SSAKI
Budowa ssaków
ogólna
kończyny ustawione pionowo pod tułowiem (usprawnia to lokomocję i pozwala na udźwignięcie większego ciężaru), u wodnych płetwy, u latających skrzydła; zakończone rogowymi pazurami, kopytami lub paznokciami
stopochodne
palcochodne
ciało pokryte okrywą włosową (sierść, futro), które pozwalają na utrzymywanie ciepła (ssaki regulują izolację cieplną strosząc sierść, bodźcem może być też stres), niektóre silnie przekształcone (np. kolce jeża, rogi nosorożca); na ogonie szczura łuski gadzie
często występuje linienie (u gatunków ze strefy umiarkowanej jesienią sierść wymieniana jest na gęstszą i dłuższą, a wiosną odwrotnie)
wokół oczu występują rzęsy, a na pysku wąsy dotykowe (wibrysy)
występuje mięsisty i wilgotny nos
niekiedy występują także rogi i poroże
występują gruczoły potowe, mlekowe, zapachowe i łojowe
układy
szkieletowy
szkielet silnie skostniały
występuje dźwigacz i obrotnik, czaszka połączona z pierwszym kręgiem za pomocą dwóch kłykci potylicznych, dźwigacz połączony z obrotnikiem (dzięki tym cechom głowa jest ruchoma)
kręgosłup podzielony na pięć odcinków: szyjny, piersiowy, lędźwiowy, krzyżowy, ogonowy
w odcinku piersiowym żebra łączą się z mostkiem tworząc klatkę piersiową
kręgi kręgosłupa to tzw. kręgi płaskie, które ograniczają jego ruchomość
między kręgami występują chrzęstne dyski międzykręgowe
rozrost kości zębowej tworzącej żuchwę spowodował wepchnięcie kości stawowej i kwadratowej do ucha środkowego jako kosteczki słuchowe
mięśnie żuchwy umożliwiają jej ruchy na boki (ma to duże znaczenia, gdyż w pysku pokarm zostaje rozdrobniony i przeżuty)
pokarmowy
występują zęby heterodontyczne:
przednie
siekacze
kły
policzkowe
przedtrzonowe
trzonowe
występują tylko dwa pokolenia uzębienia: mleczne i stałe
rodzaj uzębienia jest cechą gatunkową
zęby narażone na ścieranie mogą stale przyrastać od dołu
mięsiste policzki i wargi, które zapobiegają wypadnięciu pokarmu z pyska
u przeżuwaczy występuje żołądek wielokomorowy:
żwacz
czepiec
księgi
trawieniec
pysk → przełyk → żołądek → jelito cienkie → jelito grube → odbyt
oddechowy
narządem oddechowym płuca
płuca zbudowane z pęcherzyków płucnych
w wdechach i wydechach biorą udział mięśnie międzyżebrowe i przepona
występuje podniebienie oddzielające jamę nosową od gębowej (pozwala na oddychanie nawet gdy pysk żuje pokarm)
nozdrza wewnętrzne → gardziel → krtań → tchawica → oskrzela → płuca
krążenia
zamknięty układ krążenia
dwa obiegi krwi
czterodziałowe serce: dwie komory i dwa przedsionki
krew nie miesza się (w układzie tętniczym ssaków obecny jest tylko lewy łuk aorty co zapewnia oddzielenie krwi żylnej i tętniczej)
erytrocyty nie mają jądra komórkowego (dla ograniczenia własnego metabolizmu)
brak zatoki żylnej
nerwowy
duży mózg (mogą go posiadać dzięki stałocieplności)
budowa
kresomózgowie
bardzo dobrze rozwinięte
pokryte pofałdowaną korą mózgu
śródmózgowie
słabo rozwinięte z powodu zaniknięcia funkcji analizy wzrokowej (przejęło ją kresomózgowie)
móżdżek
dobrze rozwinięty z powodu skomplikowanych ruchów
pokryty pofałdowaną korą móżdżku
12 par nerwów czaszkowych
słabo rozwinięty wzrok (większość ma tylko pręciki; drapieżne i naczelne widzą trójwymiarowo przez skierowane ku przodowi oczy, dzięki czemu pola widzenia nakładają się na siebie, więc mózg może porównywać oba obrazy i oceniać odległość od danego przedmiotu)
oczy z powiekami (powieka górna, dolna i migotka)
akomodacja przez zmianę krzywizny soczewki
doskonale rozwinięty słuch
posiadają trzy kostki słuchowe
posiadają ucho zewnętrzne (małżowina uszna)
doskonale rozwinięty węch (cząsteczki zapachowe odbierane przez receptory w jamie nosowej, do których dochodzą połączenia nerwowe z opuszki węchowej oraz przez narząd nosowo-lemieszowy)
doskonale rozwinięty dotyk (dzięki wąsom czuciowym ssak może poruszać się w ciemnych norach)
dobrze rozwinięty smak (cząsteczki smakowe odbierane przez receptory w kubkach smakowych na języku)
wydalniczy
składa się z nerek ostatecznych, moczowodów, pęcherza moczowego i kloaki (u stekowców) lub cewki moczowej (u łożyskowców)
główną funkcją wydalanie mocznika
Rozmnażanie
zapłodnienie wewnętrzne (u samców występuje prącie)
występuje żyworodność (łożyskowce) lub jajorodność (stekowce)
jaja ssaków mają skorupkę jak gady
nasienie jest wydzieliną jąder i prostaty
u stekowców i torbaczy macica jest parzysta
komórki rozrodcze wytwarzane w porze godowej (ruja)
opieka nad potomstwem (kolczatki przechowują jajo w torbie, a torbacze swoje młode, karmienie mlekiem)
drapieżne i gryzonie rodzą się ślepe i wymagają dłuższej opieki rodziców
występuje dymorfizm płciowy (samce są większe, mają okazalsze poroża lub wydatniejsze kły)
większość ssaków to łożyskowce (w łonie matki występuje łożysko i pępowina)
przedłużenie ciąży i rozwoju płodowego oraz karmienie młodych spowodowały, że ssaki osiągnęły sukces rozrodczy
Znaczenie ssaków
zwierzęta gospodarskie (mięso, mleko, wełna)
zwierzęta domowe
zwierzęta laboratoryjne
zwalczają szkodniki upraw (ssaki owadożerne np. kret) i gryzonie (drapieżniki np. kot)
szkodniki upraw (np. myszy)
nosiciele chorób zakaźnych i pasożytów
puste, nierozgałęzione wytwory skóry właściwej osadzone na możdżeniach (wyrostki kości czołowych) lub wytwory naskórka będące przekształconymi włosami
kostne, rozgałęzione wytwory naskórka osadzone na możdżeniach, zrzucane co roku
wydzielają pot, który, gdy paruje, ochładza ciało
przekształcone gruczoły potowe, które produkują mleko
przekształcone gruczoły potowe, które wydzielają feromony, czyli substancje służące do porozumiewania się (np. znakowanie terytorium, wyrażanie chęci do kopulacji, rozpoznawanie poszczególnych osobników)
wydzielają wydzielinę natłuszczającą włosy
prawie zawsze ma siedem kręgów
trzony kręgów pozbawione są powierzchni stawowych
zróżnicowane
mają pojedynczy korzeń
mają dwa lub trzy korzenie
wyżynają się u nieco podrośniętych młodych (wcześniej odżywiają się mlekiem)
wyżynają się, gdy szczęka osiągnie ostateczne dorosłe wymiary (przybywa zębów, bo szczęka jest dłuższa)
w nim odbywa się fermentacja bakterii beztlenowych, a symbiotyczne orzęski rozkładają błonnik; ze żwacza pokarm wraca małymi porcjami w procesie odłykania do jamy gębowej, gdzie ulega dokładnemu przeżuciu, po czym ponownie jest połykany i wraca do żwacza
w nim odbywa się segregacja pokarmu - słabo rozdrobniony trafia do żwacza, a potem do jamy gębowej, dobrze rozdrobniony trafia do ksiąg
w nich odbywa się odciśnięcie pokarmu - stałe składniki treści pokarmowej trafiają między listki ksiąg, gdzie są rozcierane, płynne i roztarte składniki treści pokarmowej trafiają do trawieńca
inaczej żołądek właściwy; w nim odbywa się trawienie pokarmu, panuje środowisko kwaśne
następuje w nim wchłanianie pokarmu przez kosmki jelitowe
następuje w nim wchłanianie wody z niestrawionego pokarmu; na granicy jelita cienkiego i grubego występuje jelito ślepe (silnie rozbudowane u roślinożernych, u człowieka zredukowane do wyrostka robaczkowego)
znajdują się na końcach oskrzelików, zbudowane z nabłonka płaskiego, zwiększają powierzchnię wymiany gazowej
składa się z istoty szarej (ciała neuronów) i istoty białej (dendryty i neuryty)
inaczej stereoskopowo
często ruchoma, pozwala na lokalizację źródła dźwięku
tzw. zwierzęta makrosmatyczne (część ssaków ma węch słabo wykształcony, tzw. zwierzęta mikrosmatyczne np. człowiek lub wcale nie posiada nabłonka węchowego, tzw. zwierzęta anosmatyczne np. walenie zębowe)
odbiera jedynie swoiste dla danego gatunku feromony
zbudowana z warstwy rdzeniowej (tworzą ją kanaliki nerkowe) i korowej (tworzą ją torebki Bowmana)
zastąpiła kloakę przez żyworodność ssaków (w wypadku żyworodności drogi rodne nie mogą pełni jednocześnie funkcji dróg moczowych i pokarmowych)
znajdują się w mosznie (niekiedy schodzą do moszny tylko w okresie godowym), która zapewnią niższą, dobrą dla plemników temperaturę
łączy zarodek z łożyskiem, biegną w nim naczynia krwionośne
1
1