Psychologia mediów prawie�łość

1. Od jakich czynników i w jaki sposób zależy koncentracja uwagi widza na programie telewizyjnym?

Wiek widza (11-19 lat największa koncentracja)
Właściwości programu
Czynności konkurencyjne

KMC: może ten fragment wykładu?:

„To, czy człowiek ogląda, czy nie ogląda konkretne programy, zależy od poziomu habituacji, czyli jego przyzwyczajenia do poziomu stymulacji dostarczanej na różnych poziomach, na poziomie fizjologicznym, emocjonalnym i na poziomie poznawczym.

Na poziomie fizjologicznym dotyczy to tego, generalnie można powiedzieć,
czy nas to zaciekawia, czy w ogóle, ten bodziec jesteśmy w stanie rejestrować.
Mówimy o odruchu orientacyjnym, czy zwracamy uwagę, czy rzeczywiście na ekran patrzymy.

Na poziomie emocjonalnym mówimy o tym, czy to nas ekscytuje, czy to nas podnieca, czy to nas, jak potocznie się mówi, rajcuje.

Na poziomie poznawczym oznacza to, czy to nas interesuje, czy nas to zaciekawia naprawdę, ze względu na to, że porusza to nasze procesy umysłowe.”

2. Jak przebiega proces uwagi w czasie oglądania programu? Podaj prawidłowości

Koncentracja (Pobudzenie?)

Selektywność

Zapamiętywanie (Adaptacja emocjonalna -> habituacja?)

KMC: Z tego, co do tej pory powiedzieliśmy, odbiór wynika, odbiór nie jest odbiorem, któremu towarzyszy przez cały czas silne, bezbłędne, całkowite natężenie uwagi,
czyli skupienie uwagi na tym, co jest pokazywane.

Nawet, jeżeli czytamy tekst to, jeżeli nie czytamy go głośno, to pewne partie zwracają naszą uwagę bardziej, a inne mniej. Oznacza to, że odbiór jest selektywny. Ta selektywność, jak mówiliśmy na poprzednim wykładzie, jest podyktowana tym, co niesie ze sobą przekaz, na ile jest on silny, na ile silnie jest on w stanie oddziaływać na odbiorcę, czyli na ile przyciąga uwagę swoimi cechami, swoją wyrazistością, swoją siłą, swoim tempem, swoim kolorem, swoim emocjogennym ładunkiem. Ale po to, żeby działał tymi cechami, również pewne cechy odbiorcy, muszą się uaktywnić, ponieważ ten odbiór inaczej nie będzie możliwy. Uwaga nie będzie kierowana na coś, czego wcześniej nie nauczył się odbiorca, że to jest dla niego ciekawe, albo, czym się nie zniechęcił wystarczająco, dlatego, że było to często pokazywane.

3. Uzasadnij dlaczego programy edukacyjne muszą przyciągać uwagę przynajmniej 70% widzów?

Dobre programy dużo kosztują, ale warto w nie inwestować. Przykładem jest właśnie „Ulica Sezamkowa", która od 36 lat uczy dzieci. Większość rzeczy się nie starzeje, bo wszystkie dzieci uczą się pisać, czytać, uczą się dyscypliny w szkole, uczą się pewnych zachowań społecznych, higieny, co oznaczają poszczególne zawody. Te duże nakłady, które wkłada się w programy edukacyjne, są bardziej opłacalne, niż te nakłady małe w programy rozrywkowe.

KMC: Konkluzja: w związku z wysokimi kosztami produkcji programów edukacyjnych, program edukacyjny musi mieć wysoką oglądalność = musi się opłacać produkcja.

4. Co oznacza, że widz ogląda program telewizyjny z powodu zapotrzebownia na stymulację?

Osoba o niskiej reaktywności mają duże zapotrzebowanie na stymulację (odbywa się to na poziomie fizjologicznym). Reaktywność właściwa dla jednostki wielkość reakcji.

KMC: „Mechanizmem, o którym mówi się często jak o głównym, podstawowym mechanizmem regulującym to, jak oddziałują media audiowizualne na człowieka, jest zapotrzebowanie na stymulację, czyli zapotrzebowanie na liczne bodźce. Mówiąc w ekstremalny sposób, na zapotrzebowanie bycia bombardowanym szeregiem różnych bodźców, czyli albo informacji, albo dźwięków, albo ruchów, albo światła. Bodźce prowadzą do tego, że człowiek, który to odbiera, czuje niezwykle silne podniecenie. Dopiero po pewnej granicy jego indywidualne zapotrzebowanie na to jest tak duże, że on nie jest w stanie pobudzić się, czuć się pobudzonym, jeżeli te różne bodźce dźwiękowe, wzrokowe, czy treści, nie osiągną bardzo dużego natężenia. - poziom fizjologiczny.

5. Jakie znaczenie ma pobudzenie dla procesu odbioru programu telewizyjnego?

Pobudzenie wpływa na reaktywność- zapotrzebowanie na stymulację.

KMC: odpowiedzi wprost nie znalazłam w wykładach, tylko pośrednio.

fragment wykładu: „Były wśród nich jingle, króciutkie scenki, które polegały na tym,
że zapełniały się kolejne wiersze kropkami, tak, jakby ktoś przesuwał w liczydle poszczególne elementy, i towarzyszył temu odpowiedni dźwięk, pik, pik, pik, przerwa,
nie ma nic, i znowu pik, pik, pik. Na tej przerwie, albo była przerwa linii, albo pojawiał się innego koloru element, który ją wypełniał. To jest jeden ze scenariuszy, mogło się zdarzyć tak, że na przykład chodziło o pokazanie dziecku, że to był błąd, że wśród białych kropek
nie powinna pojawiać się różowa. Ten dźwięk, który się zatrzymywał, akcentował,
że ten kolor, który się pojawił, jest kolorem nieodpowiednim. W związku z tym,
kropki znikały z powrotem z innym dźwiękiem bardzo szybko i zaczynało się wszystko
od początku. Okazuje się, że uwaga dzieci była bardzo silnie skoncentrowana na tych prostych bodźcach. Fizyczne właściwości dźwięku i fizyczne właściwości tego obrazu, spowodowały wystarczające pobudzenie fizjologiczne uwagi u dzieci, żeby one siedziały
i patrzyły.”

Plus

„Pobudzenie emocjonalne określimy jako chwilowy stan organizmu, charakteryzujący się energetyzacją somatyczną i zmianami świadomości, polegającymi na zwężeniu jej pola” (Strelau, Psychologia część 2), to sądzę, że chodzi tu o koncentrację uwagi. Można więc powiedzieć, że pobudzenie jest warunkiem koniecznym do tego, żebyśmy w ogóle chcieli coś oglądać, czytać itd. .

tak sobie myślę ... czekam na inne pomysły.

6. Jakie konsekwencje dla odbioru przekazu medialnego ma pobudzenie i jego cechy:

a) intesywność - zależy od reaktywności (od tego czy osoba jest wysoko czy nisko reaktywna).

b) znak - powoduje silny wzrost pobudzenia

7. Jakie znaczenie może mieć transfer pobudzenia dla oceny rozrywkowej wartości oglądanego programu:

KMC analogicznie do: „Intensyfikowana jest agresja na skutek transferu pobudzenia emocjonalnego. Przesunięcie pobudzenia emocjonalnego, tylko o kilka minut w czasie, może powodować bardzo gwałtowne reakcje, z powodu wadliwej interpretacji źródeł własnego pobudzenia. Wtedy, kiedy ktoś nas prowokuje, możemy myśleć, że prowokuje on nas znacznie bardziej, wtedy czujemy się bardziej pobudzeni i szybciej chcemy reagować agresywnie.”

należy wnioskować, że:

W wyniku transferu pobudzenia, następuje intensyfikacja emocji, w wyniku czego ocena programu rozrywkowego powinna być wyższa.

8. Jakie mechanizmy leżą u podłoża odbioru treści negatywnych i pozytywnych w przekazach medialnych?

Wyjaśnij powołując się na prawa psychologiczne i wyniki znanych eksperymentów.

Odp.:

Ludzie wg. Koncepcji utożsamiania mediów z rzeczywistością, która sugeruje, że treści negatywne przedstawione w mediach działają w ten sam sposób negatywne wydarzenia w realnym życiu.

Tzn.: dwie półkule ludzkiego mózgu rozwinęły się w wyspecjalizowane procesory pozytywnych i negatywnych informacji. Doświadczenia pozytywne łączy się z lewą półkulą, a negatywne z prawą. Lewa półkula zawiaduje myśleniem werbalnym i analitycznym, prawa - myśleniem przestrzennym i niewerbalnym.. różnice te nie polegają wyłącznie na doświadczaniu dobrego i złego, rozszerzają się na rozpoznawanie dobrego i złego.

Zasada 1. Dobry - zły - to podstawowa zasada doświadczenia medialnego

Zasada 2. Większa aktywność lewej półkuli mózgu występuje wtedy, gdy materiał jest oceniany jako dobry, natomiast jeśli jest oceniany jako zły - półkula prawa.

eksperyment: wybrano treści wyrażeni pozytywne i wyraźnie negatywne- skorzystano z materiałów TV - np.: pozytywne - śluby, wakacje, narodziny, uśmiechy, kojące słowa - fragmenty, gdzie ludzie przejawiali pozytywne reakcje , negatywne - sceny, gdzie ludzie krzywili się, przejawiali gwałtowne zachowania, fragmenty filmów.

Kiedy uczestnicy eksperymentu oglądali sceny na monitorze, podłączono im elekrtocefaliograf, by mierzył elektryczną aktywność mózgu.

Wynik: stwierdzono znacznie większą aktywność lewej półkuli mózgu, kiedy treści filmu miały charakter pozytywny, a kiedy oglądano treści negatywne, prawa półkula wykazywała większe pobudzenie.

9. Jakie konsekwencje dla skuteczności przekazu medialnego ma wprowadzenie emocji silnie negatywnych?

Odp.: Przekaz jest bardziej skuteczny, gdyż negatywne doświadczenia przyciągają uwagę.

10. Dlaczego ludzie nie lubią przekazów medialnych z negatywnymi treściami?

Odp.: Ocena negatywnych zjawisk jest jednoznaczna: przeżycia negatywne są subiektywnie odczuwane jako nieprzyjemne.

11. Dlaczego odbiorcy bardziej koncentrują się na przekazach zawierających treści negatywne niż na przekazach zawierających treści pozytywne?

Odp.: Nasze mózgi zaprogramowane na przetrwanie, zapewniają nam reakcję automatyczną.

Negatywne informacje wymagają większej uwagi, ponieważ niosą za sobą pewne konsekwencje, zlekceważenie ostrzeżeń może skończyć się źle.

12. Dlaczego odbiorcy lepiej pamiętają przekazy przedstawiające treści negatywne niż przekazy przedstawiające treści pozytywne?

Odp.: Ponieważ przy treściach negatywnych wzmaga się natężenie uwagi przez co są one lepiej zapamiętywane.

13. Dlaczego widzowie lepiej zapamiętują informacje które obejrzeli po obejrzeniu przekazów zawierających treści negatywne niż informacje, które otrzymują po obejrzeniu przekazów przedstawiających treści pozytywne?

Odp.: następuje efekt wzmocnienia proaktywnego. Informacje negatywne pobudzają system przetwarzania informacji i kierują uwagę na to, co może nastąpić.

14. Dlaczego widzowie gorzej pamiętają informacje, które otrzymują przed obejrzeniem przekazów przedstawiających treści negatywne, niż informacje które otrzymują przed obejrzeniem takich przekazów, które przedstawiają treści pozytywne?

Odp.: + następuje proces interferencji retroaktywnej. Dzieje się tak dlatego, ze - aby zapamiętać informacje na dłużej - ludzie muszą pomyśleć nad nimi, rozważyć je, opracować i połączyć z innymi doświadczeniami. Kiedy jednak przydarzy się coś brutalnego, refleksja ustaje. Natychmiast nastawiamy się na informacje negatywne i zapominamy o tym o czym myśleliśmy. Informacje zapisane wcześniej zostają zapomniane, ponieważ naszą uwagę natychmiast przykuwa materiał negatywny.

15. Jakiej stymulacji poszukują widzowie, aby przezwyciężyć nudę?

Poszukiwanie nowych intensywnych doświadczeń i wrażeń oraz gotowość do podejmowania ryzyka w celu doświadczenia tych wrażeń.

16. Jakie rodzaje motywacji leżą u podłoża tendencji do „zabijania nudy” u widzów?

Powtarzalność doświadczeń,
rutynowa praca,
monotonia i nudne otoczenie

KMC: w wykładach nazywało się to: „silna potrzeba doznań” ale to jakby tylko jedna motywacja, więc ....

17. Wyjaśnij na czym polega „ucieczkowe oglądanie telewizji?

Eskapizm jako reakcja na stres codziennego życia.

KMC: „Inaczej się dzieje, jeżeli tym mechanizmem jest brak pozytywnych doświadczeń społecznych, tak jak w przypadku tej drugiej ścieżki, eskapizmu. Po to, żeby telewizja nie zarażała tą ułudą wspaniałego, szczęśliwego, rajskiego życia oper mydlanych,
widz powinien mieć atrakcyjne życie społeczne w środowisku, które mu dostarcza atrakcyjnych przeżyć, gdzie on rzeczywiście dostaje sens atrakcyjnego życia, dobrze żyje, cieszy się z jakości swojego życia, dzięki temu, co go codziennie spotyka.
Natomiast, jeżeli tego nie ma, to szansa na to, że on z tymi wspaniałymi idolami,
ze wspaniałymi bohaterami, którzy mają takie wspaniałe, świetlane, rajskie życie,
z oper mydlanych, będzie się identyfikował, jest bardzo duża, bo to jest atrakcyjny wzór,
bo to jest właśnie coś, co dostarcza mu atrakcyjnych przeżyć, a normalne życie jest szare, smutne, brudne, dostarcza tylko i wyłącznie negatywnych ocen. W środowisku domowym, kiedy matka bez przerwy krytykuje swoją dorastającą córkę, że źle się ubiera, źle stoi,
źle się zachowuje, źle się uczy, ma nieodpowiednie towarzystwo, powinna już mieć chłopca
a jeszcze nie ma. Jeżeli coś takiego dorastająca dziewczyna słyszy bez przerwy w domu,
to oczywiście nie będzie chciała naprawdę z tego domu czerpać wzorów i nie będzie podążała za tym, co jej matka próbuje powiedzieć. Chętnie odda się temu, co oferuje, jeżeli to będzie piękne, z sukcesem, w bohaterce z jakiegoś serialu.

18. Dlaczego kobiety oglądają seriale z południowej Ameryki?

Eskapizm i wzorce kobiece - taki jest sposób spędzania wolnego czasu, wybieranie programów z granicy fikcji i romansów.

19. Dlaczego widzowie oglądają sensacyjne filmy i seriale o życiu, mimo że pochodzą one z innych obszarów kulturowych?

20. Czego widz może dowiedzieć się z telewizji?

Jest podstawowym źródłem nabywania wiedzy o świecie, konstruuje obraz rzeczywistości. Świat mediów nie jest porównywany z rzeczywistością, ale się nią staje. Często jest to zafałszowany obraz rzeczywistości.

KMC: „Z badań prowadzonych na temat wpływu przemocy pokazywanej na ekranie,
na ludzi dorosłych i dzieci, wyraźnie wynika, że to jak często pojawiają się obrazy mówiące
o przemocy w świecie z telewizji, nijak się ma do tego, jak to jest w rzeczywistości,
ponieważ w rzeczywistości zdarza się to w 1-2%, to, co relacjonuje telewizja,
przykładowo morderstwa, podczas gdy jak się sprawdza ile razy to się dzieje na ekranie,
w tym samym czasie, to dzieje się to w 10%.”

21. Jakie potrzeby zaspokaja telewidz oglądając:

a) serwisy informacyjne - potrzeba doinformowania

b) programy dokumentalne - potrzeba doinformowania

c) programy edukacyjne - potrzeba doinformowania

d) teleturnieje - potrzeba doinformowania

e) reklamy - potrzeba doinformowania

KMC: „Generalnie uważa się, ci, którzy produkują programy, uważają, że są dwie podstawowe potrzeby. Tą potrzebą najsilniejszą jest powodujący kontakt widza z medium takim, jak media audiowizualne, jest potrzeba rozrywki, jest potrzeba zabawy, potrzeba czegoś, co pozwala na oderwanie się od monotonii życia codziennego.

W ślad za tym idzie potrzeba doinformowania, potrzeba, która zaspakaja wiedzę człowieka, umożliwiającą mu powszechną orientację w otoczeniu. Jest to jedna
z podstawowych potrzeb psychologicznych człowieka. Dokładne studia nad tym,
akie są te potrzeby, które leżą u podłoża oglądania telewizji, wykazały, że ludzie oglądają ją
z bardzo wielu powodów.”

22. Jaki mechanizm psychologiczny leży u podłoża oglądania programów informacyjnych?

Odp.: według teorii Grobela jest to poszukiwanie informacji.

23. Jak można manipulować wiadomościami?

Można manipulować kolejnością i sposobem przekazu - dyskursywnym lub narracyjnym (np. narracja obrazowa).

Jeżeli wiadomość zostaje podana w pierwszych 4 sekundach, to powinna być podana w sposób narracyjny, jeżeli w późniejszym czasie - powinna być podana dyskursywnie. Wtedy osiąga się najlepsze efekty.

24. Co to znaczy dobry „news”?

- obiektywny - a to znaczy: dokładny, uczciwy, prawdziwy, rzetelny, oddzielający fakty od opinii.

- zrównoważone oraz rzetelnie relacjonowane alternatywne punkty widzenia. (wg McQuaila)

25. Jakie są efekty oglądania programów:

a) informacyjnych

b) edukacyjnych

c) dokumentalnych

Zaspokojenie potrzeby doinformowania, orientacji w świecie (?)

d) teleturniejów

Zaspokojenie potrzeby doinformowania, orientacji w świecie i rozrywki. (?)

26. Jakie są prawidłowości zapamiętywania wiadomości?

zasada pierwszeństwa i świeżości

27. Jaki jest wpływ wiadomości na atrybucje dotyczące świata?

Uznajemy je za rzeczywiste

atrybucja - wnioski o przyczynach zdarzeń i przyczynach zachowań ludzi (także własnych).

28. Jaki może być wpływ mediów na spostrzeganie przedstawicieli innych kultur?

29. Jakie są efekty nabywania wiedzy z telewizji w porównaniu z innymi mediami: radiem, prasą, książką?

30. Jaka jest relacja między światem rzeczywistych wydarzeń a światem wydarzeń przedstawianych w telewizji?

Świat telewizji jest bardziej prawdziwy.

31. Czego doświadcza widz oglądając programy sportowe w TV?

Pobudzenie emocjonalne ????

32. Jakie mechanizmy psychologiczne leżą u podstaw motywacji do oglądania sportu w TV?

Zapotrzebowanie na stymulację

33. Jakie emocjonalne korzyści mają widzowie oglądający sport w TV?

34. Jakie czynniki i dlaczego wyznaczają widownię programów sportowych?

35. Jakie czynniki indywidualne ułatwiają odbiór przekazów medialnych (wpływ torujący?)

Podaj przykłady torującego wpływu czynników indywidualnych na odbiór przekazów medialnych.

Wiek

płeć

poziom inteligencji

morale

36. Jakie czynniki indywidualne wpływają hamująco na odbiór przekazów medialnych? Podaj przykłady hamującego wpływu czynników indywidualnych na odbiór przekazów medialnych.

j.w. + popularność w grupie, identyfikacja z bohaterem, stopień realizmu przypisywanego zachowaniu bohatera.

37. Czym jest proces generalizacji w sensie psychologicznym?

Przenoszenie emocji z jednego bodźca na coraz inne oraz przenoszenie znaczenia reakcji na inne sytuacje.

KMC: Generalizacja bodźca: uzyskanie takiej samej reakcji po podaniu bodźca warunkującego i takiego, który był (tylko) do niego podobny. - Strelau

38. Jakie elementy ze świata spostrzeganego w telewizji ulegają generalizacji?

39. Jakie są skutki procesu generalizacji cech świata spostrzegano w telewizji?

40. Rozstrzygnij, jakim skutkiem oglądania telewizji: doraźnym czy odległym - jest zależność o charakterze błędnego koła między tendencją ucieczkową od stresu doświadczanego w rzeczywistych kontaktach społecznych w fikcyjny świat?

41. Jaką funkcję odgrywa proces generalizacji w powstawaniu zależności o charakterze błędnego koła między motywacją eskapistyczną, oglądaniem telewizji i agresją w kontaktach interpersonalnych?

42. Jakie czynniki indywidualne warunkują efektywność odbioru przekazu medialnego?

(w tekstach było: czynniki indywidualne warunkujące wpływ TV na widza, jak dla mnie - chodzi o to samo )

wiek - w zależności od wieku zmienia się sposób odbioru treści zawartych w przekazach TV, ze względu na rozwój wraz z wiekiem zdolności percepcyjnych:

- dzieci w wieku przedszkolnym - wiara w prawdziwość treści przekazu TV,

- do 7 - 9 roku życia - trudności w zrozumieniu dialogów, opowiadania, werbalnych partii, chronologii itp.,

- po 10 roku życia - rozumienie jak dorośli;

płeć widza - chłopcy chętniej oglądają TV, więcej się z niej uczą, są podatniejsi na oddziaływanie scen przemocy;
poziom inteligencji - warunkuje stopień rozumienia i krytycyzmu treści przekazywanych przez TV; niższa inteligencja - większe trudności w zrozumieniu zachowań bohaterów filmu (ich logiki i motywacji);
poziom rozwoju moralnego - różnie oceniamy zachowania pokazywane w TV: jako moralnie usprawiedliwione, jako społecznie aprobowane, dopuszczalne lub zabronione;
popularność w grupie rówieśniczej - osoby niepopularne w grupie częściej oglądają TV, a zatem bardziej ulegają wpływowi TV;
stopień identyfikacji z bohaterami z TV - im więcej zauważa się cech wspólnych z jakimś bohaterem z TV, tym częściej przejmuje się jego ekranowe zachowania;
stopień przypisywanego realizmu - osoby, które uważają jakiś program TV za realistyczny - częściej przejmują pokazywane w nim zachowania, niż widz, który traktuje ten program jako fikcję.

Dodatkowo:

uwaga jaką poświęca się danemu programowi;
oglądanie mało intencjonalne - mimochodem (do 12 roku życia - wzrasta przy wykonywaniu innych czynności na skutek wzrostu podzielności uwagi).

Programy zawierające sceny przemocy:

- oprócz takich cech osoby, jak: płeć i wiek - znaczenie ma: poziom lęku osoby oraz poziom zapotrzebowania na stymulację

43. Czy dzieci odbierają inaczej programy rozrywkowe niż programy edukacyjne - uzasadnić odpowiedź.

Dzieci, zwłaszcza małe, nie odróżniają programów edukacyjnych od rozrywkowych - wszystkie programy TV dziecko uważa za rozrywkę, choć w istocie pełnią one dla niego rolę edukacyjną.

Starsze dzieci i młodzież z kolei wolą oglądać programy rozrywkowe niż edukacyjne.

44. Jakie są różnice w rozumieniu treści przekazywanych w telewizyjnych programach dla dzieci (bajki, filmy, seriale) występują między dziećmi w wieku przedszkolnym a dziećmi w wieku szkolnym?

KMC: - Do 6 roku życia preferencja oglądania filmów animowanych, po 10 roku życia preferują filmy aktorskie z akcją, z dialogiem, z wymianą dłuższych kwestii narracyjnych. Do 7-9 roku życia wiele dzieci ma kłopoty ze zrozumieniem dłuższych dialogów, a dłuższych wypowiedzi narracyjnych, typu monologu, gdzie aktor długo opowiada, co się wydarzyło, w ogóle nie są zdolne odgrywać, bo ich zdolność koncentracji uwagi jest zbyt krótka. Opowiadanie to nie jest dla nich dobra forma. Do 10 roku życia myślenie abstrakcyjne jeszcze nie jest rozwinięte. Nie rozumieją pojęć abstrakcyjnych tj. sprawiedliwość, wolność, braterstwo itd.

- W wieku poniżej 5-6 lat, 70% dzieci wierzy, że np. aktor prezentuje swoje prawdziwe emocje ; dzieci w wieku 8-10 lat, 50% dzieci w to wierzyło, w wieku 12% lat, 27%.

46. Jak wraz z wiekiem dzieci następuje rozwój w zakresie różnicowania z telewizji od świata rzeczywistego?

z wiekiem stopień realizmu przypisywanego scenom pokazywanym w TV maleje;
dzieci w wieku przedszkolnym - poniżej 7 roku życia:

- wierzą w prawdziwość zdarzeń pokazywanych w TV (bez znaczenia czy oglądają film animowany czy aktorski), nie rozumiejąc związków przyczynowo - skutkowych czy sekwencji zdarzeń;

granica rozróżnienia fikcji od rzeczywistości: między 7 a 10 rokiem życia;
dzieci powyżej 10 roku życia - w związku z rozwojem krytycyzmu w myśleniu, odwracalnością operacji umysłowych, większym udziałem operacji abstrakcyjnych - potrafią odróżnić fikcję od rzeczywistości;
dziewczęta lepiej niż chłopcy odróżniają rzeczywistość od fikcji w TV - chłopcy silniej czerpią pokazywane w TV wzorce zachowania i przez to pozostają pod ich silniejszym wpływem.

48. Jakie rózńice między mężczyznami i kobietami, chłopcami i dziewczynkami stwierdzono w odbiorze przekazów medialnych?

Mężczyźni-chłopcy lubią telewizję bardziej od kobiet i uczą się więcej. Są podatni na sceny przemocy, dziewczynki i kobiety wkładają więcej wysiłku w oglądanie tv.

KMC: Chłopcy oglądają telewizję dłużej i częściej niż dziewczynki, bardziej się angażują. Bardziej skutecznie uczą się z telewizji (w tym zachowań niepożądanych społecznie, czyli zachowań agresywnych).

Kobiety są bardziej reaktywne emocjonalnie, dłużej trwa u nich uspokojenie się emocjonalne.

W przypadku emocji pozytywnych (zachwyt, ulga) nie ma znaczących różnic między kobietami i mężczyznami. Jedyna różnica przy rozbawieniu - rozbawienie z powodu obejrzenia filmu z przemocą wyższe u mężczyzn. Oznacza to, że mężczyźni potrafią cieszyć się z tego, że oglądają przemoc, ich to rozrywa, kobiety nie. Olbrzymia różnica występuje w emocjach negatywnych. Siła emocji negatywnych, które odczuwały kobiety, zarówno w związku związanym ze złością, ze wstrętem, z tym, że im się to nie podobało, jak i z tym, że bały się tego filmu, jest dużo większa aniżeli u mężczyzn i są to wszystko różnice istotne statystycznie.
Można powiedzieć, że kobieta jest kompletnie innym widzem aniżeli mężczyzna.
Kobieta nie potrzebuje filmu, w tym wypadku z przemocą. Wyniki z pokazywanymi emocjami miłości, byłyby zapewne, akurat przeciwne.

49. Jakie znaczenie dla odbioru przekazów medialnych ma poziom funkcjonowania intelektualnego (inteligencja)?

Poziom inteligencji warunkuje zrozumienie i krytycyzm wobec treści przekazywanych przez TV. Niższa inteligencja - trudności w zrozumieniu struktury logicznej i motywacji zachowania bohaterów filmu.

Z niższą inteligencją wiąże się (wg niektórych badaczy) słabsza potrzeba osiągnięć i niższe wyniki w nauce - skłania to do częstszego ucieczkowego oglądania TV (np. filmów ze scenami przemocy), co powoduje wzrost agresywnego zachowania.

KMC: inteligencja hamuje skłonność dziecka do oglądania przemocy w telewizji, nawet, jeśli identyfikuje się ono z bohaterami.

50. Jakie znaczenie dla uczenia się agresji pokazywanej na ekranie mają wcześniejsze tendencje agresywne u widza?

Pogłębiają i zwiększają ?

51. Jakie znaczenie dla odbioru programów edukacyjnych przez dzieci ma status społeczno-ekonomiczny?

Większy wpływ na wiedzę i zachowanie w początkowym okresie kontaktu z TV.

Wyższy status i dłuższy kontakt przynosi wyraźniejsze efekty w uczeniu się dzieci.

52. Jakie funkcje pełnią czynniki środowiska rodzinnego w procesie wpływu treści pokazywanych w telewizji na dzieci?

Jeżeli rodzice nie ustalają dziecku zasad oglądania TV, nie kontrolują oglądania, ani nie oglądają TV razem z dziećmi i nie rozmawiają na temat oglądanych programów - większe prawdopodobieństwo ulegania dzieci wzorcom prezentowanym przez TV.

Gdy rodzice sami często oglądają TV i nie mają innych zainteresowań - u dzieci wytwarza się nawyk oglądania TV, a tym samym - dzieci silniej ulegają wpływowi TV.

53. Pokazywanie jakich wartości preferuje telewizja?

(od najczęściej pokazywanych do najrzadziej)

przyjaźń;
miłość, uczucie;
pomaganie innym / wspieranie;
sukces, popularność, zwycięstwo, szybka kariera;
rodzina, małżeństwo, dobro dzieci;
pieniądze, dobra materialne, dostatnie życie;
wiedza, wykształcenie, nauka;
seks, powodzenie u płci przeciwnej;
praworządność;
akceptacja, zrozumienie innych, tolerancja;
sprawiedliwość;
uczciwość;
zdrowie;
władza;
dobroć, dobre serce;
przedmiotowe traktowanie ludzi;
siła fizyczna, sprawność fizyczna;
lojalność;
przełamywanie własnych słabości, samodoskonalenie.

Słabo pokazuje wartości podstawowe - wolność, tolerancję, sprawiedliwość i uczciwość.

Pokazuje relacje prospołeczne, wartości egocentryczne.

54. Jakie style życia pokazuje telewizja?

Bezpieczny styl życia:

prowadzi do zdrowia fizycznego i psychicznego,
ułatwia socjalizację.

Ryzykowny styl życia:

naraża zdrowie fizyczne lub psychiczne,
utrudnia socjalizację.

Twórczy, eksplorujący
Aktywny
Poświęcanie się innym, rodzinie
Poświęcenie się idei
Poświęcenie się pracy
Poświęcenie się walce, szukanie sprawiedliwości
Zdrowy, bezpieczny, spokojny
Poświęcenie się miłość, rodzinie
Poświęcenie się pasji (np. sport, muzyka)
Życie dla Boga /ojczyzny
Życie z humorem

Konsumpcyjny, zabawowy
Bezproduktywny, bierny
Hulaszczy, rozwiązły
Przestępczy, patologiczny
Nieodpowiedzialny
Egoistyczny
Ryzykowny, przygodowy
Rywalizacyjny
Poświęcenie się zdobywaniu pieniędzy
służalczy

55. Jakie wartości religijne pokazuje telewizja?

obecność kościoła w programach rozrywkowych,
pokazywanie religii, kościoła i osób duchownych w wiadomościach, serialach, programach edukacyjnych,
telewizje niszowe, komercyjne czy publiczne dla pozycji - kościół, religia, wartości pozadoczesne.

56. Jak telewizja przedstawia osoby duchowne?

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
pytania media, wprowadzenie do psychologii mediów
psychologia internetu, wprowadzenie do psychologii mediów
rozdział 1, wprowadzenie do psychologii mediów
Psychologia mediów wykład, III semestr, Wykłady
rozdział 4, wprowadzenie do psychologii mediów
KUBICKA - seksualność w mediach, wprowadzenie do psychologii mediów
PSYCHOLOGIA MEDIOW I KOMUNIKACJI, Dziennikarstwo, Psychologia mediów i komunikowania
Psychologia Mediów Kirwil
WPROWADZENIE DO PSYCHOLOGII MEDIÓW pytania
PSYCHOLOGIA MEDIÓW, wprowadzenie do psychologii mediów
Psychologia mediów - konspekt, III semestr, Konspekty
Psychologia mediów5, III semestr, Prace zaliczeniowe
Psychologia mediów wykład
WOJNA PSYCHOLOGICZNA Z WYKORZYSTANIEM MEDIÓW
Tezy do egzaminu z psychologii i pedagogiki mediów, media
podstawy edukacji medialnej - cechy mediów, psychologia
społeczne i kulturowe oddziaływanie mediów - komunikowanie, psychologia
Literatura czasopisma Psychologia i pedagogika mediów

więcej podobnych podstron