adomsko oddalone o 70 km od granicy polsko-niemieckiej znalazło się we wr we wrześniu 1939 roku na ostrzu głównego uderzenia 10. armii niemieckiej, której zadaniem było zajęcie Warszawy. Wybuch II wojny światowej stał się dla Radomszczan faktem wraz z pierwszymi bombami, które spadły na miasto 1 września rano. Naloty powtórzyły się następnego dnia zmieniając centrum w ruinę. Zbombardowano Miłaczki, ulicę Narutowicza, „Metalurgię” ul. Brzeźnicką oraz skrzyżowanie ulic Przedborskiej i Strzałkowskiej (Wyszyńskiego). Poza tym Bugaj, na której zostały doszczętnie zniszczone prawie wszystkie budynki. W Radomsku znajdowały się składy materiałów wybuchowych i amu­nicji, które częściowo zostały zniszczone. Miasto nie posiadało żadnej czynnej obrony przeciwlotniczej.

Od 2 września niemieckie kolumny pancerne XVI. korpusu pancernego z 10. armii posuwając się szosą Częstochowa-Radomsko przełamały obronę batalionu Obrony Narodowej pod Kłubuckiem i następnego dnia zajęły Częstochowę. Zajęcie przez Niemców Częstochowy poszerzyło wyłom między polskimi Armiami „Łódź” i „Kraków”, otwierając hitlerowskim oddziałom drogę na Radomsko, a następnie na Piotrków Trybunalski i Warszawę.

Już 3 września 1939 roku Radomsko zostało zajęte przez Niemców i rozpoczęły urzędowanie władze okupacyjne. Miasto przydzielono do Generalnej Guberni. Okupant przejął pod swój zarząd większe zakłady przemysłowe przestawiając produkcję na cele wojenne. Zlikwidowano polskie instytucje kulturalne i oświatowe, zakazano działalności organizacji społecznych.

Każdy dzień okupacji naznaczony był terrorem i gwałtem. Już 4 września 1939 roku hitlerowcy rozstrzelali kilkanaście osób na Folwarkach, Bartodziejach, w Stobiecku Miejskim.

R

---