MiK, wykład 4, 18.03.2011r.

Magnetosfera - obszar wokół obiektu astronomicznego, w których ruchy i zjawiska dotyczące naładowanych cząsteczek są zdominowane przez pole magnetyczne danego obiektu.

W układzie słonecznym magnetosferę posiadają: Ziemia, Jowisz, Saturn, Uran, Neptun oraz Merkury. Mars posiada zalążki magnetosfery, ale jest ona zbyt słaba, aby uwięzić plazmę. Mars posiada niejednolicie namagnesowaną powierzchnię.

Ziemska magnetosfera - kształt ulega wpływom… „Kształt magnetosfery określa dipolowe ziemskie pole magnetyczne, które jest zniekształcane poprzez wiatr słoneczny. Wiatr możne w podobny sposób oddziaływać z magnetosferami i pasami radiacyjnymi innych planet mających własne pole magnetyczne. W kierunku Słońca magnetosfera jest odległa od centrum Ziemi o ok. 70 000 km (10-12 promieni ziemskich), a obszar ten jest poddany ciśnieniu wiatru słonecznego, wskutek czego jest niesymetryczny z magnetosferą w kierunku odsłonecznym. Warkocz magnetosferyczny rozciąga się na odległość nawet 100 promieni ziemskich.”

Pasy Wan Allena (pasu radiacyjne) - obszary intensywnego promieniowania korpuskularnego, otaczające Ziemie. Składają się z naładowanych cząsteczek o wielkiej energii - głównie elektronów i protonów - schwytanych w pułapkę przez ziemskie pole magnetyczne, w którym poruszają się one po trajektoriach zbliżonych do helis , których osie są równoległe do linii pola magnetycznego łączących obydwa ziemskie bieguny magnetyczne. Cząstki te mogą powodować uszkodzenia elektronicznych komponentów satelity przebywającego przez dłuższy czas w strefie oddziaływania Pasów Van Allena.

Dziura ozonowa

Reakcje Chapmana (długość fali prom. <0,24)

O₂ + hv ->O+O

O+O₂ -> O₃ coraz wolniejsza z wys.

O₃ + hv-> O2 + O coraz szybsza z wys.

O+O₂->O₃

O+O₃->O₂+O₂

Jednostka Dobsona (ciś. 1013 hPa, temp. ST C)

Noc polarna

• utworzenie się w stratosferze cyrkulacji wirowej nad obszarem bieguna

• izolacja termiczna

• spadek temp. (-8ST C)

• utworzenie stratosferycznych chmur polarnych (mieszanina wody i kwasu azotowego)

Rozpad freonów (CFC) -związki chloru i fluoru

wzoreczki

Słońce

masa - 1,9891x10 ³⁰ kg (333 950 mas Ziemi)

gęstość - 1408 kg/m³

objętość - 1,41x10 ¹⁸ km³ 1300000 objętości Ziemi)

średnia - 1,392x10⁶km (109 średnic Ziemi)

moc promieniowania - 3,827x10²⁶W

temp. troposfery :

1. gradient suchodiabatyczny jest to wzrost lub obniżenie się temp. suchego powietrza o 1O na każde 100 metrów wysokości

2. gradient wilgotnodiabatyczny jest to wzrost lub obniżenie się temp. wilgotnego powietrza o 0,6OC na każde 100 metrów wysokości

promieniowanie elektromagnetyczne

„Promieniowanie elektromagnetyczne (fala elektromagnetyczna) - rozchodzące się w przestrzeni zaburzenie w postaci pola elektromagnetycznego.

Składowa elektryczna i magnetyczna fali indukują się wzajemnie - zmieniające się pole elektryczne wytwarza zmieniające się pole magnetyczne, a z kolei zmieniające się pole magnetyczne wytwarza zmienne pole elektryczne.

Właściwości fal elektromagnetycznych mocno zależą od długości fali. Promieniowaniem elektromagnetycznym o różnej długości fali, są fale radiowe, mikrofale, podczerwień, światło, ultrafiolet, promieniowanie rentgenowskie i promieniowanie gamma.

W opisie kwantowym promieniowanie elektromagnetyczne jest traktowane jako strumień nie posiadających masy cząstek elementarnych zwanych fotonami, których energia zależy od długości fali.”

Prawa promieniowania

1. Ciało doskonale czarne

2. Prawo Stefana-Boltzmanna E₀- znaczek T⁴

E₀ - natężenia prom. Ciała doskonale czarnego

T⁴ - [k]

3. Prawo Wiena

λmax - długość fali o maksymalnej mocy promieniowania mierzona w metrach.

T - temperatura ciała doskonale czarnego mierzona w Kelwinach [K],

b = 2,8977685 x 10-3 ± 5,1 x 10-9m • K - stała Wiena.

---