WYKŁAD VI
POLITYKA FISKALNA
Zadania i wydatki rządu
Problemy, które muszą być rozwiązane a nie mogą być rozwiązane przez sektor prywatny (system prawa i sądownictwo, obrona narodowa, policja)
Problemy, którymi zajmuje się z reguły rząd, ale może je rozwiązywać sektor prywatny (szkolnictwo, służba zdrowia)
Działalność, która nie musi być realizowana i do niedawna nie była (ubezpieczenia społeczne itp.)
Zróżnicowany poziom wydatków rządów
Na poziomie wydatków publicznych ogółem (General Gov.)
Na poziomie wydatków rządu (Central)
W ujęciu konsumpcji dóbr publicznych (bez transferów)
Dane - Wydatki ogółem
Dane - wydatki rządu
Konsumpcja dóbr publicznych
Zmiany w czasie (Gen. Gov)
Co to są transfery?
Wydatki, z którymi nie wiąże się zakup dóbr i usług (konsumpcja publiczna):
zasiłki społeczne
renty
emerytury
zasiłki dla bezrobotnych
„becikowe” itd.
Transfery
Uzasadnienie roli państwa w gospodarce
Bez sprawnego systemu sądowniczego i egzekucji prawa nie będzie sprawnie działał system rynkowy
Są obszary, w których system ten nie działa (dobra wolne)
Powstają efekty uboczne zawieranych transakcji - użytkownicy dóbr powinni ponosić ich pełne koszty (zanieczyszczenie środowiska)
System wartości może się różnić od alokacji zapewnianej przez rynek - konsumpcja alkoholu, prostytucja, narkotyki
Różne poziomy Równowagi Nasha
Równowaga w systemie społecznym może ustalić się przy bardzo różnych poziomach efektywności gospodarczej (poziomach stabilizacji)
Przykład ściągania na egzaminie
Przykład stadionu
Kapitał społeczny - siła instytucji publicznych, duża rola dla państwa
Paternalizm - państwo „dobrobytu”
Przyczyny:
niewiara w ludzi - sami o siebie nie zadbają
publiczna służba zdrowia i edukacja (inwestycje społeczne)
redystrybucja dochodów - demokracja i zawiść oraz chęć eliminacji ubóstwa
slumsy i getta biedy obniżają jakość życia bogatych
Podatki
Państwo może finansować swe wydatki:
Dochodami z podatków (w tym akcyza, obowiązkowe składki na ubezpieczenia, cła itp.)
Długiem krajowym lub zagranicznym (kredyty lub emisja obligacji)
Z oszczędności (nadwyżki budżetowe lat ubiegłych)
Dodrukiem pieniądza lub kredytem w banku centralnym
Rola podatków
W związku z ryzykiem niewypłacalności państwa, kosztami obsługi długu oraz zagrożeniami inflacyjnymi społeczeństwa same nałożyły sobie ograniczenia, co do finansowania wydatków z deficytu
Głównym źródłem finansowania wydatków są więc dochody podatkowe
Duże wydatki = duże podatki
Dlatego nie wolno pomijać skutków podatkowych, gdy dyskutujemy zmiany i poziom wydatków publicznych!
Nie jest obojętnym nie tylko to, jak państwo wydaje nasze pieniądze, ale i to, w jaki sposób je pozyska.
Ocena różnych form opodatkowania
Podatki pośrednie i różne formy opodatkowania odprowadzane bezpośrednio przez pracodawców (wyłączone z wynagrodzenia brutto) są mniej widoczne dla podatników
Dlatego uczciwszą formą opodatkowania są podatki bezpośrednie - wtedy decyzja, co do wzrostu wydatków państwa staje się bardziej świadoma
Wpływ podatków na rynki
Płace
Zatrudnienie
Rynek pracy
Przy dominującym efekcie substytucyjnym (rosnąca wraz z wynagrodzeniem podaż pracy) podatki oznaczają niższe wynagrodzenia i mniejszą aktywność zawodową
Przy „pionowej podaży pracy” 50% podatki oznaczają po prostu wynagrodzenia niższe o połowę
Inne rynki
VAT na książki lub materiały budowlane oznacza że:
spada siła nabywcza naszych dochodów (czyli i tak opodatkowano dochody ...)
spada liczba czytanych książek i budowanych domów
Podobnie z akcyzą na paliwo i alkohol
W ten sposób podatki potrafią bardzo silnie zakłócić funkcjonowanie rynków i obniżyć poziom stabilizacji gospodarki.
Wysokość podatków a siła zakłóceń
Płace
Wysokość podatków a zakłócenia
Im wyższa krańcowa stopa podatku, tym silniej zakłóca rynek (np. wzrost o 10 pp gdy stawka bazowa to 10% lub 80% - w pierwszym przypadku pracownik traci 1/9 dochodu netto, w drugim 1/2).
Krzywa Laffera
R*
TR
Wnioski z Krzywej Laffera
Koszt podatków wynika z zakłóceń alokacji zasobów
Wraz ze wzrostem podatków rosną zakłócenia
Rosną one znacznie szybciej niż podatki
Możliwe jest uzyskiwanie tych samych przychodów podatkowych przy umiarkowanych i wysokich stopach podatków
Maksymalne dochody podatkowe oznaczają poważne perturbacje w gospodarce
Wydatki a wzrost
Podatki i deficyty
Wydatki i podatki z reguły nie są sobie równe
Rządy mogą wydawać więcej niż uzyskały dochodów i zaciągać długi
Rządy z reguły mogą pożyczyć więcej i taniej niż firmy lub gospodarstwa domowe
Gdy budżet ma deficyt, oznacza to że zaciągnięta zostanie pożyczka
Salda budżetów 2002
Dług Publiczny
W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat rządy państw rozwiniętych miały częściej deficyt niż nadwyżkę fiskalną. W rezultacie w wielu krajach wzrósł dług publiczny
Redystrybucja między - generacyjna
Wydatki socjalne stanowią znaczącą część wydatków publicznych
Większość systemów funkcjonuje według zasady PAYGO - bieżące wpływy są podstawą bieżących wydatków
Wraz ze starzeniem się społeczeństw i zmniejszaniem się liczby ludzi młodych ma miejsce ogromny transfer środków
Ludzie młodzi oddają znaczącą część swych dochodów na rzecz systemów socjalnych, z których uzyskają jedynie ułamek tego (1/8 - 1/3), co otrzymują ich beneficjenci obecnie.
Czy deficyty mogą występować trwale jako źródło finansowania?
Jeśli wartość długu nie wzrasta w relacji do PKB, deficyt może mieć trwały charakter
Warunki, które muszą być spełnione, aby D/Y = constans:
D rośnie, bowiem do długu doliczane są odsetki (r), oraz zmienia się wraz z saldem bazowym budżetu (BSB)
Warunki D/Y = constans c.d.
Relacja D/Y maleje dzięki wzrostowi PKB (g)
Zmiana D/Y = (r-g)D/Y + BSB/Y
Zmiana D/Y = 0, tak więc
(r-g)D/Y = BSB/Y (bez zmn. znaku - saldo)
Gdy r>g - rząd musi mieć nadwyżkę bazową
Gdy r<g - rząd może sobie pozwolić na trwałe finansowanie z deficytu (określonych rozmiarów)
Przykład
Realne oprocentowanie obligacji to 3%, realne tempo wzrostu PKB 5% (ile wynoszą stopy nominalne gdy inflacja = 4%???).
Relacja długu publicznego do PKB to 50%
Czy da się utrzymać ten udział długu przy deficycie bazowym = 5% PKB, 2% PKB?
Jaki powinien być deficyt, by relacja dług - PKB nie uległa zmianie?
Ile wyniesie relacja dług/PKB jeśli deficyt to 0,5% PKB, ile gdy budżet jest zrównoważony?
Wnioski
W szybko rozwijającej się gospodarce rząd może mieć permanentny deficyt budżetowy i utrzymywać nad nim kontrolę
Warunkiem jest, że stopy wzrostu przewyższają realne oprocentowanie długu
Ale jeśli średnie tempo wzrostu jest niższe, przez większość czasu powinna występować nadwyżka fiskalna
Optymalna polityka fiskalna
Deficyt może być problemem lub błogosławieństwem dla gospodarki
Ważny jest sposób wydawania pieniędzy - gdy deficyt finansuje inwestycje a czasem wyjście z kryzysu lub wojny to może on być uzasadniony
Gdy finansuje transfery, rosnącą armię urzędników, kontrolerów lub budowę „pałaców” to są to zmarnowane pieniądze, zmniejszające szanse obsługi długu w przyszłości
Podatki powinny być przejrzyste i jak najprostsze a ich wysokość jasna dla przeciętnego obywatela
Prostotę łatwiej osiągnąć przy podatkach pośrednich (VAT, obrotowy)
Przejrzystość i bezpośrednie doświadczenie obciążeń zapewniają podatki dochodowe
Rząd powinien unikać częstych zmian podatków - lepiej by występowały naprzemiennie deficyty i nadwyżki
Podatki nie powinny być procykliczne - czyli nie zwiększa się ich w trakcie kryzysu i nie obniża się w okresie prosperity
Dlatego należy się spodziewać wzrostu deficytów w okresach wojen i kryzysów i nadwyżek w okresach wzrostu gospodarczego
Deficyty powinny więc mieć tymczasowy charakter lub powinny być bilansowane nakładami na inwestycje przyspieszające wzrost (infrastruktura, transport, edukacja)
Należy ograniczać udział transferów w wydatkach, poprzez zmiany uprawnień rentowych, emerytalnych, socjalnych
Należy stabilizować udział długu publicznego w PKB, nie dopuszczając by wyrwał się spod kontroli
Kluczową kwestią dla TFP jest relacja państwo - przedsiębiorca
Państwo może mieć duży udział w gospodarce, dając przedsiębiorcom swobodę gospodarowania. Państwo może mieć mały udział i reglamentować działalność gospodarczą.
Zjawiska te bada między innymi Heritage Fundation - Economic Freedom Index
Economic Freedom Index
To wskaźnik wolności gospodarczej,
Określa, na ile interwencja rządu ogranicza aktywność gospodarczą
Uwzględnia wolność zatrudniania i zwalniania pracowników, swobodę podejmowania, prowadzenia i likwidacji działalności gospodarczej
Bierze też pod uwagę wpływ opodatkowania, wolności wymiany z zagranicą, systemu bankowego, prawa własności i rozmiary rządu
Indeks określany jest w przedziale 1 - 100
Wielkości z przedziału 80 - 100 oznaczają pełną swobodę działalności gospodarczej
Przedział 70 - 79 to niewielkie ograniczenia
Przedział 60 - 69 to średnie ograniczenia działalności gospodarczej
Przedział 50 - 59 to bardzo poważne ograniczenia swobody działalności gospodarczej
Indeks do 50 oznacza represje wobec przedsiębiorców i brak swobody gospodarczej
Brak ograniczeń oraz małe i średnie ograniczenia działalności
Średnie i bardzo duże ograniczenia oraz brak swobody
Wnioski
Kraje bogate charakteryzuje duży zakres swobody gospodarczej
Nie ma krajów bogatych, w których brak swobody podejmowania i prowadzenia działalności
Kraje skandynawskie mają duży udział państwa w gospodarce ale wysoki poziom swobody działalności gospodarczej
Polska wypada bardzo źle na tle innych państw - przyczyna to głównie wszechwładza urzędników i niejasne przepisy oraz władza grup zawodowych
- 11 -