T: Adaptacja organizmu

NAJWAŻNIEJSZE PRZEJAWY ADAPTACJI, JAKO WYNIK TRENINGU:

• MIĘŚNIE SZKIELETOWE:

- zwiększenie liczby miofibryli, białek kurczliwych, jąder komórkowych przysłonowych, mitochondriów

- wzrost masy mięśniowej i kapilaryzacja mięśni

- zwiększenie stężenia glikogenu, mioglobiny, fosfolipidów, ATP, fosfokreatyny, K, Ca, Mg

- wzrost aktywności enzymów przemian energetycznych

- podwyższenie skuteczności wykorzystania energii

- obniżenie progu pobudliwości

- podwyższenie siły na jednostkę powierzchni przekroju mięśnia

• UKŁAD PODPOROWY:

- przyrost masy kostnej

- zmiana struktury i kształtu kości

- hipertrofia włókien kolagenowych w ścięgnach

- obniżenie zawartości wody w ścięgnach i więzadłach

- obniżenie podatności na rozciąganie

- polepszenie ukrwienia kości i więzadeł

- zwiększenie grubości chrząstek stawowych

- podwyższenie intensywności syntezy włókien kolagenowych w chrząstkach

• UKŁAD KRĄŻENIA:

- przerost mięśnia sercowego

- wzrost objętości skurczowej i pojemności minutowej serca

- wzrost ukrwienia serca

- wzrost w mięśniu liczby mitochondriów, mioglobiny, ATP, glukozy

- obniżenie HR w spoczynku

- zazwyczaj obniżenie HR w wysiłku (u sprinterów może wystąpić podwyższenie)

- zmniejszenie krzepliwości krwi

- wzrost stężenia immunoglobin, wskaźnika fagocytozy, zwiększenie liczby kapilar - lepszy transport

gazów

- wzrost maksymalnego poboru tlenu

- wzrost właściwości buforowych krwi

• UKŁAD HORMONALNY:

- usprawnienie wyrzutu i zmiana ilości uwalnianych hormonów mających znaczenie metaboliczne

- przyrost kory nadnerczy

• UKŁAD ODDECHOWY:

- podwyższenie efektywności wentylacji płuc

- zwiększenie pojemności dyfuzyjnej

- zwiększenie kapilaryzacji płuc

- wzrost pojemności życiowej płuc

- obniżenie oporu oddechowego

- zwiększenie sprawności mięśni oddechowych

• UKŁAD POKARMOWY:

- regulacja funkcji trawiennych i perystaltyki jelit

- w wątrobie wzrost stężenia glikogenu i aktywności metabolicznej

• NERKI:

- zwiększenie sprawności filtracyjnej

- wzrost sprawności regulacji gospodarką wodną

• OUN:

- podwyższenie stabilności i zdolności podejmowania decyzji w trudnych warunkach

- wzrost koordynacji ruchów

- wzrost szybkości pobudzenia układu sympatycznego w wysiłku przy wzroście pobudzenia

parasympatycznego w spoczynku

- zwiększenie koncentracji uwagi

- zdolność zapamiętywania i szybkość uczenia się

EFEKTY BIOLOGICZNE ZWIĘKSZONEJ AKTYWNOŚCI FIZYCZNEJ O CHARAKTERZE WYTRZYMAŁOŚCIOWYM:

- wzrost objętości serca, pojemności jego jam, grubości ścian i gęstości naczyń kapilarnych

- większa pojemność wyrzutowa serca oraz maksymalna pojemność minutowa

- wzrost ogólnej objętości krwi i liczby erytrocytów, mioglobiny i hemoglobiny

- wyższy poziom wydolności fizycznej, o ponad 85% - spadek RR, wzrost HDL-D

- niższe RR skurczowe i rozkurczowe

- szybki powrót częstości skurczów serca do wartości przed wysiłkiem

- niższy koszt fizjologiczny pracy

- przyspieszenie metabolizmu spoczynkowego i zwiększenie wydatku energetycznego podczas wysiłku - obniżenie

odsetka tłuszczu i masy ciała

- wzrost glikogenu mięśniowego

- wzrost aktywności enzymów mitochonrialnych determinujących maksymalne pochłanianie tlenu

- poprawa tolerancji glukozy u chorych na cukrzycę

- zmniejszenie zapotrzebowania na insulinę

- niższe stężenie LDL, CHOL, TG, wzrost HDL

- adaptacyjny wzrost enzymów antyoksydacyjnych rozkładających RFT

- większa pojemność życiowa płuc

---