Maj膮 prywatny charakter, mog膮 by膰 indywidualne
Regu艂y moralne dotycz膮 fundamentalnych relacji mi臋dzy lud藕mi, reguluj膮 ruch w tej przestrzeni.
Wyra偶aj膮 imperatywy zbiorowego 偶ycia
S膮 cz臋sto kodyfikowane w systemach etycznych
Zazwyczaj maj膮 wyra藕nych autor贸w - my艣licieli, przyw贸dc贸w religijnych
Ich naruszenie spotyka si臋 z siln膮 reakcj膮 spo艂ecze艅stwa - izolacja, napi臋tnowanie, ostracyzm towarzyski, banicja z grupy, samos膮d ; kary s膮 zazwyczaj wymierzane spontanicznie, w toku zachowania zbiorowego
Prawo
Nie wytwarza si臋 spontanicznie, jest stanowione przez pa艅stwo lub w jego imieniu
Jest artyku艂owane w formie pisemnej ; na jego stra偶y stoi szczeg贸lny system sankcji, wymierzanych przez organy wymiaru sprawiedliwo艣ci
gdy regulacja prawna jest zbie偶na z moralnym poczuciem zbiorowo艣ci, prawo uzyskuje wzmocnion膮 legitymizacj臋 i jest 艂atwe do stosowania i egzekwowania
STYL ARTYSTYCZNY to zbi贸r regu艂 definiuj膮cych co jest uwa偶ane za pi臋kne.
Obejmuje regu艂y estetyczne
Czasem rodzi si臋 spontanicznie, tak jak np. folklor, innym razem powstaje z rozprzestrzeniaj膮cej si臋 imitacji jakiego艣 dzie艂a indywidualnego.
Sankcje s膮 zazwyczaj pozytywne - uznanie 艣rodowiska, s艂awa
Sankcje negatywne spotykaj膮 niestosuj膮cych si臋 do kanonu epoki
MODA - bliska zwyczajowi. Odnosi si臋 do spraw powierzchownych - tego, w czym si臋 chodzi, czego si臋 s艂ucha, jakie filmy si臋 ogl膮da itp.
zmienia si臋 stosunkowo szybko, jednak w czasie, kiedy obowi膮zuje, monopolizuje po偶膮dane zachowania. Doprowadza do przej艣ciowej uniformizacji zbiorowo艣ci.
Cechuje j膮 d膮偶enie do zmienno艣ci, nowatorstwa, oryginalno艣ci, a za razem do konformistycznego poddawania si臋 naciskowi zbiorowo艣ci.
Jest celow膮, narzucon膮 kreacj膮 centr贸w mody, lansowan膮 dzi臋ki marketingowi i reklamie.
Za pomoc膮 mody staramy si臋 po艂膮czy膰 w jednolitej sferze dzia艂ania, wsp贸lne na艣ladownictwo
Moda jest wynikiem zr贸偶nicowania klasowego
Moda spe艂nia funkcj臋 identyfikacyjn膮, jednocz膮c膮 z grup膮, do kt贸rej nale偶ymy, a za razem segreguje, ucina inne grupy spo艂eczne
Gdy klasy ni偶sze zaczynaj膮 na艣ladowa膰 mod臋 klas wy偶szych, niszcz膮c ich sp贸jno艣膰, klasa wy偶sza odwraca si臋 od danego stylu i obiera nowy, odr贸偶niaj膮cy j膮 od mas.
Egzotyczne pochodzenie mody sprzyja ekskluzywno艣ci grupy, kt贸re j膮 przyjmuj膮.
ZMIANY W SYSTEMIE AKSJO - NORMATYWNYM
Wzory i regu艂y spo艂eczne komplikuj膮 si臋 i r贸偶nicuj膮 w miar臋 ewolucji czy rozwoju spo艂ecze艅stwa
Odchodzenie od pierwotnej izolacji kultur do coraz wi臋kszego ich kontaktu, wzajemnego oddzia艂ywania, przemieszania.
Rosn膮ce w toku procesu dziejowego przy艣pieszenie zmian spo艂ecznych.
Zmiany stylu 偶ycia - zwyczaj贸w, moralno艣ci, prawa
ANOMIA - stan, w kt贸rym system normatywny traci koherencj臋 - sp贸jno艣膰, i zamienia si臋 w chaos. Ludzie trac膮 poczucie moralno艣ci, do czego d膮偶y膰, jakie metody s膮 dozwolone, a co jest zakazane.
Dezorganizacja kultury normatywnej
Dezorientacja cz艂onk贸w zbiorowo艣ci
Robert Merton - anomia to rozbie偶no艣膰 mi臋dzy afirmowanymi w danym spo艂ecze艅stwie warto艣ciami, a postulowanymi w nim normami maj膮cymi s艂u偶y膰 osi膮gni臋ciu tych warto艣ci. Stan anomii wytwarza presj臋 w kierunku dzia艂a艅 przest臋pczych.
SPRZECZNO艢膯 W SYSTEMIE AKSJO - NORMATYWNYM
Anomia
Konflikt r贸l - rozbie偶no艣膰 oczekiwa艅 spo艂ecznych zwi膮zanych z rozmaitymi pozycjami spo艂ecznymi zajmowanymi r贸wnocze艣nie przez jednostk臋.
Konflikt mi臋dzy segmentami roli - konflikt w obr臋bie jednej roli/ pozycji spo艂ecznej, mi臋dzy oczekiwaniami kierowanymi przez partner贸w, cz艂onk贸w kr臋gu spo艂ecznego, zajmuj膮cych w stosunku do danej pozycji status peryferyczny.
Ambiwalencja normy - w obr臋bie pojedynczego segmentu roli, gdy oczekiwania jednego, konkretnego partnera s膮 wewn臋trznie niesp贸jne.
Antynomia normatywna - konflikt pomi臋dzy podsystemami normatywnymi, gdzie to samo zachowanie jest odmiennie regulowane, na przyk艂ad przez prawo i moralno艣膰.
Antynomia w obr臋bie pojedynczego podsystemu normatywnego, gdzie zawarte w nim regu艂y wymagaj膮 r贸wnocze艣nie przeciwstawnego sposobu post臋powania.
Konflikt mi臋dzykulturowy - gdy kultury wchodz膮 ze sob膮 w kontakt
Asynchronia normatywna - w ramach jednej sprzeczno艣ci/ kultury wyst臋powa膰 mog膮 regu艂y pochodz膮ce z r贸偶nych okres贸w, a ich tre艣膰 mo偶e by膰 wzajemnie nieskoordynowana.
Trwa艂e dziedzictwa kultury wchodz膮 w konflikt z nowymi sposobami 偶ycia
Dysonans kulturowy - dualizm koegzystuj膮cych dw贸ch kultur- starej i nowej
KONFORMIZM I DEWIACJA
Konformizm - post臋powanie zgodnie z regu艂ami, kt贸re dotycz膮 jednostki
Dewiacja - post臋powanie niezgodnie z regu艂ami, kt贸re dotycz膮 jednostki
w ramach jednej i tej samej procedury jednostki mog膮 przestrzega膰 norm, ale odrzuca膰 warto艣ci, lub przeciwnie. Pi臋膰 mo偶liwo艣ci wg Roberta Merona:
konformizm - akceptacja norm i zwi膮zanych z nimi warto艣ci
innowacja - akceptowanie cel贸w dyktowanych przez rozpowszechnione warto艣ci, lecz szukanie nowych sposob贸w ich realizacji
rytualizm - kurczowe trzymanie si臋 pewnych tradycyjnych sposob贸w post臋powania - przestrzeganie norm, przy abstrahowaniu od cel贸w, kt贸re mia艂y by膰 w ten spos贸b realizowane- ignorowanie warto艣ci
rezygnacja, wycofanie si臋 - dewiacja pe艂na i pasywna ; odrzucenie przez jednostk臋 ca艂ej przepisanej w kulturze procedury- norm i warto艣ci
bunt - dewiacja pe艂na, lecz aktywna. Odrzucenie procedur wraz ze zwi膮zanymi z nimi warto艣ciami i normami oraz zaproponowanie procedur alternatywnych- nowych sposob贸w 偶ycia realizuj膮cych nowe normy i nowe warto艣ci
NIE / POS艁USZE艃STWO OBYWATELSKIE
Legalizm - przestrzeganie regu艂 bez wzgl臋du na ich tre艣膰 ; bez oceniania ich sensowno艣ci
Przestrzeganie prawa wi膮偶e si臋 z autorytetem prawa w danej spo艂eczno艣ci
Predyspozycje psychologiczne - konformizm jako rys osobo艣ciowy albo przeciwnie - tendencje anarchistyczne.
Negatywizm - kontraformizm, bezrefleksyjny stosunek do regu艂y, abstrahuj膮cy od jej tre艣ci, a odrzucaj膮cy j膮 tylko z uwagi na 藕r贸d艂o.
Niepos艂usze艅stwo obywatelskie wobec nieuznawanej, obcej lub narzuconej w艂adzy ; odrzucanie stanowionych przez ni膮 praw, nawet gdy nie s膮 pozbawione racjonalno艣ci.
Oportunizm - przestrzeganie regu艂y mimo jej uznawania. Powodem jest obawa przed sankcjami, utrat膮 akceptacji w grupie, nara偶enie si臋 na izolacj臋.
FAKT SPO艁ECZNY
Durkheim wprowadzi艂 poj臋cie fakt贸w spo艂ecznych
Szczeg贸lne przejawy rzeczywisto艣ci spo艂ecznej, generowane przez zbiorowo艣ci, pojawiaj膮ce si臋 w przestrzeni mi臋dzyludzkiej i r贸偶ne od prze偶y膰 psychicznych, indywidualnych.
Wsp贸lne dla ca艂ej zbiorowo艣ci, podzielane przez jej cz艂onk贸w
Dla ka偶dego cz艂onka by艂y zewn臋trzne, bo nie stworzy艂 ich sam
Wywiera艂y na zachowanie i my艣lenie ludzi presj臋, zalecaj膮c jedno, a zakazuj膮c drugiego