. PALIWA
5. Analiza techniczna
Wilgoć (W). Cała zawartość wody w węglu wyrażona w % masy węgla nazywa się wilgocią całkowitą We. Ta część wilgoci, która uchodzi z węgla przy suszeniu go w temperaturze pokojowej, nazywa się wilgocią przemijającą Wp. Pozostała zaś w węglu część wilgoci nazywa się wilgocią próbki powietrzno-suchej W/i (lub wilgocią hygroskopijną). Wilgoć przemijającą oznacza się susząc do stałego ciężaru węgiel odpowiednio rozdrobniony, w pomieszczeniu przeciętnie suchym, w temperaturze 25 °C. Do oznaczania wilgoci hygroskopijnej stosuje się metodę suszarkową, polegającą na suszeniu węgla w czasie l godziny w temperaturze 102-105°C. Dla węgli brunatnych, z uwagi na ich łatwą utlenialność, stosuje się metodę ksylenową, polegającą na oddestylowaniu wody z węgla zalanego ksylenem. Wartości liczbowe wilgoci powinny być podawane dla stanu
roboczego paliwa (Wrc i Whr,).
Popiół (A). Węgiel zawiera mniejszą lub większą ilość substancji mineralnej. Popiół jest produktem wtórnym, otrzymywanym przez działanie wysokiej temperatury na substancję mineralną węgla. Ilość popiołu zależy w dużej mierze od przedostawania się do urobku zanieczyszczeń w postaci skały płonej, przerostów i piasku. Popiół oznacza się przez spalanie w naczyniu porcelanowym węgla w piecu laboratoryjnym przy temperaturze 800 °C, a następnie zważenie pozostałości i obliczenie ubyt-
ku masy. Wartości liczbowe popiołu powinny być podawane dla stanu roboczego i suchego paliwa (Ar i As).
Części lotne (V) są to składniki masy palnej węgla, które wydzielają się przy podgrzewaniu węgla. Części lotne stanowią miarę stopnia uwęglenia organicznej masy węgla.
Im więcej jest części lotnych, a mniej czystego koksu razem te wartości uzupełniają się do lOO %), tym niższy jest stopień uwęglenia. Próbki; węgla ogrzewa się w tyglu kwarcowym w temperaturze
850 °C; strata masy węgla po odgazowaniu minus wilgoć badanej próbki określa wartość liczbową części lotnych. Wartości liczbowe części lotnych powinny być podawane dla stanu suchego i bezpopiołowego paliwa czyli dla tzw. masy palnej (Vb).
Ciepło spalania (Qc) i wartość opałowa (Qw)
Ciepło spalania Qc Jest to ilość ciepła, jaką otrzymuje się przy spalaniu całkowitym i zupełnym jednostki masy paliwa w stałej objętości, przy czym produkty spalania oziębiają się do temperatury początkowej, a para wodna zawarta w spaiirrich
skrapla się zupełnie.
Wartość opałowa Qw jest to ilość ciepła, jaką otrzymuje się przy spalaniu całkowitym i zupełnym jednostki masy paliwa w stałej objętości, przy czym produkty spalania oziębiają się do temperatury początkowej, a para wodna nie zostanie skroplona (odejmuje się ciepło skraplania tej pary).
Pomiędzy ciepłem spalania i wartością opałową zachodzi związek
Qw = Qc - 6 (9H + W) kcal/kg
gdzie: H %— zawartość wodoru w paliwie
W % - wartość wilgoci w paliwie.
Dla paliw gazowych oznaczania dokonuje -się w kalorymetrach przepływowych (np. typu Junkersu); można również wyznaczyć ciepło spalania paliw gazowych w oparciu o skład chemiczny gazu i ciepło spalania poszczególnych .składników.
Wartości liczbowe ciepła spalania powinny być podawane dla stanu bezwodnego i bezpopiołowego (Q,'^ Wartości liczbowe wartości opałowej powinny być podawane dla stanu roboczego paliwa (Q„).