UTONIĘCIA

• najważniejszą, wpływającą na rokowanie konsekwencją tonięcia jest niedotlenienie

• natychmiastowe rozpoczęcie resuscytacji na miejscu zdarzenia korzystnie wpływa na przeżywalność i rokowanie

• w przypadku osób, które w chwili przyjęcia do szpitala mają zachowany oddech i krążenie rokowanie jest dobre

• w 70% przypadków utonięć stwierdza się spożycie alkoholu

Tonięcie → proces, w wyniku którego pierwotnie dochodzi do zaburzeń oddechowych spowodowanych podtopieniem lub zanurzeniem w cieczy.

Zanurzenie → oznacza, że poszkodowany jest otoczony przez wodę lub inną ciecz.

Podtopienie → oznacza, że całe ciało z drogami oddechowymi jest zanurzone w wodzie lub innej cieczy.

• ryzyko urazu kręgosłupa szyjnego u osób tonących wynosi 0,5%

• stabilizacja kręgosłupa szyjnego jest wskazana w przypadku:

• skoków do wody

• zjazdów ze zjeżdżalni

• stwierdzenia urazu w badaniu fizykalnym

• występowania objawów świadczących o zatruciu alkoholem

Leczenie wstępne:

• zawsze pamiętaj o własnym bezpieczeństwie; jeśli to możliwe prowadź akcję ratunkową nie wchodząc do wody

• rozmawiaj z poszkodowanym; staraj się do niego sięgnąc jakimś przedmiotem

• jeśli wejście do wody jest konieczne weź ze sobą przedmiot unoszący się na wodzie

• wydobądź poszkodowanego z wody, a resuscytację rozpocznij tak szybko i bezpiecznie jak to możliwe

• staraj się wydobyć poszkodowanego w pozycji horyzontalnej

• w przypadku poszkodowanego z zatrzymanym oddechem, oddechy ratownicze rozpocznij natychmiast jak to możliwe metodą usta-nos

• jeśli poszkodowany znajduje się w głębokiej wodzie, oddechy ratownicze rozpocznij wtedy jeśli przeszkolony jesteś w wykonywaniu tej czynności, najlepiej z wykorzystaniem przedmiotu zapewniającego unoszenie się na wodzie

• jeśli będąc z poszkodowanym w wodzie po udrożnieniu dróg oddechowych nie stwierdza się oddechu należy wykonać 10 oddechów / min.; przy dalszym braku oddechu, gdy dystans do brzegu jest:

• krótszy niż 5 min. należy kontynuować oddechy ratownicze podczas płynięcia

• dłuższy niż 5 min. należy wentylować poszkodowanego przez następną minutę, a następnie płynąć do brzegu bez dalszej wentylacji

• nie oczyszcza się dróg oddechowych z wody

• po wydobyciu z wody, jeżeli stwierdzisz NZK → rozpocznij masaż

• gdy dostępny jest AED, wykorzystaj go, osuszając uprzednio klatkę piersiową;

• przy temperaturze ciała < 30 °C, ogranicz liczbę defibrylacji do 3.

• licz się z ryzykiem regurgitacji

Leczenie zaawansowane:

• podaj tlen, rozważ CMV

• rozważ wczesną intubację (sekwencja szybkiej intubacji) u chorych nieprzytomnych lub niewydolnych oddechowo

• przy NZK wcześniej zabezpiecz drogi oddechowe

• wprowadź sondę do żołądka

• postępuj zgodnie ze standardowym protokołem ALS

• przetaczaj płyny; kontroluj cechy zastoju nad płucami

• do 72h występuje wysokie ryzyko rozwinięcia ARDS

---