Geny a memy
Darwinowska teoria ewolucji koncentruje się na dziedzicznych cechach organizmu- nasz organizm pozostaje pod kontrolą genów, które współzawodniczą ze sobą i te, które „wygrywają”, są najlepsze dla przetrwania naszego gatunku, przechodzą z pokolenia na pokolenie. Mimo to pozostają pytania: Dlaczego ludzie wykorzystują tak wiele zasobów w tak licznych czynnościach, które z punktu widzenia biologicznego są zbędne? (Blackmore, 2000). Czy istnieją oprócz genów inne jednostki, które mogą się powielać?
Odpowiedzi na te pytania udziela w swojej książce Samolubny gen Richard Dawkins- są to memy- jednostki samonaśladownictwa (Dawkins, 1996).
Memem jest wszystko co można się nauczyć kopiując innych przez naśladowanie:
język, opowieści, piosenki, przysłowia, przyzwyczajenia, teorie naukowe, przesądy, dania, styl mieszkania i sposób ubierania itp. (patrz tabela nr. 1).
Tab. 1
Memy |
Zespoły memów- Mempleksy |
Niememy |
język, powiedzonka, akcent
kolor autobusów w mieście anegdoty, mity, legendy |
religie, teorie, wynalazki, wiara w UFO, nauka, systemy prawne i polityczne, duchy, św. Mikołaj |
subiektywne doznania zmysłowe, emocje; subiektywne doświadczenia, jedzenie, oddychanie, zachowania wrodzone-kaszel, śmiech, ziewanie; odruchy warunkowe |
Dawkins nazwał informację- „replikatorem”- tą która ulega skopiowaniu. Zgadza się, że najbardziej znane replikatory to geny, które niosą informację zakodowaną w języku DNA jak zbudować białko, ale zwraca uwagę, że ewolucja może zachodzić też dzięki innym replikatorom-memom. Memy mogą być traktowane jako pakiety informacji- np. mem pierwszych dźwięków filmu Miasteczko Twin Peaks może być zarejestrowany w szlaku pamięci w neuronach mózgu ludzi, którzy ją usłyszą i rozpoznają (Blackmore, 2000).
Zarówno kopiowanie genów jak i memów jest niedoskonałe- błędy zdarzają się przy replikacji DNA, jak i transkrypcji czy translacji a w przypadku memów można pomylić treść anegdoty, z których potem część zostanie powielona a część zniknie na zawsze. Stąd też
mem ma 3 własności: zdolność do powielania, do zmienności i do selekcji.
Jakie memy są powielane?
Najważniejszą cechą nadrzędną memów, która warunkuje ich przetrwanie-powielanie jest łatwość kopiowania, a nie właściwość dobra czy pożyteczności dla człowieka. Tym samym często złe, nieprzydatne memy przetrwają, ponieważ łatwo się powielają przegrywając w walce z tymi, które są dobre, ale słabo kopiowane np. restauracje McDonald czy popularność filmów o przemocy (Czarnawska, 2001).
Literatura źródłowa
Czarnowska, M. M. Świat memów (2001) Wiedza i życie 2: 37-40.
Blackmore, S. Siła memów (2000) Świat Nauki 12: 51-59.
Blackmore, S. The meme machine (1999) Oxford University Press
Dawkins, R. Samolubny gen (1996) Prószyński i S-ka
Dla zainteresowanych:
Kate Distin, The Selfish Meme. A Critical Reassessment, Cambridge University Press 2005.
dr Kamila Jankowiak -Siuda 2007 Genetyczne podstawy zachowania