Piotr Jankowiak gr. C 22. 03. 2000 r.
WM sem. IV ( mgr )
Ćwiczenie nr 4.
Temat: Wyznaczanie momentu bezwładności wahadła Maxwella.
Tabela wyników.
Nr pomiaru |
Czas spadania [s] |
εi [s] |
εi2 [s2] |
1 |
2,310 |
-0,0475 |
0,00225625 |
2 |
2,186 |
0,0085 |
0,00007225 |
3 |
2,186 |
0,0085 |
0,00007225 |
4 |
2,239 |
0,0615 |
0,00378225 |
5 |
2,176 |
-0,0015 |
0,00000225 |
6 |
2,196 |
0,0185 |
0,00034225 |
7 |
2,170 |
-0,0075 |
0,00005625 |
8 |
2,138 |
-0,0395 |
0,00156025 |
9 |
2,178 |
0,0005 |
0,00000025 |
10 |
2,176 |
-0,0015 |
0,00000225 |
średnica zewnętrzna pierścienia d1 = 104,6 mm
średnica wewnętrzna pierścienia d2 = 104,6 - 20 = 84,6 mm
masa pierścienia mp = 257,75 mm
Teoria.
Moment bezwładności - wielkość charakteryzująca bezwładność ciała, stosowana przy opisie ruchu obrotowego. Moment bezwładności odnosi się zawsze do pewnej wybranej osi obrotu i jest związany z rozkładem mas wokół niej.
Bezwładność - własność wszystkich ciał materialnych polegająca na uzyskaniu przyśpieszenia względem inercjalnego układu odniesienia; ciała wymagają działania siły, a jeśli siła nie działa to poruszają się bez przyśpieszenia lub pozostają w spoczynku. Miarą bezwładności jest masa.
I zasada dynamiki Newtona - Każde ciało trwa w stanie spoczynku lub ruchu jednostajnie prostoliniowego, dopóki siły nań działające tego stanu nie zmienią. Istotną cechą pierwszej zasady dynamiki jest wpływ masy na zachowanie ruchu. Wobec tego pierwszy aksjomat ruchu nazywa się również prawem bezwładności. Tylko czynnik zewnętrzny może zmieniać ruch bryły lub układu punktów materialnych.
Twierdzenie Steinera - moment bezwładności ciała względem dowolnej osi jest równy momentowi bezwładności względem osi do niej równoległej, przechodzącej przez środek masy Ixc zwiększonemu o iloczyn masy ciała przez kwadrat odległości między tymi osiami:
Ix = Ixc +ma2
Iy = Iyc +mb2
Ixy = Ixyc +mab
Momentem bezwładności bryły nazywamy sumę iloczynów mas poszczególnych jej elementów i ich kwadratów odległości od osi obrotu:
I = Σmiri2
Zasada zachowania energii mechanicznej - skoro wiemy, że energia potencjalna U zależy tylko od położenia punktu materialnego, możemy zapisać równanie:
½ mv2 + U(x) = E (przypadek jednowymiarowy)
gdzie E, która pozostaje wielkością stałą podczas ruchu punktu materialnego, nazywana jest całkowitą energią mechaniczną. Przypuśćmy, że punkt materialny porusza się z punktu a (gdzie jego położenie wyraża się przez x0, prędkość przez v0) do punktu b (gdzie jego położenie wyraża się przez x, a prędkość przez v); jeżeli siła jest zachowawcza, to całkowita energia mechaniczna E musi być taka sama dla każdego stanu układu, czyli otrzymujemy:
½ mv2 + U(x) = ½ mv02 + U(x0).
Wielkość po prawej stronie równania zależy tylko od początkowego położenia x0 i od początkowej prędkości v0, które mają określone wartości; dlatego jest ona stała podczas ruchu. Określa ona stałą całkowitą energię mechaniczną E.
Schemat wahadła Maxwella.
Moment bezwładności ciała:
gdzie: dm = ρdV - masa elementu o objętości bryły dV i gęstości ρ
Moment bezwładności punktu
Wyprowadzenie wzoru roboczego:
Energia kinetyczna wahadła:
ruch postępowy
mr2/2
ruch obrotowy Iω2/2
Energia potencjalna mgh
Ep = Ekp + Eko
,a
czyli
;
Opis przeprowadzonego eksperymentu.
Nawijamy nić na wałek zwój przy zwoju. Następnie uruchamiamy wahadło elektromagnesem umieszczonym w górnej części przyrządu. Zerujemy licznik. Zwalniamy wahadło przez odłączenie elektromagnesu. Pomiar czasu uzyskujemy dzięki zainstalowanym fotokomórkom. Próbę przeprowadzamy 10 razy.
Obliczenia teoretyczne.
Ip - moment bezwładności pierścienia
Ik - moment bezwładności pozostałej części wahadła : Ik = 0,00015 kgm2
Doświadczalne wyznaczanie momentu bezwładności.
m - masa wahadła
m = mp + mk
mp = 257,75 g
mk = 162,34 g
d - średnica osi wahadła
½ d = r = 5 mm
t - średni czas spadania
t = 2,1775 s
h - droga spadania wahadła
h = 376,99 mm
Oszacowanie błędów metodą różniczki zupełnej.
m = mp + mk
Wyznaczenie przyśpieszenia liniowego (punktu) i przyśpieszenia kątowego.