Polityka monetarna a polityka fiskalna
Rząd każdego państwa powinien prowadzić politykę gospodarczą tak, aby jak najlepiej służyła interesom obywateli. Aby z dobrym skutkiem prowadzić politykę gospodarczą, rząd jest wyposażony w narzędzia do kontroli sytuacji ekonomicznej. Do tych narzędzi zaliczają się polityka fiskalna i polityka monetarna.
Polityka fiskalna polega na odpowiednim manipulowaniu stawkami podatkowymi tak, aby pobudzić aktywność gospodarczą zarówno osób fizycznych, jak i podmiotów gospodarczych.
Niższe stawki podatkowe;
-więcej dochodów zostaje do dyspozycji ludności i właśnie te
dochody zostają wydane na zakupy i inwestycje,
-podmioty gospodarcze więcej produkują, a ludzie kupują, co
podwyższa standard stopy życiowej,
-mniej dochodów wpływa do skarbu państwa.
Wysokie stawki podatkowe;
-powodują, że ludzie są mniej przedsiębiorczy, co powoduje
spadek wzrostu gospodarczego, wzrost bezrobocia, spadek
eksportu i ogólne niezadowolenie społeczne.
Polityka monetarna natomiast jest zazwyczaj prowadzona przez bank centralny i wiąże się z umiejętnym obniżaniem lub podwyższaniem stóp procentowych. Takie działanie ma pobudzić lub osłabić aktywność gospodarczą w kraju.
Wysokie stopy procentowe ;
-ludzie nie biorą kredytów dlatego, że są zbyt drogie,
-zachęca to do oszczędzania, czyli poziom depozytów w
bankach rośnie,
-wzrost depozytów nie oznacza wzrostu inwestycji w kraju,
-notujemy wzrost bezrobocia, spadek eksportu, spadek
wzrostu gospodarczego,
Niskie stopy procentowe działają odwrotnie;
-pobudzają aktywność gospodarczą,
-zwiększają popyt globalny,
W związku z tym polityka monetarna może być bardzo skutecznym instrumentem w kierowaniu polityką gospodarczą państwa.