Miareczkowanie mocnego kwasu mocną zasadą - HCl / NaOH.

Podczas miareczkowania zachodzi reakcja:

Dodawania titranta powoduje, iż ruchliwe jony wodorowe obecne w roztworze kwasu solnego zostają związane elektrycznie neutralne, nieprzewodzące prądu elektrycznego cząsteczki wody. Na miejsce tych jonów do roztworu zostają wprowadzone mniej ruchliwe jony sodowe i przewodność elektrolityczna roztworu, początkowo dość duża, stopniowo, w miarę dodawania roztworu zasady, maleje. W momencie osiągnięcia punktu równoważnikowego ilość moli dodanego podczas miareczkowania wodorotlenku sodu jest równa ilości kwasu solnego obecnego początkowo w badanym roztworze. Od tego momentu obserwuje się znaczny wzrost przewodności elektrolitycznej wynikający z dodawania nadmiaru titranta, czyli wprowadzania ruchliwych jonów OH^­­-. Wzrost ten nie jest tak wyraźny jak obserwowany uprzednio spadek. Wynika z tego, że odpowiedzialne za ten efekt jony są mniej ruchliwe niż jony H⁺.

Miareczkowanie słabego kwasu mocną zasadą - CH₃COOH / NaOH.

Podczas miareczkowania zachodzi reakcja:

W wyniku, której powstaje mocny elektrolit, czyli dobrze dysocjowany octan sodu. Efekt tej przemiany jest wyraźny, stopniowy wzrost przewodności elektrolitycznej roztworu i tym samym mierzonego przewodnictwa. Po punktu równoważnikowego następuje silny wzrost przewodnictwa związany ze wzrastającym stężeniem obdarzonych dużą przewodnością molową jonów OH^-. W bezpośrednim sąsiedztwie punktu równoważnikowego linie proste obrazujące wzrost przewodności ulegają zakrzywieniu.

Miareczkowanie kwasów dwuzasadowych - (COOH)₂ / NaOH.

Podczas miareczkowania kwasu dwuzasadowego zachodzą dwie reakcje (stopniowa dysocjacja):

Pierwsza, opadająca część krzywej miareczkowania konduktometrycznego opisuje reakcja:

Druga, lekko wznosząca się część krzywej miareczkowania konduktometrycznego opisuje reakcja:

Stała dysocjacji pierwszego stopnia jest znacznie wyższa od stałej dysocjacji drugiego stopnia, K­­­­­­₁>K₂, i roztwór takiego kwasu można traktować jako roztwór kwasu o średniej mocy. Obserwowane w miarę, postępu miareczkowania zmniejszenie się przewodności elektrolitycznej związane jest z wiązaniem jonów wodorowych, czyli zobojętnieniem względnie silnego kwasu (pierwsza część wykresu). Druga część krzywej miareczkowania konduktometrycznego, odpowiada odmiareczkowaniu drugiej grupy karboksylowej, czyli tej, która ma znacznie słabsze własności kwasowe. Ostatni odcinek krzywej miareczkowania konduktometrycznego pokazuje wyraźny wzrost przewodności elektrolitycznej, związany z wzrastającym nadmiarem titranta. Na krzywej znajdują się dwa punkty załamania, odpowiadające kolejno pierwszej i drugiej grupy karboksylowej. Objętość dodanego roztworu NaOH odpowiadająca pierwszemu załamaniu równa jest objętości roztworu dodanego między pierwszym a drugim załamaniem.

Źródła błędów

- wahania temperatury

- nie dokładne odczytanie wartości dodawanego titranta

- odczyt wartość przewodności elektrolitycznej również obarczone

---