Symptomatologia chorób skóry
Objawy podmiotowe i przedmiotowe chorób skóry.
Objawy podmiotowe:
ból,
pieczenie,
mrowienie,
świąd,
uczucie napięcia skóry,
uczucie gorąca lub zimna.
Objawy przedmiotowe to, co można uzyskać po badaniach skóry, np. oglądanie skóry i błon śluzowych:
~ dermatoskopia (oglądanie skóry za pomocą dermatoskopu),
~ badania laboratoryjne skóry (np. badania biochemiczne -> oznaczenie pierwiastka krwi, badania bakteriologiczne i wirusologiczne, badania mykologiczne (podejrzenie o grzybice), badania cytologiczne, badania serologiczne).
Zakażenia bakteryjne skóry.
Pierwotne wykwity skóry:
Plama, rumień - to zmiana zabarwienia skóry około 1cm średnicy, odmianą plamy jest rumień, który ma większą średnice i odczyn zapalny ze strony naczyń krwionośnych, w zależności od pochodzenia rozróżnia się kilka rodzajów plam, np. plamy naczyniowe, niedokrwienie, występowanie wybroczyn krwawych, plamy barwnikowe (piegi), plamy złogowe (tatuaże).
Grudka - jest to wykwit ograniczony o średnicy do 1cm występujący ponad powierzchnią skóry, pokryty naskórkiem, ustępuje bez pozostawienia blizny.
Guzek (mniejsza średnica), guz (większa) - jest to wykwit twardszy, wyniosły ponad powierzchnię skóry, pokryty naskórkiem lub owrzodziały. Prowadzi do zniszczenia skóry właściwej, pozostawia blizny.
Bąbel pokrzywkowy - jest wykwitem płaskonośnym o różnej wielkości i kształcie, w części środkowej porcelanowo biały, na obwodzie zaczerwieniony.
Pęcherzyk - wykwit wypełniony surowiczym płynem (przeźroczystym), po dołączeniu się zakażenia bakteryjnego, treść pęcherzyka ulega zmętnieniu. Może pękać i powstaje nadżerka lub ulega wessaniu.
Krosta - jest zmiennej wielkości pęcherzykiem wypełnionym od razu treścią ropna, umiejscawia się najczęściej w ujściu mieszka włosowego lub przewodzie gruczołu potowego. Jest wykwitem nie trwałym, pęka i na powierzchni nadżerki robi się strup.
Wtórne wykwity skóry:
Nadżerka - jest powierzchownym ubytkiem na skórze, stanowiącym zejście pęcherzyków, pęcherzy i krost, lub następstwem urazów mechanicznych naskórka. Goi się bez pozostawienia blizny.
Pękniecie, rozpadlina - bolesne, linijne pęknięcie naskórka i skóry właściwej w przebiegu zmian zapalnych, np. grzybicy miedzypalcowej lub u murarzy wyprysku zawodowego.
Łuska - powstaje w skutek niecałkowitego oddzielania się warstwy rogowej naskórka np. w łuszczycy.
Owrzodzenie - jest to ubytek tkanki chorobowo zmienionej, w odniesieniu do skóry polega na rozpadzie wykwitów pierwotnych umiejscowionych w skórze właściwej, dlatego zawsze goi się poprzez bliznowacenie.
Strup - powstaje w skutek zasychania wydzieliny na powierzchni owrzodzeń i nadżerek.
Blizna - stanowi zastąpienie ubytków skóry w procesie ziarninowania, wyróżnia się blizny zanikowe, przerostowe. Blizna wystawiona na długotrwałe działanie bodźców drażniących może stać się punktem wyjścia dla nowotworów skóry.
Osódka lub wysypka - oznacza stan w którym wykwity są rozsiane na skórze, może być jednopostaciowa lub wielopostaciowa, tzn. ze na skórze są plamki, grudki, krosty, strupy, blizny (np. ospa wietrzna).