Erving Goffman „Rytuał interakcyjny”
Pytania i odpowiedzi do testu:
Czym jest tzw. twarz i co oznacza stwierdzenie, że ktoś ma lub zachowuje twarz według tekstu E. Goffmana: „Rytuał interakcyjny”?
ODPOWIEDZ: Twarz jest obrazem własnego „ja” w kategoriach uznanych atrybutów społecznych, lub może to być obraz zbiorowy jak wtedy gdy ktoś wystawia świadectwo swojej profesji bądź religii wystawiając jednocześnie świadectwo sobie. Twarz ujawnia się w toku wydarzeń składających się na przebieg spotkania. Można powiedzieć, że ktoś ma lub zachowuje twarz gdy rola której się osoba trzyma tworzy spójny jej obraz w danej sytuacji poparty ocenami i dowodami przekazywanymi przez innych uczestników.
Kiedy mówimy o kimś, że pomylił role lub z niej wypadł według tekstu E. Goffmana: „Rytuał interakcyjny”?
ODPOWIEDZ: Mówimy, że ktoś „pomylił role” gdy wychodzi na jaw jego status społeczny, którego nie da się pogodzić z tym jak był odbierany do tej pory. Natomiast osoba która wchodzi w kontakt z innymi uczestnikami nie trzymając się roli jakiej mogli by się po niej spodziewać ryzykuje „wypadnięciem z roli”. Osoba, która pomyliła lub wypadła z roli wysyła sygnały, które nie współgrają z przebiegiem danego spotkania.
Wymień i scharakteryzuj podstawowe techniki twarzy opisane w : „Rytuał interakcyjny” E. Goffmana.
ODPOWIEDZ: Do podstawowych technik twarzy należą:
Unik - jest najpewniejszym sposobem ochrony własnej twarzy przed utratą jej i polega na unikaniu kontaktów w których takie zagrożenie może się pojawić lub na wycofaniu się w porę z sytuacji grożących utratą twarzy. W ramach samoobrony osoba unika tematów i czynności prowadzących do ujawnienia informacji niezgodnych z rolą jakiej stara się trzymać.
Naprawa - to próba ratowania twarzy po fakcie jej utraty w trakcie tzw. incydentu, wówczas uczestnicy spotkania podejmują kroki mające na celu ustanowienie na nowo własnych miejsc w rytuale.
Walka o punkty - to agresywna technika twarzy polegająca na ogół na przestawianiu jak największej liczby faktów świadczących korzystnie na własny temat i jak największej liczby faktów świadczących niekorzystnie na temat przeciwnika w taki sposób, aby nie narazić go na utratę twarzy, ale jednocześnie uniemożliwić mu jaką kolwiek formę obrony.
.
Współpraca - pojawia się gdy zagrożona jest twarz jakiejś osoby, a współpracę ową podejmują jednostki które są uczestnikami sytuacji w celu zażegnania niebezpieczeństwa . Ogólnie celem nadrzędnym jest rozwiązanie problemu w sposób zadowalający dla wszystkich.
Wymień i opisz rytualne role tzw. „ja” według tekstu E. Goffmana: „Rytuał interakcyjny”.
ODPOWIEDZ: rytualne „ja” to:
To obraz jednostki tworzony przez symboliczny przekaz zawarty w ciagu zdarzeń składający się na daną sytuacje. Dla samej jednostki „ja” jest uświęconym obiektem o najwyższej wartości.
To także „ja” jako gracz uczestniczący w grze rytualnej i radzący sobie z sądami jakie niesie sytuacja.
Wyjaśnij pojęcie „kodeks rytualny” według tekstu E. Goffmana: „Rytuał interakcyjny”.
ODPOWIEDZ: Kodeks rytualny to system wzajemnej kontroli i równowagi wyznaczający każdej jednostce właściwe jej miejsce w społeczności. W ramach kodeksu rytualnego każdy uczestnik interakcji ma przydzielone swoje prawa, przywileje i obowiązki w taki sposób aby nie przekraczał swoich kompetencji. To niepisane prawo sprawia, że jednostki współpracują ze sobą w celu zachowania twarzy i uniknięcia potknięć, problemów i nieprzyjemnych sytuacji. To właśnie w obronie twarzy uczestnicy zmuszeni są do zachowania samokontroli i przestrzegania zasad rytualnych rządzących społeczeństwem. Kodeks rytualny można porównać tym samym do „paktu o nieagresji”, który informuje jednocześnie: jak należy się zachować, kiedy można odmówić, a kiedy nie, z kim można rozmawiać i na jaki temat, kiedy nie zabierać głosu, jakich gestów nie wykonywać, kiedy opuścić spotkanie ..itd. Jednakże kodeks rytualny wymaga subtelnego zachowania równowagi i nie należy się go zbyt kurczowo trzymać ani go ignorować co jednoznacznie skłania do weryfikacji potencjalnego znaczenia symbolicznego własnych działań, czyli innymi słowy mobilizuje do samokontroli.
Eliza Siewierska - grupa 4