Francja w okresie monarchii stanowej
1302 - 1484r.
1302r. - przyjęta data powstania monarchii stanowej we Francji (I zwołanie Stanów Generalnych,
jako uroczysty zjazd „kurii królewskiej”)
1328r. - śmierć Karola IV Pięknego kończy główną linię Kapetyngów
- tron otrzymał Filip VI z bocznej linii Walezjuszy (dynastia do XVI w. we Francji),
mimo pretensji do tronu angielskiego króla Edwarda III
- odrzucenie pretensji ang. dało początek tzw. wojnie stuletniej (1337 - 1453),
w której Francja, mimo wygranej, poniosła ogromne straty materialne
1461-83r - panowanie Ludwika IX daje początek monarchii absolutnej we Francji
Król
władza królewska o charakterze publicznoprawnym, ze względu na możność jej przenikania
do całego społeczeństwa (pojęcie państwa jako rzeczy publicznej)
ograniczony przez Stany Generalne - bez ich zgody nie mógł nakładać podatków
oprócz tego, musiał przestrzegać prawa bożego, kanonicznego (jako wierzący katolik)
i nie mógł łamać praw fundamentalnych
sprawował 3 główne funkcje:
Najwyższy zwierzchnik lenny w królestwie (kontrola wszystkich stosunków lennych)
Źródło wszelkiej sprawiedliwości
(zwierzchnik nad wszystkimi sądami, także nad sądami seniorów w ich władztwach)
Cesarz w swoim królestwie - od XIII w. we Francji
(król nie podlega zwierzchnictwu uniwersalnego cesarstwa, ale podobnie jak cesarz
ma władzę suwerenną, od nikogo niezależną i przysługuje mu władza absolutna:
- prawo nakładania podatków
- władza ustawodawcza
- uprawnienia szczególne np. „regalia”)
Następstwo tronu
teoria statusowa (królowie nie mają prawa dysponować koroną jak majątkiem prywatnym,
lecz jak zwykłym spadkiem („status królestwa”), stąd koronę obejmuje najstarszy syn
wykluczenie prawa kobiet
XIII w. królestwo przechodzi niepodzielnie na najstarszego syna (zasada primogenitury)
brak uzasadnienia wykluczenia kobiet od dziedziczności tronu
powołanie się na prawo salickie (system agnatyczny, stosowany przez monarchie eur. przewiduje
następstwo tronu z wyłączeniem kobiet), system kognatyczny Anglia, Holandia, Luksemburg
regencje - rządy opiekuńcze
zwykle przyjmowała królowa matka
granica pełnoletniości sprawującego rządy wynosiła 14 lat
małoletni, tzw. „delfin”
stąd okrzyk: „król umarł, niech żyje król”
apanaże - zasada niepodzielności domeny
(określona część domeny wyznaczana młodszym synom, członkom dynastii)
Legiści
fachowo wykształceni urzędnicy pochodzenia drobnoszlacheckiego lub mieszczańskiego
dzięki nim ustalono:
Zasady określające stanowisko króla w monarchii (3 podstawowe funkcje)
Zasady określające prawo następstwa tronu
Zasadę niepodzielności domeny królewskiej
Wojsko
najemne (oddziały składały się z żołnierzy zawodowych pobierających żołd)
utrzymuje się z:
podatków (np. „aide royale”, „faille”, gabelle” - od soli)
dochodów z dóbr ziemskich, ceł
Społeczeństwo stanowe
3 stany : szlachta, duchowieństwo, stan trzeci (mieszczaństwo i wolni chłopi),
ukształtowały się w okresie rozbicia dzielnicowego
zostały uznane przez prawo jako grupy społeczne
zaczęły uczestniczyć w zarządzie państwa (obok króla i aparatu państwowego)
niejednolita siła społeczna (nie przeciwstawiają się wspólnie przeciw królowi) - antagonizmy:
Wielcy feudałowie władza królewska
Mieszczaństwo szlachta
Organy zbiorowe, funkcjonowały przy królu
Stany Prowincjonalne
rozwinęły się na prowincjach, które nie były jeszcze zjednoczoną domeną
posiadały ten sam charakter, kompetencje, tylko mniejszy zasięg terytorialny
(w ramach określonych prowincji)
w XIV w. były częściej zwoływane niż Stany Generalne, gdyż łatwiej uginały się przed wolą króla,
w celu uzyskania podatków
Stany Generalne
zgromadzenie reprezentujące wszystkie stany
zwoływane przez króla
przyczyny zwołania (przez Filipa IV Pięknego) ze względów politycznych:
Chęć zaczerpnięcia rady w sporze z papieżem Bonifacym VIII (1302r.)
Szukanie poparcia w związku z kasatą zakonu templariuszy (1308r.)
kolejne zwołania, ze względów finansowych: w celu przyznania nowych
podatków dla stanów - uprzywilejowanych z poprzedniego okresu
uprawnienia Stanów Generalnych:
Uchwalenie podatków
Prawo przedstawiania zażaleń i postulatów dotyczących naprawy urządzeń państwowych
Prawo wyrażania zgody na alienację domeny i wyboru króla w wypadku wygaśnięcia dynastii
składały się z 3 kurii/kolegiów, każda obradowała osobno i liczyła po 300 posłów
stany: duchowieństwa, szlachecki i mieszczański, reprezentowały interesy stanu, do którego należały
głosy liczono stanami (każdy miał 1 głos), jednomyślności potrzeba było dla uchwały podatkowej
(1439r.)uchwalenie stałego (nie jednorazowego) podatku króla, tzw. „aide royale”, który potem został
zamieniony na „faille royale”, z przeznaczeniem na potrzeby wojska, doprowadziło do tego,
iż król zaprzestał zwoływania stanów, gdyż posiadał pieniądze
formalnie nigdy nie zostały zlikwidowane
Rada królewska
złożona była z dygnitarzy korony i bezpośrednich wasali króla
ewolucja składu doradców królewskich: fachowi radcowie, urzędnicy, ministrowie
(wyspecjalizowana sekcja w określonych materiałach)
podział rady na:
Radę Stanu (najważniejsza, składająca się z ministrów, przewodniczył jej król, który
posiadał decydujący głos, dyskutowano tu nad istotnymi sprawami wew. i zewn.)
Radę Stron Procesowych (stanowiła sąd, który mógł kasować wyroki zapadłe
z naruszeniem prawa, przewodniczył jej kanclerz)
Radę Depesz (przewodniczył jej król, kierowała działalność terytorialną sekretariatów
stanu - na podstawie depesz urzędników terytorialnych)
Radę Finansów (zajmowała się sprawami skarbowymi)
Parlament Paryski
sąd najwyższej instancji dla spraw cywilnych, karnych, administracyjnych
zaczęło się od powstania Rady Królewskiej „w parlamencie” - grupy legistów sądzących w imieniu
i pod nieobecność króla (nie możliwe sądzenie wszystkich spraw przez radę nadworną z udziałem króla)
Parlament Paryski przeciążony, dlatego powstają inne sądy najwyższe w innych miastach
(o równorzędnym stanowisku z P.P)
nie było apelacji od wyroku P.P
uprawnienia P.P:
Sprawowanie sądownictwa
Prawo rejestrowania ustaw królewskich (wpływ na ustawodawstwo królewskie)