Geny homeotyczne. Teratogeneza.
1.
Rozwój zarodka:
Geny polarności jaja (efekt matczyny)
2.
3 kategorie genów segmentacji:
3 geny (syncytialna blastoderma- mutacje= brak wielkich partii ciała, letalne)
8 genów (parasegmenty: przejście blastodermy syncytialnej w komórkową - mutacje=brak co drugiego parasegmentu)
I + II = podział blastodermy zarodka na strefy odpowiadające przyszłym 14 parasegmentom
III. 10 genów polarności segmentów
4.
Prawidłowe zróżnicowanie każdego segmentu (białka typu regulatorowego - czynniki transkrypcyjne)
Hierarchiczne zarządzanie
Geny biorące udział w kontroli formowania zarodka w trakcie embriogenezy. Kodują białka transkrypcyjne, które bezpośrednio regulują rozwój poszczególnych obszarów ciała zarodka.
Białka homeotyczne komplementarnie aktywują pewne geny i są jednocześnie represorami innych, zapewniają właściwą sekwencję rozwoju poszczególnych obszarów ciała zarodka.
U kręgowców geny te są nazywane genami HOX.
5.
Geny homeotyczne:
Zawierają konserwatywną ewolucyjnie sekwencję (homeobox ~ 180 nukleotydów), kodującą 60-aminokwasową homeodomenę
Homeodomena łączy się z sekwencjami regulatorowymi różnych genów i reguluje ich ekspresję - czynniki transkrypcyjne - pojedyncza, parzysta, palec cynkowy, suwak leucynowy
Kolorowe prostokąty ukazują schemat układu genów homeotycznych w chromosomach.
Pętla pomiędzy boksami na schemacie dla muszki owocowej przedstawia dystans pomiędzy dwoma klasterami genów homeotycznych (ANT-C i BX-C) na chromosomie.
Każdy z czterech klasterów genów homeotycznych u myszy jest zlokalizowany na innym chromosomie.
6.
Układ genów homeotycznych u ssaków jest wynikiem czterech procesów duplikacji, które zaszły w trakcie ewolucji. Klastery genów u ssaków różnią się nieco między sobą. Najczęściej różnice są wynikiem utraty części genów, obecnych w pierwotnych kalsterach.
7.
Geny HOX/Hox
38 genów
4 kompleksy (podwójna duplikacja pierwotnego, 13 genowego kompleksu, utrata niektórych genów)
Geny paralogiczne
Hierarchiczne sterowanie
8.
Lokalizacja (HOX / integryny)
2q31 HOX D
7p14-p15 HOX A
12q12-q13 HOX C
17q21 HOX B
9.
Tylko 6 na 20 zapłodnionych komórek jajowych rozwija się do momentu urodzenia dziecka
Około 40% przypadków wad wrodzonych pozostaje etiologicznie niewyjaśnione
Należy przyjąć, że mutacje w genach homeotycznych są przyczyną znacznej części wczesnych poronień
10.
Przykłady pwiązań genów homeotycznych a znanej patologii:
- megacolon (choroba Hirschprunga)
- anirydia (zespół Waardenburga)
11.
Teratogeneza:
Epidemiologia:
Częstość wad wrodzonych - około 3%
około 20% mutacje genów
około 5-10% aberracje chromosomowe
około 5-10% narażenie na teratogeny
Etiologia ponad 50% pozostaje niewyjaśniona!!!
12.
Teratogeneza:
Pojęcie to powinno obejmować również:
° porody niewczesne
° poronienia
° opóźnienie rozwoju śródmacicznego
A także:
zaburzenia behawioralne
13.
Rtg:
czaszki - 0.004 rada;
kręgosłup lędźwiowy 0.002 rada;
miednicy 0.4 rada;
badanie CT:
głowy <0.05 rada;
klatki piersiowej <0.1 rada;
brzucha<2.6 radów;
kręgosłupa lędźwiowego <3.5 radów.
14.
Genopatia, jeśli czynnik mutagenny zadziała na komórki rozrodcze przed zapłodnieniem, prowadząc do powstania mutacji;
Blastopatia, jeśli do uszkodzenia zapłodnionej komórki jajowej doszło w okresie do 14 dnia po zapłodnieniu;
Embriopatia - jeśli wady powstały na skutek zadziałania czynnika uszkadzającego w okresie między 14 a 60 dniem od zapłodnienia;
Fetopatia - jeśli wady zostały indukowane działaniem czynników po 60 dniu od zapłodnienia