ZAKRES OPIEKI WYZNACZANY STOPNIEM JEJ POWSZECHNOŚCI

Zakres opieki można również określić stopniem jej powszechności. Chodzi tu o stosunek liczby podopiecznych rzeczywistych do liczby podopiecznych wyczekujących, czyli ile jest osób objętych opieką, a ile jej oczekuje, tak w odniesieniu do poszczególnych form opieki, jak i całego jej systemu w skali kraju.

[Podopieczny rzeczywisty to przedmiot opieki, a więc jednostka-grupa, posiadająca potrzeby ponadpodmiotowe oraz opiekun, który je zaspokaja(w ramach stosunku opiekuńczego), natomiast podopieczny wyczekujący to jednostka - grupa posiadająca potrzeby ponadpodmiotowe, lecz wyczekująca” na opiekuna, a więc nie będąca przedmiotem opieki.]

Względnie pełna powszechność w obu tych wymiarach oznacza, że wartość liczbowa pierwszej kategorii zbliża się do 100%, a drugiej do 0%. Najprawdopodobniej takim stopniem powszechności opieki nie może się dziś poszczycić żaden kraj.

W państwach rozwiniętych gospodarczo, opiekuńczych, istnieje znacznie wyższy stopień powszechności opieki, w porównaniu do stanu przeciętnego w krajach zaliczanych do przeciwnej kategorii.

Aktualnie stosunkowo niekorzystny, a zdeterminowany niewydolnością gospodarczą i założeniami polityki społeczno - gospodarczej stan powszechności opieki w Polsce jest wciąż niedostateczny w stosunku do potrzeb, tak w zakresie poszczególnych jej form, jak i całości organizacji opieki.

Opieką przedszkolną objętych jest dziś ok. 50 % dzieci spośród tych, które powinny z niej korzystać, z czego na przyjęcie do domów dziecka stanowi w przybliżeniu ok. 50 % aktualnego stanu wychowanków w tych placówkach. Odsetek uczniów w szkołach korzystających z ich funkcji wyrównawczych m.in. drugie śniadania, obiad, stypendia, jest stosunkowo niski.

---