Akropolis- górne miasto. Ludzie często osiedlali się na wzgórzach, gdyż były one łatwe do obrony. Akropol w Atenach jest najlepszym przykładem greckiej Akropolis. Jest to wapienne wzgórze o wysokości 95m. w czasach mykeńskich zbudowano tam cytadelę. W okresie późniejszym Akropol stał się miejscem kultu.
Otoczony był grubym murem cyklopowym, który zbudowany został z dużych kamiennych bloków tworzących dwie ściany, miedzy którymi znajdowały się kamienie spojone zaprawą ziemną. Jest to tzw. mur Pelazgijski. Główne wejście usytuowane było od str. zachodniej, a wejście drugorzędne od str. Płn.-wsch. Od płn.-zach. Znajdowało się tajemne przejście, pozwalające dotrzeć do źródła (Klepsydry). Źródła osłaniał jeszcze jeden mur od str południowej. Mur ten nosił nazwę Enneapylon (dziewięć bram).
Świątynie zbudowane w okresie archaicznym zostały zniszczone podczas wojen perskich. Podczas odbudowy zainicjowanej przez Peryklesa powstał tu kompleks świątyń: Partenon, Erechtejon, Apteros, sanktuarium Artemidy Brauronia i Propyleje.
Partenon, świątynia zbudowana w latach 447 p.n.e.-432 p.n.e., na cześć bogini Ateny (Atena Partenos), patronki miasta. Została zaprojektowana w porządku doryckim. Dzieła rzeźbiarskie zaprojektował Fidiasz, uważany za najwybitniejszego rzeźbiarza starożytnej Grecji. Wewnątrz świątyni stał gigantyczny posąg Ateny ze złota i kości słoniowej, najprawdopodobniej wyrzeźbiony osobiście przez Fidiasza;
Propyleje (Propyleie) - budowla wejściowa.
Pinakoteka zbiór obrazów, dzieł sztuki, magazyn, skar