Krzysztof Imiński

sem. 4 MiBM

KSZTAŁTOWANIE NACZYŃ CYLINDRYCZNYCH W PROCESIE WYTŁACZANIA

1. Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest zapoznanie studentów z procesem wytłaczania naczyń cylindrycznych. Z wpływem zastosowania dociskacza, na jakość wyrób, oraz zależnością współcznika wytłaczania na zastosowanie docisku.

2. Opis ćwiczenia

Podczas ćwiczenia płaskie krążki z blachy przeformowywane były, przy pomocy prasy, w naczynia cylindryczne. Podczas ćwczenia średnica stempla pozostawała niezmienna, natomiast zmieniana była średnica pierścieni ciagowych oraz grubość blachy z której wykonane były krążki.

Dla każdej grubości blachy przeprowadzane były dwa tloczenia. Jedno bez zastosowania dociskacza, drugie z jego uzyciem.

3. Tabela z wynikami.

Średnica krążka d_kr=40mm

LP	d [mm]	D [mm]	g [mm]	Pmax [kN]	Dociskacz	h' [mm]	m	teoretyczny warunek stosowania dociskacza
1	20	21,5	0,5	22	NIE	13	0,5	TAK
2	20	21.5	0,5	16,5	TAK	4	0,5	TAK
3	20	22,5	1	29,5	NIE	11	0,5	TAK
4	20	22,5	1	25,5	TAK	1,5	0,5	TAK
5	20	23,5	1,5	31,5	NIE	2	0,5	NIE

4. Rysunki uzyskanych podczas ćwiczenia wytloczek

5. Wnioski i obserwacje

Zachodzące falowanie blachy, które miało miejsce dla dwóch najcieńszych blach występowało na skutek wybaczania się blachy. Zjawisko to zostało przewidziane teoretycznie i zgodnie z obliczeniami powinniśmy zastosować dociskacz. Po jego zastosowaniu zjawisko to nie występowało. Co więcej kolejną zaletą dociskacza było zmniejszenie maksymalnej siły potrzebnej na uzyskanie wytłoczki, siła ta malała, gdyż podczas wykonywania wytłoczki nie istniała już potrzeba zaprasowywania powstałych na materiale fal. Dociskacz pozwolił na znaczne ograniczenie strefy wymaganej na obróbkę dzięki czemu można uzyskać duże oszczędności na zaoszczędzonym materiale. Zjawisko wybaczania się blachy słabło wraz ze wzrostem grubości materiału, by dla grubości 1,5mm przestać występować w ogóle.

Dla blachy tej nie potrzebny był dociskacz, co potwierdziły również obliczenia teoretyczne. Jakość uzyskiwanych wytłoczek dla największej grubości blachy była bardzo dobra i nie wymagały one znacznej obróbki ubytkowej. Siła tłoczenia rosła, co można było przewidzieć, wraz ze wzrostem grubości blachy, co było skutkiem większej sztywności i wytrzymałości na poważniejsze siły blach o znaczniejszym przekroju poprzecznym.

---