Gospodarka Holandii w XVII w.
W XVII w. Holandia zajmowała przodującą pozycję w handlu międzynarodowym. Jej podstawową siłą była flota handlowa, dobra organizacja przewozów i bogactwo kupców holenderskich. Szczególną rolę odgrywał handel kolonialny z Azją (Japonia, Chiny, Persja) i Ameryką. W Europie Holendrzy opanowali handel ze Skandynawią, Polską i państwem moskiewskim. Holendrzy wyspecjalizowali się również w przewożeniu towarów innych państw, w tym śledzi na eksport, ale eksportowali również niektóre własne produkty. Rolnictwo holenderskie, chociaż był w nim zatrudniony znacznie mniejszy odsetek siły roboczej niż gdzie indziej, było najwydajniejsze w Europie i wyspecjalizowane w produkcji tak wartościowych artykułów jak masło, sery i rośliny przemysłowe. Już w XVI w. Stosowali nowoczesne metody uprawy ziemi. Powszechne są melioracje, wprowadza się nowe uprawy (buraki, koniczyna), które pozwalają na odejście od tradycyjnej trójpolówki i zapoczątkowanie płodozmianu. W efekcie daje to wyższe plony i rozwój hodowli. Rozwija się sadownictwo i ogrodnictwo, w XVII w. Przychodzi moda na uprawę tulipanów. Materialną podstawę życia większości Holendrów stanowiło rybołówstwo, dostarczali oni śledzi katolickiej Europie. Ważną dziedziną gospodarki był przemysł stoczniowy opierający się na drewnie importowanym ze wschodniej Europy. Najbardziej rozwinięte było sukiennictwo, korzystające z bardzo dobrej gatunkowo wełny hiszpańskiej. Pozycja Holandii w gospodarce światowej ugruntowana została w 1609r. przez powstanie banku w Amsterdamie, które to stało się centrum finansowym ówczesnego świata, siedzibą giełd, centrum spekulacji.