Numer ćwiczenia 11 |
Temat ćwiczenia Moduł Younga |
Ocena z teorii |
Numer zespołu 15 |
Nazwisko i imię Pilch Joanna Raczkiewicz Ewelina
|
Ocena zaliczenia ćwiczenia
|
Data 06.03.2008 |
Wydział, rok, grupa GGiIŚ, GiK rok I, gr.6
|
Uwagi |
TEMAT: MODUŁ YOUNGA
Moduł Younga (E) inaczej moduł odkształcalności liniowej albo moduł sprężystości podłużnej (w układzie odniesienia SI). Wielkość uzależniająca odkształcenie liniowe ε materiału od naprężenia σ jakie w nim występuje w zakresie odkształceń sprężystych.
Jednostką modułu Younga jest paskal. Jest to wielkość określająca sprężystość materiału.
Moduł Younga jest hipotetycznym naprężeniem, które wystąpiłoby przy dwukrotnym wydłużeniu próbki materiału, przy założeniu, że jej przekrój nie ulegnie zmianie
Prawo Hooke'a - prawo mechaniki określające zależność odkształcenia od naprężenia. Głosi ono, że odkształcenie ciała pod wpływem działającej nań siły jest wprost proporcjonalne do tej siły.
Ta prawidłowość, pozostaje prawdziwa tylko dla niezbyt wielkich odkształceń, nie przekraczających tzw. granicy Hooke'a (zwanej też granicą proporcjonalności) i tylko dla niektórych materiałów. Odkształcenie tego rodzaju znika, gdy przyłożona siła przestaje działać. Współczynnik między siłą a odkształceniem jest często nazywany współczynnikiem (modułem) sprężystości.
Najprostszym podejściem do Prawa Hooke'a jest rozciąganie statyczne pręta. Wydłużenie takiego pręta jest wprost proporcjonalne do siły przyłożonej do pręta, do jego długości i odwrotnie proprocjonalne do pola przekroju poprzecznego pręta. Współczynnikiem proporcjonalności jest moduł Younga E.
więc:
gdzie: F - siła rozciągająca, S - pole przekroju, Δl - wydłużenie pręta, l - długość początkowa.
Stała sprężystości odnosi się do sprężyn i innych urządzeń, z natury przeznaczonych do wykorzystywania zjawiska sprężystości. Najczęściej podaje się go stawiając po lewej stronie nie wydłużenie, lecz siłę potrzebną do uzyskania danego wydłużenia (skrócenia).
F - siła sprężystości (w układzie SI w Newtonach N) |
k - stała sprężystości (w układzie SI w N/m) |
x - odkształcenie - poprzednio oznaczane jako Δl (w układzie SI w metrach m) |
Fspr = k · x
Wzór powyższy stosujemy najczęściej w odniesieniu do sprężyn, czy innych ciał o skomplikowanych kształtach, lecz o sile sprężystości reagującej liniowo na odkształcenie.
Siła harmoniczna określa wielkość siły działającej na ciało w funkcji jego położenia.
F= -k*x
Siłę, która w taki sposób zależy od położenia nazywamy siłą harmoniczną, a ruch jaki wykonuje ciało pod wpływem działania takiej siły nazywa się ruchem drgającym harmonicznym albo prostym.
Położenie, w którym sprężyna nie jest napięta (F=0) nazywa się położeniem równowagi.
Cel ćwiczenia: Wyznaczenie Modułu Younga
Opracowanie wyników pomiarów
Drut stalowy
Obliczenie wartości średniej średnicy drutów (stalowego i mosiężnego) oraz jej niepewności. Wyznaczenie pola przekroju drutu.
L= 1067 mm
Pomiar |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
d |
1,26 |
1,29 |
1,28 |
1,28 |
1,28 |
1,28 |
1,28 |
1,27 |
1,27 |
1,29 |
Pomiar średnicy wykonano śrubą mikrometryczną z dokładnością do 0,01 mm.
dśr =
= 1,278 mm
Δdśr =
0,013 mm
uA(d) =
0,004 mm
uB(d) =
= 0,006 mm
uC(d) =
0,009 mm = 0,01 mm
Pole przekroju: S = πr2 = 3,14*(0,639)2 = 1,28 gdzie r = dśr/2
u(S) = πrΔdśr = 3,14*0,639*0,013 = 0,026
Obliczenie wydłużenia względnego (dla siły rosnącej i malejącej) oraz wartości średniego wydłużenia względnego
Obciążenie [kg] |
Wydłużenie druta |
Średnie wydłużenie względne |
|
|
Dla siły rosnącej |
Dla siły malejącej |
|
1 |
0,0015 |
0,0016 |
0,0016 |
2 |
0,002 |
0,002 |
0,002 |
3 |
0,0023 |
0,0024 |
0,0023 |
4 |
0,0026 |
0,0026 |
0,0026 |
5 |
0,0028 |
0,0029 |
0,0029 |
6 |
0,0031 |
0,0031 |
0,0031 |
7 |
0,0033 |
0,0034 |
0,0034 |
8 |
0,0035 |
0,0036 |
0,0036 |
9 |
0,0037 |
0,0038 |
0,0038 |
10 |
0,0039 |
0,0039 |
0,0039 |
Σ |
0,0287 |
0,0293 |
0,029 |
Wyznaczenie współczynnika nachylenia a=Δl/ΔF (z prostej regresji)
Δl = 0,002 - 0,0016 = 0,0004
ΔF = 19,62 - 9,81 = 9,81
a = 0,0004/9,81 = 0,000041
= 10*37050,89 - 291114,2 = 79394,7
= 0,0051
wyznaczenie Modułu Younga: E= (F*l)/(S*Δl) = (539,55*1067)/(1,28*31,03) = 14494,54 N/mm2
Obliczenie Modułu Younga
Średnica (d) |
Pole przekroju (S) |
Pomiar |
Siła (N) |
Naprężnie (σ = F/S) |
Względne wydłużenie (ε = Δl/l) |
Moduł Younga (E = σ/ε) |
1,278 |
1,28 |
1 |
9,81 |
7,66 |
0,0016 |
4787,5 |
|
|
2 |
19,62 |
15,33 |
0,002 |
7665 |
|
|
3 |
29,43 |
22,99 |
0,0023 |
9995,65 |
|
|
4 |
39,24 |
30,66 |
0,0026 |
11792,31 |
|
|
5 |
49,05 |
38,32 |
0,0029 |
13213,79 |
|
|
6 |
58,86 |
45,98 |
0,0031 |
14832,26 |
|
|
7 |
68,67 |
53,8 |
0,0034 |
15823,53 |
|
|
8 |
78,48 |
61,31 |
0,0036 |
17030,56 |
|
|
9 |
88,29 |
68,98 |
0,0038 |
18152,63 |
|
|
10 |
98,1 |
76,64 |
0,0039 |
19651,28 |
Σ |
|
|
539,55 |
421,67 |
0,029 |
132944,51 |
Z powyższej tabelki wynika, że E = 132944,51 N/mm2 = 1,33*1011 Pa
Wyznaczenie niepewności modułu Younga:
= 1,33*1011 * 124,39 = 165,44*1011 Pa
Drut mosiężny
Obliczenie wartości średniej średnicy drutów (stalowego i mosiężnego) oraz jej niepewności. Wyznaczenie pola przekroju drutu.
L = 1068 mm
Pomiar |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
d |
1,28 |
1,26 |
1,27 |
1,26 |
1,27 |
1,26 |
1,25 |
1,26 |
1,25 |
1,26 |
Pomiar został wykonany śruba mikrometryczną (dokładność 0,01 mm)
dśr =
1,262
Δdśr =
0,012
uA(d) =
0,004
uB(d) =
= 0,006
uC(d) =
0,009 = 0,01
Pole przekroju: S = πr2 = 3,14*0,6312 = 1,25 gdzie r = dśr/2
u(S) = πrΔdśr = 3,14*0,631*0,012 = 0,024
Obliczenie wydłużenia względnego (dla siły rosnącej i malejącej) oraz wartości średniego wydłużenia względnego.
Pomiar
|
Względne wydłużenie druta |
Średnie względne wydłużenie druta |
|
|
Dla zwiększającej siły |
Dla malejącej siły |
|
1 |
0,0005 |
0,0005 |
0,0005 |
2 |
0,001 |
0,001 |
0,001 |
3 |
0,0014 |
0,0015 |
0,0015 |
4 |
0,002 |
0,002 |
0,002 |
5 |
0,0024 |
0,0024 |
0,0024 |
6 |
0,0029 |
0,0029 |
0,0029 |
7 |
0,0033 |
0,0033 |
0,0033 |
8 |
0,0037 |
0,0037 |
0,0037 |
Wart. Wydł. |
0,0172 |
0,0173 |
0,0173 |
Wyznaczenie współczynnika nachylenia a=Δl/ΔF (z prostej regresji) i jego niepewności
Δl = 0,001 - 0,0005 = 0,0005
ΔF = 19,62 - 9,81 = 9,81
a = 0,0005/9,81 = 0,000051
= 10*19641,98 - 124721,98 = 71697,82
= 0,0054
Wyznaczenie Modułu Younga:
E = (F*l)/(S*Δl) = (353,16*1068)/(1,25*18,42) = 16381,1 N/mm2
Obliczenie Modułu Younga
Średnica (d) |
Pole przekroju (S) |
Pomiar |
Siła (N) |
Naprężenie (σ = F/S) |
Względne wydłużenie (ε = Δl/l) |
Moduł Younga (E = σ/ε) |
1,262 |
1,25 |
1 |
9,81 |
7,848 |
0,0005 |
15696 |
|
|
2 |
19,62 |
15,696 |
0,001 |
15696 |
|
|
3 |
29,43 |
23,544 |
0,0015 |
15696 |
|
|
4 |
39,24 |
31,392 |
0,002 |
15696 |
|
|
5 |
49,05 |
39,24 |
0,0024 |
16350 |
|
|
6 |
58,86 |
47,088 |
0,0029 |
16237,24 |
|
|
7 |
68,67 |
54,936 |
0,0033 |
16647,27 |
|
|
8 |
78,48 |
62,784 |
0,0037 |
16968,65 |
Σ |
|
|
353,16 |
282,528 |
0,0173 |
128987,16 |
Z powyższej tabelki wynika, że E = 128987,16 N/mm2 = 1,29*1011 Pa
Wyznaczenie niepewności modułu Younga:
= 1,29*1011 * 105,88 = 136,58*1011 Pa
Wykresy zostały sporządzone w programie komputerowym dostępnym w laboratorium.
Wnioski
Wyniki dla drutu stalowego odbiegają od podanych wartości tablicowych i może to wynikać z faktu, iż tym samym drutem mogło posługiwać się dużo zespołów i uległ on zużyciu. Powodem może być również wykonywanie wielu pomiarów potrzebnych do wyliczenia tego Modułu co powoduje popełnianie błędów, których niekiedy nie możemy sklasyfikować.
Wyniki dla drutu mosiężnego nieznacznie odbiegają od wartości tablicowych.