Węglowodory alifatyczne - alkany i cykloalkany
Wprowadzenie
Alkany są grupą węglowodorów noszących nazwę węglowdorów nasyconych lub węglowdorów parafinowych (parafin).
Symbol alkanów - RH (R - grupa alkilowa).
Wzór ogólny - CnH2n+2.
Hybrydyzacja atomów węgla - sp3.
Podstawowe wiązanie - σ
Właściwości struktury
Typ wiązania |
Długość wiązania |
Przykład |
Długość wiązania |
Csp3-Csp3 |
1,54Ao |
CH3-CH3 |
83Kcal/mol |
Nazewnictwo
Nazewnictwo alkanów
Nazwy pierwszych czterech węglowodorów są tradycyjne:
CH4 - metan
C2H6 (CH3-CH3) - etan
C3H8 (CH3-CH2-CH3) - propan
C4H10 (CH2-CH2-CH2-CH3)- butan
Pozostałe nazwy tworza się od liczebników greckich (wyjatek: nonan i indekan - utworzone od liczebników łacińskich), dodając końcówkę - an
W przypadku węglowodorów o budowie rozgałęzionej przyjmuje się następujące reguły nazewnictwa systematycznego:
jako strukturę podstawową wybiera się najdłuższy łańcuch
atomy węgla w łąńcuchu podstawowym numeruje się tak, aby atom węgla, przy którym znajduje się podstawnik, oznaczony był możliwie najmniejszą liczbą. jeżeli kilka łańcuchów ma jednakową długość, to za podstawę przyjmuje się łańcuch o największej liczbie podstawników
jeżeli takie same grupy alkilowe występują w cząsteczce kilka razy jako łańcuchy boczne, to liczbę tych grup określa się przedrostkiem >di-, tri-, tetra-,
pozycje każdego podstawnika wskazuje się za pomocą odpowiednich liczb
jeżeli do łańcucha podstawowego dołączonych jest kilka różnych grup alkilowych to wymienia się je kolejno w porządku alfabetycznym
nazwy podstawników (rodniki jednowartościowe powstałe w wyniku odszczepienia jednego atomu wodoru z cząsteczki węglowodoru) tworzy się z nazwy węglowodoru przez zamianę końcóki -an na -yl - patrz tablica 12.1. Po spółgłoskach g, k, l piszemy -il). Podstawniki oznacza się dużą literą R i noszą ogólną nazwę alkilów. Wzór ogólny -CnH2n+1.. Wyjątkiem jest nazwa alkilu pochodnego od pentanu - C5H11. Nazwa tego alkila to - amyl.
O ile mamy związek
To najdłuższy jest łańcuch siedmiowęglowy, który numerujemy jak we wzorze.
Nazwa węglowodoru dla prezentowanego przykładu jest następująca 3,5 dietylo- 2,3,6 trimetyloheptan
W niektórych przypadkach dopuszczalne jest stosowanie nazw z przedrostkiem izo dla podkreślenia budowy rozgałęzionej, na przykład:
2-metylopropan , izobutan
W przypadku butanu istnieją cztery odmiany izomeryczne - dwie pochodzące od n-butanu i dwie wywodzące się z izobutanu o rozgałęzionym łańcuchu. Jak pokazano niżej, są one oznaczone przedrostkami; n -(normalny), sec (drugorzędowy), izo- i tert- (trzeciorzędowy).
2-metylobutan, izopentan
Ogólnie można przytąć, że nazwy z przedrostkiem izo, są jedynie dopuszczalne, gdy rozgałęzienie w postaci grupy metylowej występuje przy drugim atomie węgla w łańcuchu, na przykład
2-metylobutan lub izopentan
ale dla.
mamy tylko 3-metylopentan
Nazewnictwo cykloalkanów
Węglowodory cykliczne - nazwy tworzy się przez dodanie przedrostka cyklo- do nazwy odpowiedniego węglowodoru łańcuchowego o tej samej liczbie atomów węgla.
Właściwości fizyczne
Właściwości fizyczne alkanów zależne są od liczby atomów węgla w cząsteczce;
Pierwsze człony szeregu homologicznego C1 - C4 są gazami, C5 - C16 cieczami a wyższe ciałami stałymi. Nie rozpuszczaja się w wodzie, rozpuszczają się w eterze, benzenie i innych rozpuszczalnikach organicznych. Temperatura wrzenia i topnienia zależy od budowy łańcucha. Węglowodory o łańcuchu rozgałęzionym mają niższe temperatury wrzenia a wyższe temperatury topnienia od izomerycznych węglowodorów normalnych.
Otrzymywanie
Poza naturalnymi żródłami takimi jak:
ropa naftowa
węgiel kamienny
gaz ziemny
Otrzymuje się je syntetycznie w reakcjach:
synteza z pierwiastków
C + 2H2 --> CH4
uwodornienie katalizowane Pt, Pd lub Ni
CO + 3H2 --> CH4 + H2O
CH2=CH2 + H2 --> CH3-CH3
redukcja halogenków alkilów a w tym;
reakcja Wurtza ma zastosowanie tylko do syntezy symetrycznych alkanów
R1X + Na + XR1 --> R1-R1 + 2NaX
C2H5-Br + 2Na + Br-C2H5 --> C2H5-C2H5 + 2NaBr
Hydroliza odczynnika Grignarda (RX + Mg -->RMgX) z wodą lub innym słabym kwasem
CH3-CH2-CH2Cl + Mg --> CH3-CH2-CH2MgCl (w środowisku eteru)
CH3-CH2-CH2MgCl + HOH --> CH3-CH2-CH2H + Mg(OH)Cl
Redukcja metalem w środowisku kwasowym
RX + Zn + H+ --> RH + Zn2+ + X-
reakcja halogenków alkilów ze związkami metaloorganicznymi
RX + Li --> RLi (alkilolit)
RLi + CuX -->R2CuLi (dialkilomiedzian)
R2CuLi + R'X --> R-R'
w reakcji R może być I-szo, II-go lub III-cio rzędowy natomiast R' może być tylko I-szo rzędowy
Przykład:
CH3Br + Li --> CH3Li (metylolit)
CH3Li + CuI --> (CH3)2CuLi (dimetylomiedzian litu)
(CH3)2CuLi + CH3(CH2)7I --> CH3(CH2)7CH3 n-nonan
Właściwości chemiczne
Trudno ulegają reakcjom jonowym, natomiast dość łatwo reakcjom wolnorodnikowym, szczególnie reakcjom podstawienia. Przykładem jest reakcja halogenowania
Halogenowanie
R-H + X2 --> R-X + H-X
Drugą podstawową reakcją alakanów jest reakcja spalania, przy nadmiarze powietrza (tlenu)
CnH2n+2 + (3n+1)O2 ----> nCO2 + (n+1)H2O
Przykład
C5H12 + 8O2 ----> 5CO2 + 6H2O
Trzecią, mającą praktyczne znaczenie jest reakcja pyrolizy (kraking). Jest to reakcja mająca na celu rozkład cząsteczek weglowdorów na mniejsze cząsteczki. Piroliza (kraking)- przebiega w temperaturze 400-600oC i w obecności katalizatora
alkan --> H2 + alkany o mniejszych czasteczkach + alkeny