STATUS:

Podstawą różnic statusowych są różnice w posiadaniu władzy.

• Postrzegana władza ma często takie same znaczenie, jak władza realna.

• Ludzie szeregują zewnętrzne i widoczne oznaki różnic we władzy - możliwość szeregowania samego siebie, klas.

Im bardziej członkowie grupy są podobni w swych wartościach, tym bardziej prawdopodobne, że będą podobnie zaszeregowywać innych.

• W małych grupach jest wbudowana tendencja do zgodności statusów (statusy są podobne pod względem różnych kryteriów np. wykształcenie - zarobki)
  rozbieżność statusów.

• Status jest kwestią używania języka - wypowiadanie słów jest działaniem i jest niemożliwe, by było powtarzane bez końca, jeżeli nie jest nagradzane akceptacją.

• System statusowy nie musi się domagać akceptacji emocjonalnej każdego członka grupy.

• Zakłopotanie stanowi koszt interakcji między osobami o wysokim i niskim statusie.

Każda grupa wykazuje tendencję do posiadania członków o średnim statusie w relatywnie dużej liczbie - kategoria najbardziej konformistyczna.

Niski status:

• Osoba o niskim statusie nie rozporządza ani rzadkimi zdolnościami nagradzania, ani karania.

• Naruszają pewne normy grupy, ale nie na tyle gwałtownie, by narazić się na całkowite usunięcie.

• W sensie liczbowym jest ich relatywnie mało, inaczej stanowiliby dewiację od normy.

• Nagrody i koszty osób o niskim statusie są zmieniane przez system statusowy.

• Im niższa pozycja jednostki, tym koszty ponoszone przez nią są niższe.

• Mniejsze możliwości zmuszania kogoś do sprawiedliwości. Chęć ucieczki spod kontroli.

• Jeśli awans ma dla jednostki wysoką wartość, wykazuje ona dużą tolerancję dla początkowych upokorzeń.

1

---