Świda „Georga Gurvitcha koncepcja socjologii moralności”
Socjologia Gurvitcha - wyrasta z inspiracji antypozytywistycznej - zwłaszcza fenomenologii. Najpierw chce poznać zjawisko tak jak jawi się ono w bezpośrednim oglądzie. Poznający podmiot posiadający szeroką wiedzę o zjawisku ma za zadanie wniknąć w badany przedmiot tak aby poznać całą jego specyfikę., a zarazem uniknąć wszelkiej jednostronności oglądu, która mogłaby grozić jeśli by z góry kierował się jednostronnym punktem widzenia;
Definicja faktu moralnego: istnieje w przedświadomym, intuicyjnym doświadczeniu społecznym i zadaniem socjologa jest nadać mu formę werbalną umożliwiającą naukową refleksję.
Wielorakość odmian życia moralnego, które koegzystuje w tych samych ramach społecznych; U podłoża wszelkich określeń faktów moralnych tkwią pewne założenia filozoficzno-aksjologiczne według których istnieje „moralność prawdziwa”. Dąży do jednorodnego określenia zjawisk, które w doświadczeniu społecznym jawią się jako fakty moralne; Odkryć istotę jednorodności doświadczenia moralnego ludzi; Aby zaistniało doświadczenie moralne muszą być spełnione trzy warunki:
- podjęcie wysiłku, który w opinii społecznej godny jest bezinteresownej aprobaty
- pojawienie się przeszkód na drodze pełnej jego ekspresji
- podjęcie walki przeciw tym przeszkodom
Doświadczenie moralne to nie tylko walka z przeszkodami, ale także walka pomiędzy różnymi rodzajami i formami moralności
Osiem rodzajów moralności
- moralność tradycyjna - oparta na wpływie zwyczaju i tradycji (rezultat szacunku dla tradycji)
- moralność finalistyczna - wynik przeświadczenia, iż pewne dobra są dobrami autotelicznymi i mogą stanowić cele dążeń ludzkich; Wysiłek ludzki powinien być ukierunkowany na osiągnięcie tych dóbr.
- moralność cnoty - inspirowana gloryfikacją pewnych cech charakteru; Wysiłek zmierza do kształtowania charakteru indywidualnego oraz życia społecznego tak aby można było mu przypisać te walory;
- moralność „osądów po fakcie” - wysiłek zmierza ku temu aby realizować postępowania zasługujące na aprobatę społeczną unikając tego co zasługuje na dezaprobatę;
Czynnikiem wyzwalającym ten wysiłek jest opinia otoczenia - wysiłek musi być też skierowany na przewidywanie tego co pomyśli otoczenie;
- moralność imperatywna i normatywna - wysiłek jest skierowany na realizację obowiązków - obowiązek ma wyraźnie treść określoną i jest traktowany jako wartość ponadczasowa, bytowa; inspirowana jest nie tyle admiracją dobra co potępieniem zła, funkcjonuje niezależnie o doraźnych osób społecznych;
- moralność symbolicznych obrazów - ideałów; oparta na wzniosłych przykładach; Budzą ponętę dla postaw moralnych. Są to znaki substytuty
- moralność demiurgiczna - twórcza, czynna; wysiłek jest tu twórczą dynamiką jednostek i grup ludzkich ku kształtowaniu treści i sytuacji dotychczas nieznanych;
- moralność aspiracji - wysiłek jest inspirowany przez szczególny blask wartości kierunkowych - wyprawy krzyżowe, wojny religijne;
Moralność finalistyczna, aspiracji i twórcza - inspirowana jest przez wartości kierunkowe, które skłaniają jednostki do przetwarzania teraźniejszości w imię zmian nie zrealizowanej przyszłości; Pozostałych pięć rodzajów moralności - ma charakter bardziej statyczny; Nacisk na osobistą doskonałość grupy;
Formy moralności: ten sam rodzaj moralności może przejawić się w różnych formach, każdą formę moralności określa parą opozycyjnych pojęć:
1. mistycyzm-racjonalizm; mistyczna forma moralności - gdy czynnik inspirujący doświadczenie moralne jest traktowany jako wartość otoczeni czcią rzeczy nadprzyrodzonej - traktują wysiłek i gotowość do walki jako sacrum - wartość odświętną; (tu często moralność obrazów symbolicznych); racjonalizm - odmienne traktowanie można traktować jako racjonalne (tu moralności finalistyczna i cnoty
2. intuicja - refleksja; refleksja wówczas gdy czynowi moralnemu towarzyszy namysł i świadomość wyboru (moralność osądów po fakcie, finalistyczna i imperatywna); Gdy czyny są podejmowane w porywie - intuicja (moralność tradycji, aspiracji, twórczości);
3. rygoryzm - skłonności naturalne; rygorystyczna - akcentuje się rozbieżność między imperatywem moralnymi a naturalnymi skłonności człowieka - przezwyciężanie siebie. (moralność tradycyjna, osądów po fakcie, moralność imperatywna, cnoty) Skłonności naturalnych zakłada aprobatę tendencji tkwiących w naturze - pełna ekspresja (moralność symbolicznych obrazów idealnych i moralność aspiracji, twórcza).
4. rozszerzenie - zawężenie; forma rozszerzająca - ujmuje się ja jako ogólną ideę realizującą się w wielu dziedzinach kultury; symbolach zbiorowych, obyczajach, sztuce itp. zawężająca - jako zjawiska moralne traktuje się tylko te, które odpowiadają przyjętym kryteriom moralnym w ścisłym tego słowa znaczeniu (moralność imperatywna);
5. ścisłe przestrzeganie - osłabienie życia moralnego; ścisłe przestrzeganie (moralność tradycyjna, obrazów symbolicznych, aspiracji, twórczości); osłabienie (moralność imperatywna, cnoty, osądów po fakcie, finalistyczna)
6. indywidualizm - kolektywizm; aktach działania zespołowych (tradycyjna, osądów po fakcie, obrazów symbolicznych) i indywidualnie (normatywna, cnoty); (łączą: aspiracji i twórcza)
Rodzaje moralności są kategoriami opisu faktycznego życia moralnego w społeczeństwie, są to kategorie opisu przeżywanych przeświadczeń moralnych Treścią tych przeświadczeń jest uznanie określonej wartości na wartość godną podjęcia wysiłku i walki z przeszkodami;
Formy moralności pozwalają natomiast na opis kształtu doświadczenia moralnego - charakteru walki;
Zadania socjologii moralności
Próbując określić rodzaje i formy moralności występujące w rzeczywistości społecznej dąży do stworzenia bogatego systemu kategorii pojęciowych aby móc scharakteryzować stan moralności różnych grup, klas i warstw;
Moralność przenika życie każdej grupy jako jeden z jej elementów konstytutywnych, jako sektor rzeczywistości społecznej; Między układami społecznymi a moralnością nie zachodzi zależność przyczyno-skutkowa; lecz związek funkcjonalny;
Klasa chłopska faworyzuje moralność tradycyjną; burżuazja - finalistyczną; średnia - imperatywną; proletariatu - aspiracji; chłopi i proletariat skłaniają się ku formom opartych na wierze w skłonności naturalne; burżuazja i klasa średnia - rygoryzm;
Jednak dla niego celem socjologii moralności nie jest jedynie wskazaniem powiązań miedzy różnymi typami ugrupowań społecznych a rodzajami i formami moralności;
Jej celem jest przede wszystkim wykrycie jakie systemy moralności funkcjonują w ramach określonych grup;
System moralności - rodzaje moralności występujące w konkretnych ugrupowaniach, wyrażony formą jaki każdy z rodzajów przybiera; hierarchie rodzajów moralności;
Wszystkie typy struktur społecznej mają tendencję do faworyzowania nie jednego typu ale wielu lub hierarchii rodzajów i form; Jeśli można ustalić, któremu typowi struktury społecznej globalnej lub częściowej odpowiada odmienny system życia moralnego to korelacja funkcjonalna między systemami będzie dowiedziona;
Innym zadaniem jest wykrycie jaką funkcję i rangę pełni moralność w danej grupie społecznej;
Przedmiotem badań mogą stać się teoretyczne systemy i doktryny moralne;
Także analizy generalizujące:
- badanie źródeł różnych rodzajów i form moralności
- ustalenie determinizmów przemian życia moralnego
- analiza wpływu życia moralnego na inne aspekty fenomenu społecznego;
Typologia historycznych społeczeństw globalnych
Typy społeczeństw globalnych
- teokracje charyzmatyczne (władca jest jednocześnie najwyższym kapłanem)
- społeczeństwa patriarchalne (podstawą wszelkiej organizacji jest rodzina)
- miasta antyczne stające się cesarstwem
- społeczeństwa feudalne
- społeczeństwa absolutyzmu oświeconego
- społeczeństwa demokratyczno-liberalne
- społeczeństwa kierowane kapitalizmu zorganizowanego
- faszystowskie społeczeństwa techno-biurokratyczne
- socjalistyczne społeczeństwa scentralizowane
Systemy moralności w niektórych społeczeństwach globalnych
1/ społeczeństwa globalne miast antycznych stających się cesarstwem;
Moralność Grecji i Rzymu to moralność racjonalna, indywidualistyczna, refleksyjna, pokładająca ufność w skłonnościach naturalnych; w Grecji - rozszerzająca, w Rzymie - zawężająca; Konsekwentnie negowanie moralności tradycyjnej (przezwyciężenie dotychczasowe tendencje do stagnacji wyrażające się w rutynie i religii), twórczej (mit Prometeusza); Dominująca jest finalistyczna i cnoty;
W Rzymie - rozwija się moralność imperatywna (uzasadnieniem władzy małej grupy - obowiązek); Moralność osądów - zajmuje wysoką pozycję gdy istnieją jeszcze miasta -państwa i później gdy funkcjonują ugrupowania tradycyjne; natomiast w okresie pełnego cesarstwa traci na znaczeniu;
Rodzajem moralności, która funkcjonuje ciągle jest moralność symbolicznych obrazów idealnych;
Hierarchia przedstawia się następująco:
- moralność cnoty z finalistyczną
- imperatywna
- moralność symbolicznych obrazów idealnych i osądów po fakcie
- moralność aspiracji
2/ społeczeństwa feudalne;
System moralny przedstawia się następująco:
- moralność tradycyjna i moralność obrazów symbolicznych (forma refleksyjna, kolektywistyczna i rygorystyczna)
- moralność osądów po fakcie (intuicyjna)
- moralność aspiracji (mistyczna, intuicyjna, zawężająca, kolektywna)
- moralność cnoty (racjonalna, mało rygorystyczna, kolektywna lub indywidualna)
- moralność imperatywna
- moralność finalistyczna (racjonalna, refleksyjna, indywidualna, osłabiona)
System moralny społeczeństwa feudalnego stanowi opozycję systemu antycznego;
3/ społeczeństwa kapitalizmu wolnokonkurencyjnego
Ginące: tradycyjna, osądów po fakcie, cnoty;
Hierarchia:
- moralność symbolicznych obrazów idealnych i finalistyczna (racjonalna, refleksyjna, rozszerzająca)
- moralność imperatywna (racjonalna, refleksyjna, indywidualna) i aspiracji (forma kolektywna, mistyczna, intuicyjna)
- moralność twórcza
4/ społeczeństwa kolektywistyczne, decentralistyczne i pluralistyczne
Hierarchia:
- moralność twórcza (racjonalna, intuicyjna, kolektywna, indywidualna)
- moralność aspiracji
- moralność cnoty
- moralność imperatywna traci swój rygorystyczny charakter
- moralność osądów po fakcie
W takim społeczeństwie jednak podstawową formą regulacji jest prawo, a nie moralność - uznanie dla prawa pociągałoby tendencję do faworyzowania moralności cnoty i moralności imperatywnej (ograniczając moralność aspiracji i twórczej)