Gospodarka Francji w XVII w. Polityka Calberta J.B.
Przykładem stosowania nacjonalizmu gospodarczego była Francja za panowania Ludwika XIV. Ludwik XIV tworząc silne państwo, odpowiedzialność za decyzje polityczne oraz ich realizację przerzucił na barki swego ministra J.B.Calberta. Calbert próbował usystematyzować i usprawnić aparat kontroli państwa nad gospodarką, ale nigdy nie odniósł sukcesu. Głównym powodem jego niepowodzenia była niemożność osiągnięcia dostatecznych dochodów z gospodarki, by sfinansować wojny prowadzone przez Ludwika XIV i utrzymać jego liczny próżniaczy dwór. Kalbertyzm skupił uwagę przede wszystkim na polityce przemysłowej. Popierano własny przemysł narodowy i chroniono go cłami protekcyjnymi. Przyciągano do Francji rzemieślników-specjalistów, zakładano wiele spółek produkcyjnych z udziałem kapitału państwowego. Wiele uwagi poświęcono również rolnictwu np. hodowli koni rasowych, ponadto budowie dróg bitych i kanałów. Polityka ludnościowa Calberta popierała przyrost naturalny, zakazywała emigracji, przymuszała ludzi do pracy. Potrzeby finansowe francuskich władców powodowały wielkie zadłużenie zarówno za granicą, jak i u rodzimych bankierów. W 1716r. bank emisyjny w Paryżu wypuszczał pieniądz papierowy, który jednak tylko w części miał pokrycie w kruszcu zdeponowanym w banku, co doprowadziło do krachu w 1720r.