Studenci: Bydgoszcz, 21.03.2001
Magda Flinik, Wojciech Smakosz
rok V, gr.V
Historia choroby
Dane personalne:
Imi臋 i nazwisko: Bia艂kowska Irena
Wiek: 57lata
Miejsce zamieszkania: Brodnica, ul. Matejki 8/21
Wykszta艂cenie: 艣rednie
Zaw贸d: piel臋gniarka
Stan cywilny: wdowa
Przyj臋ta do szpitala 19 grudnia 2000 r.
Badanie podmiotowe
1.Wywiad dotycz膮cy przebiegu 偶ycia.
Pacjentka lat 57, urodzona z ci膮偶y bez powik艂a艅 z porodu o czasie i si艂ami natury. Ma trzy siostry i brata. By艂a wychowywana przez ojca i matk臋. Dzieci艅stwo wspomina jako szcz臋艣liwe.
Jak podaje chora, nie mia艂a problem贸w z nauk膮, nie powtarza艂a klas. Uko艅czy艂a w terminie szko艂臋 uzyskuj膮c zaw贸d piel臋gniarki.
W pracy czu艂a si臋 dobrze. Pracowa艂a pocz膮tkowo na oddziale internistycznym, a nast臋pnie jako piel臋gniarka 艣rodowiskowa.
W 1992 roku prze偶y艂a 艣mier膰 m臋偶a.
Pali oko艂o 10 papieros贸w dziennie przez 20 lat, nie pije alkoholu, pije 1 kaw臋 dziennie.
Wywiad ginekologiczny
zacz臋艂a miesi膮czkowa膰 w wieku 14 lat, ostatnia w 48 roku 偶ycia.
W wieku 22- 23 lat por贸d, dziecko zmar艂o z powodu konfliktu serologicznego.
Wywiad rodzinny
Nikt w rodzinie nie chorowa艂 na schorzenia psychiczne.
2. Wywiad dotycz膮cy obecnej choroby
Pacjentka przyj臋ta do Kliniki Psychiatrii w Bydgoszczy na Oddzia艂 Psychoz z powodu:
my艣li i pr贸b samob贸jczych, poczucia beznadziejno艣ci, sytuacji bez wyj艣cia
poczucia winy
spowolnienia tempa my艣lenia
spowolnienia ruchowego, apatii
narastaj膮cego niepokoju, l臋ku
nastroju dysforycznego
zaburze艅 snu
Od 1989 roku chora skar偶y si臋 na dolegliwo艣ci b贸lowe brzucha. B贸l ten pojawia si臋 oko艂o godziny po posi艂ku, jest ostry, rozmyty i promieniuje do plec贸w. W wyniku tego chora nie ma apetytu, kt贸ry jednak pojawia si臋 w miar臋 spo偶ywania pokarm贸w. Wraz z apetytem pojawia si臋 i narasta l臋k przed b贸lem. Od oko艂o dwudziestu lat chora cierpi na zaparcia i wzd臋cia, kt贸re s膮 leczone farmakologicznie. Z powodu b贸lu chora by艂a wielokrotnie hospitalizowana, a trzy tygodnie temu przeby艂a zabieg operacyjny z powodu niedro偶no艣ci mechanicznej jelit.
Leczona wielokrotnie na oddzia艂ach psychiatrycznych. Pomi臋dzy pobytami w szpitalach psychiatrycznych wzgl臋dnie dobrze.
W godzinach rannych wyst臋puje niech臋膰 do wstawania z 艂贸偶ka, ubierania si臋. W ci膮gu dnia, a zw艂aszcza wieczorem nastr贸j polepsza si臋. Rano po przebudzeniu pojawia si臋 l臋k przed b贸lem i przed tym co przyniesie nowy dzie艅.
Chora podaje, 偶e kiedy艣 miewa艂a okresy przy艣pieszenia, obecnie takowe nie wyst臋puj膮, a niech臋膰 do robienia czegokolwiek si臋 pog艂臋bia. Chora m贸wi, 偶e jest 艣lamazarna, czuje si臋 niepotrzebna, b臋dzie coraz gorzej i nikt nie jest w stanie jej pom贸c. Podaje, 偶e przed zabiegiem by艂o lepiej, a sam zabieg zniweczy艂 ca艂y post臋p w leczeniu.
Chora wie, 偶e jak 偶y艂 m膮偶 to by艂a komu艣 potrzebna. Nie snuje 偶adnych plan贸w na przysz艂o艣膰. Na oddziale czuje si臋 dobrze, gdy ma dobry nastr贸j to rozmawia z pacjentami, a gdy z艂y to zamyka si臋 w sobie.
Chora zg艂asza problemy ze snem w postaci budzenia si臋 w 艣rodku nocy i problemami z ponownym za艣ni臋ciem. Nie 艣pi w ci膮gu dnia. Obecnie bierze leki nasenne.
Chora podaje, 偶e schud艂a w ostatnim okresie czasu 1.5 kilograma pomimo zjadanych posi艂k贸w. Chudni臋cie pojawi艂o si臋 nie pierwszy raz.
Stan psychiczny
Wygl膮d zewn臋trzny:
Pacjentka ubrana schludnie, ch贸d powolny, wyraz twarzy smutny, ub贸stwo mimiki.
Zachowanie si臋 i nap臋d psychoruchowy:
Zachowanie pos艂uszne, spokojne, taktowne, z poczuciem dystansu, spowolnienie psychoruchowe, aktywno艣膰 celowa zachowana, gestykulacja uboga.
Nastr贸j:
Przygn臋biony, smutny, 艂膮czno艣膰 uczuciowa z otoczeniem zachowana, niezdolno艣膰 do prze偶ywania rado艣ci, szcz臋艣cia, satysfakcji, rozmowa ze mn膮 nie sprawia艂a chorej przyjemno艣ci, traktowa艂a j膮 raczej jako niezbyt przyjemny obowi膮zek.
Afekt:
Blady, miernie dostosowany do tre艣ci rozmowy, modulacja afektu sk膮pa.
Przytomno艣膰:
Zachowana.
艢wiadomo艣膰:
Jasna, bez zmian jako艣ciowych i ilo艣ciowych.
Orientacja:
Zorientowana co do w艂asnej osoby, miejsca pobytu, sytuacji i czasu.
Pami臋膰:
Chora podaje nieznaczne os艂abienie pami臋ci (ma np. trudno艣ci z przypomnieniem sobie kolejno艣ci poszczeg贸lnych zdarze艅, dok艂adniejszych dat pobyt贸w w szpitalu, nie pami臋ta lak贸w jakie przyjmowa艂a).
Czynno艣ci my艣lowe:
Tok my艣lenia nieznacznie zwolniony, zachowana logika przyczynowo-skutkowa.
Tre艣膰 my艣lenia:
Poczucie beznadziejno艣ci, bezwarto艣ciowo艣ci, my艣li o 艣mierci, samob贸jstwie.
Pesymistyczna ocena rzeczywisto艣ci, perspektyw 偶yciowych przysz艂o艣ci.
Uwaga:
Niewielkie problemy z koncentracj膮 uwagi.
Inteligencja:
Stosowna do wykszta艂cenia.
Wgl膮d we w艂asn膮 chorob臋:
艢wiadoma choroby psychicznej, leczenie wed艂ug pacjentki nie przynosi i nie przyniesie poprawy, nikt nie jest w stanie jej pom贸c, a ona czuje si臋 bezsilna.
Uczuciowo艣膰 wy偶sza:
Wykazuje cechy obni偶enie uczu膰 wy偶szych. Objawia si臋 to spadkiem zainteresowa艅 do bardzo w膮skiego kr臋gu, nie zajmuj膮 j膮 sprawy spo艂eczne. Utraci艂a cele i ambicje 偶yciowe, nie podaje sk艂onno艣ci przest臋pczych ani przesz艂o艣ci kryminalnej.
呕ycie pop臋dowe:
Spadek 艂aknienia
Sk艂onno艣ci samob贸jcze- my艣la艂a wielokrotnie o samob贸jstwie, ale ba艂aby si臋 to zrobi膰.
Cechy osobowo艣ci przedchorobowej:
Osobowo艣膰 l臋kowo-zale偶na (uczucie napi臋cia, niepokoju, poczucie niepewno艣ci, nieprzystosowania, nadmierna wra偶liwo艣膰 na krytyk臋 i odrzucenie, ci膮g艂a samokontrola i przesadne analizowanie w艂asnego zachowania si臋, nadwra偶liwo艣膰 na stresy psychiczne i somatyczne, brak inicjatywy i samodzielno艣ci).
Badanie internistyczne
Budowa cia艂a: normosteniczna
T臋tno: 96 / min.
Ci艣nienie krwi: 125/70 mmHg
Stan od偶ywienia: dobry
Sk贸ra: sucha, prawid艂owo ucieplona i zabarwiona, blizna pod艂u偶na w okolicy brzucha d艂ugo艣ci oko艂o 40 centymetr贸w Ow艂osienie: prawid艂owe, typu 偶e艅skiego
Obrz臋ki: nie stwierdzono
Tkanka podsk贸rna: prawid艂owo rozwini臋ta
W臋z艂y ch艂onne obwodowe: niepowi臋kszone
Uk艂ad kostno-stawowy: ruchomo艣膰 w stawach prawid艂owa, bez widocznych zniekszta艂ce艅
Szyja:
symetryczna
tarczyca: niewyczuwalna
Klatka piersiowa, p艂uca:
budowa: prawid艂owa, symetryczna
ruchomo艣膰 oddechowa: prawid艂owa
szmer oddechowy: obustronnie p臋cherzykowy prawid艂owy
szmery dodatkowe: nie stwierdzono
Uk艂ad kr膮偶enia:
uderzenie koniuszkowe: niewyczuwalne
czynno艣膰 serca: miarowa, zgodna z t臋tnem obwodowym, 80/min.
tony serca: o prawid艂owej akcentacji
szmery serca: nie stwierdzono
t臋tno: miarowe, dobrze wype艂nione, symetryczne, zgodne z czynno艣ci膮 serca, obecne na wszystkich t臋tnicach dost臋pnych badaniu palpacyjnemu
Brzuch:
pow艂oki brzuszne: nie napi臋te, poni偶ej poziomu klatki piersiowej
opory, bolesno艣膰 patologiczna: w okolicy rany pooperacyjnej
w膮troba: niewyczuwalna
艣ledziona: niewyczuwalna
perystaltyka: 偶ywa
objaw Blumberga, Che艂mo艅skiego, Goldflama: ujemne
V. Badanie neurologiczne
G艂owa
Czaszka: 艣redniowymiarowa, symetryczna
Ostro艣膰 wzroku: prawid艂owa
Osadzenie ga艂ek ocznych: ga艂ki oczne r贸wne, prawid艂owo osadzone
Ustawienie ga艂ek ocznych: obustronnie prawid艂owe
Reakcja na zbie偶no艣膰: prawid艂owa
Reakcja na 艣wiat艂o: prawid艂owa
Motoryka ga艂ek ocznych: prawid艂owa
Punkty wyj艣cia nerwu tr贸jdzielnego: niebolesne
Symetria twarzy: zachowana
S艂uch: prawid艂owy
Zawroty g艂owy: nie stwierdza si臋
Ko艅czyny g贸rne
U艂o偶enie: dowolne
Ukszta艂towanie: prawid艂owe, ko艅czyny symetryczne
Ruchy czynne: w pe艂nym zakresie, spowolnione
Czucie: zachowane
Pr贸ba palec-nos: prawid艂owa, niewielkie dr偶enie zamiarowe
Pr贸ba mijania: wyst臋puje dr偶enie zamiarowe
Ko艅czyny dolne
U艂o偶enie: dowolne
Ukszta艂towanie: ko艅czyny symetryczne
Ruchy czynne: w pe艂nym zakresie
Odruchy podeszwowe: odruch Babi艅skiego obustronnie ujemny
Czucie powierzchniowe: zachowane
Objawy oponowe: nie stwierdzono
VI. Podsumowanie badania internistycznego i neurologicznego
Badaniem internistycznym stwierdzono:
blizn臋 na brzuchu
Badaniem neurologicznym stwierdzono:
spowolnienie ruch贸w czynnych
VII. Proponowane badania dodatkowe
Badania podstawowe:
morfologia krwi z rozmazem
OB
badania biochemiczne - elektrolity, glukoza
pr贸by czynno艣ciowe w膮troby, nerek, tarczycy
monitorowanie st臋偶e艅 za偶ywanych lek贸w
Badania specjalistyczne:
EEG
TK g艂owy- wykluczenie zmian rozrostowych
Test hamowania Deksametazonem- u 50% stwierdza si臋 nonsupresj臋 wydzielania Kortyzolu po podaniu Deksametazonu
Oznaczenie poziomu Kortyzolu
Testy psychologiczne:
skala samooceny Zunga (ocena nasilenia depresji)
skala depresji Hamiltona
VIII. Rozpoznanie wst臋pne
U chorej wyst臋puj膮 objawy zespo艂u depresyjnego:
obni偶enie podstawowego nastroju
obni偶enie nap臋du psychoruchowego
l臋k
Najbardziej sta艂ym i dominuj膮cym elementem obrazu klinicznego jest obni偶enie nastroju i nap臋du psychoruchowego.
IX. R贸偶nicowanie
Organiczne zaburzenia nastroju:
Nale偶y wzi膮膰 pod uwag臋 mo偶liwo艣膰 obecno艣ci guza m贸zgu lub zmian zwi膮zanych z pierwotnym zespo艂em Parkinsona (mog膮 to sugerowa膰 odchylenia w badaniu neurologicznym pod warunkiem wykluczenia parkinsonizmu polekowego). Wykonanie TK g艂owy.
Schizofrenia:
Ze wzgl臋du na to, i偶 u chorej nie wyst臋puj膮 zaburzenia w sferze uczu膰, brak cech rozszczepienia i rozpadu osobowo艣ci mo偶na z du偶ym prawdopodobie艅stwem wykluczy膰 psychozy schizofreniczne. Wyst臋puj膮ce urojenia winy maj膮 najprawdopodobniej charakter wt贸rny do depresji. Urojenia i omamy wyst臋puj膮ce w schizofrenii s膮 zwykle 偶ywsze i barwniejsze. Pomimo tego nale偶y prowadzi膰 obserwacj臋 w kierunku schizofrenii ze wzgl臋du na mo偶liwo艣膰 wsp贸艂wyst臋powania tych jednostek chorobowych.
Nerwica depresyjna (dystymiczna):
W tej chorobie zaburzenia nastroju s膮 zazwyczaj mniej nasilone, nie spotykamy zaburze艅 cykl贸w biologicznych. Nigdy nie stwierdzamy takich objaw贸w jak: urojenia, omamy, zahamowania psychoruchowego. Pojawiaj膮 si臋 czasem my艣li samob贸jcze, ale stosunkowo rzadko dochodzi do pr贸b samob贸jczych. Skuteczna jest psychoterapia, ma艂o skuteczne leczenie farmakologiczne (odwrotnie ni偶 w depresji).
Depresja reaktywna:
W depresji reaktywnej w miejsce poczucia ma艂ej warto艣ci, winy, samooskar偶ania si臋 pojawia si臋 poczucie krzywdy, winy innych os贸b. Nastr贸j dysforyczny g贸ruje nad smutkiem, nie ma gorszego samopoczucia rano, a wi臋c zaburzenia rytm贸w biologicznych. Nie stwierdza si臋 zahamowania psychomotorycznego.
Depresja w przebiegu chor贸b somatycznych przede wszystkim przewlek艂ych i nieuleczalnych:
Smutek nie jest zazwyczaj tak g艂臋boki. Nie stwierdza si臋 zahamowania, uroje艅 i omam贸w. Zawsze wyst臋puje 艣cis艂y zwi膮zek mi臋dzy og贸lnym stanem zdrowia a nastrojem
X. Rozpoznanie ostateczne
Na podstawie przeprowadzonego badania klinicznego oraz diagnostyki r贸偶nicowej zasadne jest postawienie rozpoznania ostatecznego:
choroba afektywna jednobiegunowa pod postaci膮 zespo艂u depresyjnego.
XI. Leczenie
Podstawowym sposobem leczenia s膮 leki przeciwdepresyjne:
tr贸jpier艣cieniowe leki przeciwdepresyjne, np. Amitryptylina 50-300 mg/dob臋, Mianseryna 100 mg/dob臋 lub Dezipramina
Hydroksyzyna- lek anksjolityczny 10- 15 mg 3x dziennie po posi艂ku
neuroleptyki wykazuj膮ce wp艂yw przeciwdepresyjny, np. Sulpiryd 200 mg/dob臋
Leki te mo偶na stosowa膰 w monoterapii lub leczeniu skojarzonym.
Przez 3 miesi膮ce stosuje si臋 leczenie podtrzymuj膮ce a nast臋pnie leczenie profilaktyczne stopniowo zmniejszaj膮c dawki lek贸w w zale偶no艣ci od stanu chorego.
Ponadto nale偶y rozwa偶y膰 mo偶liwo艣膰 zastosowania psychoterapii indywidualnej b膮d藕 grupowej.
str. 3