(VII) Teoria adaptacji politycznej pa艅stwa i teoria r贸l mi臋dzynarodowych
Rola mi臋dzynarodowa w nurtach badawczych:
Teoria r贸l mi臋dzynarodowych budowana jest w oparciu o teorie r贸l spo艂ecznych -> w r贸偶nych naukach spo艂ecznych funkcjonuje wiele sposob贸w analizowania problemu roli:
antropologia - rola jako system normatywnie okre艣lonych zachowa艅;
socjologia - rola jako rzeczywiste zachowania podmiot贸w b臋d膮cych funkcj膮 wielu czynnik贸w;
psychologia - rola jako system zachowa艅 oczekiwanych od jednostki w zwi膮zku z jej pozycj膮 spo艂eczn膮;
teoria organizacji - rola zwi膮zana jest ze sfer膮 zachowa艅 narzucanych przez systemy organizacyjne;
historia - role jako przejawy obiektywnych proces贸w historycznych;
Zalety i wady teorii r贸l mi臋dzynarodowych:
Walory metodologiczne: teoria r贸l pe艂ni funkcj臋 pomostu miedzy wieloma teoriami i podej艣ciami uprawianymi dotychczas; walory deskryptywne: tworzenie s艂ownika obraz贸w r贸l mi臋dzynarodowych, zwi臋ksza mo偶liwo艣膰 trafnego i zwi臋z艂ego opisu polityki zagranicznej pa艅stwa poprzez wykorzystanie nazw pe艂nionych przez nie r贸l mi臋dzynarodowych; walory eksplanacyjne: wyja艣nianie polityki zagranicznej np. dzi臋ki mo偶liwo艣ci 艂膮czenia wyja艣niania racjonalistycznego i psychologicznego; walory predyktywne: mo偶liwo艣膰 prognozowania przysz艂ych mi臋dzynarodowych dzia艂a艅 pa艅stw w oparciu o ich obecne i rozpoznane ju偶 role mi臋dzynarodowe;
Zagadnienie wad jest znacznie rzadziej dyskutowane: Holsti twierdzi, 偶e eksplanacyjne przydatno艣膰 TR jest niepe艂na, bo role rzeczywiste cz臋sto nie pokrywaj膮 si臋 z tym, co dane pa艅stwa deklaruj膮;
Poj臋cie i klasyfikacja r贸l mi臋dzynarodowych Wg. Z. J. Pietrania i K. J. Holstiego:
Rola mi臋dzynarodowa jest sp贸jnym systemem wybranych przez pa艅stwo dzia艂a艅 w stosunkach zewn臋trznych; tak rozumiana rola jest funkcj膮 nacisk贸w zewn臋trznych i wewn臋trznych, a tak偶e osi膮gni臋tej przez pa艅stwo pozycji mi臋dzynarodowej; przes艂ankami roli s膮 wi臋c wyznaczniki polityki pa艅stwa: wewn臋trzne o charakterze materialno-spo艂ecznym, aksjologicznym, demograficznym,…. a tak偶e zewn臋trzne maj膮ce charakter strukturalny, funkcjonalny i mieszane struk- funk i funk - struk;
Klasyfikacja RM wg. Pietrasia (?):
Narzucana rola mi臋dzynarodowa to zjawisko okre艣lane przez systemy mi臋dzynarodowe i struktury wewn膮trzpa艅stwowe w zwi膮zku z mi臋dzynarodow膮 pozycj膮 danego pa艅stwa; m.in.: mocarstwowa, wyzwolicielska;
Wybierana rola mi臋dzynarodowa jest interpretacj膮 dokonywan膮 przez dane pa艅stwo, kt贸re mo偶e przyj膮膰 rol臋, odrzuci膰 j膮 lub przyj膮膰 i dokona膰 w艂asnej interpretacji;
Deklarowana - zjawisko 艂atwo uchwytne; deklaracje mog膮 odbiega膰 od rzeczywistej pozycji pa艅stwa w stosunkach mi臋dzynarodowych;
Rzeczywista - system dzia艂a艅 pa艅stwa w stosunkach mi臋dzynarodowych; funkcja rolu narzucanej i wybieranej przez pa艅stwo;
Empiryczna klasyfikacja Holstiego (role sklasyfikowano wg. kryterium aktywno艣ci mi臋dzynarodowej):
Rola bastionu rewolucji lub wyzwolicielska - pa艅stwo deklaruje tak膮 rol臋, bo uwa偶a 偶e ma obowi膮zek organizowania ruch贸w rewolucyjnych w innych pa艅stwach, a nawet przewodzenia takim ruchom;
Rola przyw贸dcy regionalnego - p. uwa偶a 偶e posiada obowi膮zek lub specjaln膮 odpowiedzialno艣膰 w stosunku do innych pa艅stw danego regionu;
Rola obro艅cy regionu - p. deklaruje opiek臋 nad regionem geopolitycznym, zak艂ada istnienie specjalnej odpowiedzialno艣ci przyw贸dczej w danym regionie;
Rola niezaanga偶owana - p. deklaruje niezale偶n膮 polityk臋 zagraniczn膮 i unikanie przyst臋powania do uk艂ad贸w sojuszniczych tworzonych przez mocarstwa;
Rola stronnika ruch贸w wyzwole艅czych - p. deklaruje jedynie udzielenie wsparcia polityczno - dyplomatycznego; nie obejmuje formalnej odpowiedzialno艣ci pa艅stwa za organizowanie, przewodzenie czy fizyczne wspieranie ruch贸w wyzwole艅czych w innych pa艅stwach;
Rola agenta antyimperialistycznego - p. jako si艂a zwalczaj膮ca powa偶ne zagro偶enia ze strony imperializmu;
Rola obro艅cy wiary - p. okre艣la cele swojej polityki zagranicznej w kategoriach obrony system贸w warto艣ci przed atakiem zewn臋trznym;
Rola mediacyjna lub integracyjna - p. deklaruje sw膮 odpowiedzialno艣膰 za realizacj臋 dzia艂a艅 pojednawczych w konfliktach mi臋dzy innymi pa艅stwami;
Rola uczestnika podsystemu regionalnego - dora藕ne dzia艂ania w pewnych sprawach i d艂ugofalowe zobowi膮zania rozwijania wsp贸艂pracy z innymi pa艅stwami regionu w celu zbudowania wsp贸lnoty;
Rola pomocnika - p. przyjmuje na siebie obowi膮zki wspierania rozwoju pa艅stw s艂abiej rozwini臋tych gospodarczo;
Rola pomostu - p. podkre艣la swoje funkcje komunikacyjne, czyli dzia艂ania w charakterze t艂umacza lub przeka藕nika informacji mi臋dzy narodami o odr臋bnych kulturach;
Rola wiernego sojusznika - wyra藕nie mniej aktywna; p. przyjmuje tak膮 rol臋 g艂osz膮c potrzeb臋 wspierania polityki innego rz膮du;
Rola niezale偶na - rz膮dy pa艅stw deklaruj膮, 偶e swoje decyzje polityczne podejmuj膮 raczej zgodnie z interesami swojego spo艂ecze艅stwa;
Rola przyk艂adu dla innych pa艅stw - wzmacnianie presti偶u i wywieranie wp艂ywu na system mi臋dzynarodowy poprzez realizacj臋 w艂asnej polityki wewn臋trznej;
Rola budowniczego w艂asnego potencja艂u - p. kieruj膮 wszystkie swoje wysi艂ki na w艂asny rozw贸j gospodarczy i spo艂eczny;
Rola izolowana - p. ogranicza do minimum wszelkie kontakty zewn臋trzne;
Rola protegowanego - odwo艂ywanie si臋 do odpowiedzialno艣ci innych pa艅stw za obron臋 pa艅stwa deklaruj膮cego t臋 rol臋;
Wzajemne sprz臋偶enia r贸l mi臋dzynarodowych:
Wszystkie cztery aspekty RM (narzucone, wybierane, deklarowane i rzeczywiste) s膮 ze sob膮 wzajemnie sprz臋偶one:
Rola narzucana kszta艂tuje zakres roli wybieranej, bo wyb贸r dokonywany jest spo艣r贸d r贸l narzucanych;
Rola wybrana kszta艂tuje zakres politycznych o艣wiadcze艅 pa艅stwa, a wi臋c jego rol臋 publicznie deklarowan膮;
Rola wybrana silnie wp艂ywa na procesy realizacji polityki zagranicznej, to znaczy na rol臋 rzeczywist膮;
Role deklarowana i rzeczywista s膮 ze sob膮 sprz臋偶one, ale pewnie nigdy nie to偶same;
Rola narzucana kszta艂tuje role deklarowane;
Rola narzucana ma tak偶e wp艂yw na rzeczywiste dzia艂ania pa艅stw w SM;
Pozycja mi臋dzynarodowa a rola mi臋dzynarodowa:
Mi臋dzynarodowa pozycja pa艅stwa w bardzo istotny spos贸b wp艂ywa na ca艂y system jego RM; pozycja pa艅stwa rozpatrywana jest przede wszystkim jako zagadnienie mi臋dzynarodowego statusu pa艅stwa, jego rangi czy si艂y w stosunkach innymi pa艅stwami; mi臋dzynarodowa rola pa艅stwa jest zatem dynamicznym wyrazem jego pozycji, ale to powi膮zanie nie ma charakteru deterministycznego, bowiem zar贸wno pozycja, jaki i rola podlegaj膮 interpretacji danego pa艅stwa, spo艂eczno艣ci mi臋dzynarodowej i je podsystem贸w; Holsti uwa偶a, 偶e poj臋cie pozycja jest r贸wnoznaczne z poj臋ciem status mi臋dzynarodowy; wg. Pietrasia mi臋dzynarodowa pozycja pa艅stwa kszta艂tuje wszystkie aspekty jego RM;
Konflikty r贸l mi臋dzynarodowych:
Takie konflikty wynikaj膮 z faktu wyst臋powania ca艂ego systemu r贸l; mog膮 mie膰 miejsce konflikty wewn膮trz roli, konflikty mi臋dzy r贸偶nymi rolami realizowanymi przez to samo pa艅stwo oraz konflikty mi臋dzy rolami narzucanymi i wybieranymi przez pa艅stwo;
Konflikty wewn膮trz RM odnosz膮 si臋 do sprzecznych interpretacji tre艣ci roli dokonywanych przez r贸偶ne grupy spo艂eczne w pa艅stwie;
Konflikty mi臋dzy r贸偶nymi rolami tego samego pa艅stwa s膮 sytuacj膮 cz臋st膮 i bardzo skomplikowan膮; w przypadku konfliktu r贸l tego rodzaju mo偶liwe s膮 nast臋puj膮ce dzia艂ania:
realizacja jednej z r贸l kosztem zaniechania realizacji innej;
przemienna realizacja r贸l znajduj膮cych si臋 w konflikcie;
przenikanie si臋 konfliktowych r贸l, ale bez ich 艂膮czeni, a tylko dzi臋ki ich nowej interpretacji;
po艂膮czenie r贸l znajduj膮cych si臋 w konflikcie;
Konflikty r贸l narzucanych przez spo艂eczno艣膰 mi臋dzynarodow膮 i wybieranych przez pa艅stwo; w tej sytuacji pa艅stwo mo偶e:
stara膰 si臋 zmieni膰 wymagania 艣rodowiska mi臋dzynarodowego, a wi臋c tre艣膰 roli narzucanej;
adaptowa膰 si臋 do nacisku i przyj膮膰 interpretacj臋 swej roli formu艂owan膮 przez 艣rodowisko;
je偶eli obie role s膮 interpretowane w spos贸b sztywny, to pa艅stwo nie akceptuj膮ce 偶adnej roli narzucanej mo偶e znale藕膰 si臋 w pe艂nej izolacji mi臋dzynarodowej;
konflikty RM s膮 bardzo wa偶nym elementem teorii r贸l, poniewa偶 wyst臋puj膮 powszechnie i cz臋sto nadaj膮 rolom mi臋dzynarodowym bardzo wysok膮 dynamik臋;
Wp艂yw 艣rodowiska mi臋dzynarodowego i wewn臋trznego, mechanizmy wp艂ywu:
System pa艅stwowy dzia艂a w 艣rodowisku zewn臋trznym, w sk艂ad kt贸rego wchodzi wszystko to, co znajduje si臋 poza jego granicami, a tak偶e i w 艣rodowisku wewn臋trznym, na kt贸re sk艂adaj膮 si臋 wszelkie czynniki dzia艂aj膮ce wewn膮trz pa艅stwa. Wp艂yw mi臋dzynarodowy to zdolno艣膰 nak艂aniania innych uczestnik贸w SM do okre艣lonego dzia艂ania; wyr贸偶nia si臋 zasadniczo 3 zasadnicze mechanizmy wp艂ywu:
Pa艅stwo podlega naciskowi wywieranemu przez innych uczestnik贸w stosunk贸w politycznych dzia艂aj膮cych wewn膮trz pa艅stwa lub w sferze SM;
Pa艅stwo podlega wp艂ywowi ze strony transnarodowych uczestnik贸w SM;
Pa艅stwo reaguje na wp艂ywy stan贸w SM;
Znaczenie 艣wiadomo艣ci decydent贸w:
????
Poziomy adaptacji pa艅stwa:
Adaptacja - przystosowanie si臋 do zmian, kt贸re nieustannie zachodz膮; p. dzia艂a w 艣rodowisku mi臋dzynarodowym i wewn臋trznym; procesy adaptacyjne wywo艂ywane s膮 zmianami w obu 艣rodowiskach; T. Parsons zaproponowa艂 koncepcj臋 4 poziom贸w adaptacyjno艣ci systemu spo艂ecznego, a tym samym 4 podstawowych strategii adaptacyjnych polegaj膮cych na przystosowaniu roli, cel贸w, norm i warto艣ci; J. Szczepa艅ski wyr贸偶ni艂 4 stopnie przystosowania: reorientacj臋 psychologiczn膮 (p. definiuje nowe warto艣ci ale je odrzuca), tolerancj臋 (pa艅stwo d膮偶y do stanu wsp贸艂istnienia ze 艣rodowiskiem), akomodacj臋 (wzajemne przenikanie si臋 warto艣ci) i asymilacj臋 (przyj臋cie przez grup臋 - pa艅stwo warto艣ci 艣rodowiska);
Zalety i wady teorii adaptacji politycznej:
Teoria adaptacji wyja艣nia zewn臋trzne dzia艂ania pa艅stw w kontek艣cie oddzia艂ywania mi臋dzynarodowych i konkretyzuje procesy historyczne nie odrywaj膮c si臋 od rzeczywisto艣ci; dostarcza siatk臋 poj臋ciow膮 pozwalaj膮c膮 na nowe ujmowanie badanego materia艂u; oferuje rozwi膮zanie zagadnienia pomiaru obserwacji empirycznych; sugeruje sposoby przewidywania przysz艂ych los贸w badanych podmiot贸w; umo偶liwia syntetyzowanie r贸偶nych istniej膮cych podej艣膰 badawczych; dynamicznie ujmuje zjawisk polityczne;
Dynamika stan贸w 艣rodowiska pa艅stwa:
Polityczne 艣rodowisko pa艅stwo jako bodziec proces贸w adaptacyjnych ma dwojaki charakter: zewn臋trzny i wewn臋trzny; ka偶de pa艅stwo jest elementem wielu system贸w mi臋dzynarodowych, kt贸re stanowi膮 jego 艣rodowisko; 艣rodowisko mi臋dzynarodowe nie jest w 偶adnym momencie statyczne; jedn膮 z jego najwa偶niejszych cech jest dynamika przemian; dynamika przemian przejawia si臋 przede wszystkim w procesie sta艂ych zmian jego stan贸w: narastaniu lub spadku napi臋cia, czy wzburzenia pola decyzyjnego oraz si艂y wp艂ywu tych stan贸w na dane pa艅stwo;
Mo偶na wyr贸偶ni膰 cztery stany napi臋膰 wyst臋puj膮cych w wewn臋trznym i mi臋dzynarodowym 艣rodowisku pa艅stwa, kt贸re powoduj膮 uruchamianie jego proces贸w adaptacji politycznej:
艢rodowisko stabilne, kt贸rego dynamika jest niska a zmiany zachodz膮 wzgl臋dnie wolno;
艢rodowisko spokojne - jego dynamika jest 艣rednio wysoko, zmiany przebiegaj膮 w spos贸b szybszy;
艢rodowisko pulsuj膮ce, kt贸rego dynamika jest wysoka i przejawia si臋 w zmianach element贸w systemu politycznego oraz w jego strukturze i oddzia艂ywaniach zewn臋trznych;
艢rodowisko wzburzone w spos贸b wzgl臋dnie trwa艂y charakteryzuje si臋 bardzo wysok膮 dynamik膮 przemian;
Poj臋cie i rodzaje adaptacji politycznej wg. Z. J. Pietrasia i J. N. Rosenaua:
Pietra艣: adaptacja to proces dostosowywania si臋 podmiotu do dynamicznej, zmiennej rzeczywisto艣ci mi臋dzynarodowej; proces d膮偶enia pa艅stwa do stanu r贸wnowagi pomi臋dzy jego w艂asnymi interesami i potrzebami, a wymaganiami formu艂owanymi przez 艣rodowisko mi臋dzynarodowe i wewn膮trzpolityczne; 3 podstawowe typy:
Pasywna- zmiana 艣rodowiska wewn臋trznego; o艣rodek decyzyjny tylko si臋 dostosowuje, reaguje na bod藕ce; zachodzi wtedy, gdy o艣rodek jest s艂aby i nie mo偶e kreowa膰 rzeczywisto艣ci;
Kreatywna - pa艅stwo zmienia siebie i 艣rodowisko; filtruje wp艂yw; odrzuca te, kt贸re nie b臋d膮 sprzyja艂y;
Aktywna - p. nie przyjmuje 偶adnych bod藕c贸w; jest absolutnie samodzielne;
Rosenau: adaptacja polityczna to dzia艂anie, kt贸re przyczynia si臋 do utrzymywania podstawowych struktur spo艂ecznych w mo偶liwych do zaakceptowania granicach; wyodr臋bni艂 4 podstawowe typy:
Przyzwalaj膮ca - przekszta艂canie wewn臋trznych struktur pa艅stwowych zgodnie z naciskami 艣rodowiska zewn臋trznego;
Nieprzejednana - p. kszta艂tuje swoje 艣rodowisko wewn臋trzne i zewn臋trzne zgodnie ze swoj膮 wol膮, bez uwzgl臋dniania jakichkolwiek wp艂yw贸w zewn臋trznych;
Promocyjna - p. stara si臋 okre艣li膰 punkt r贸wnowagi mi臋dzy 艣rodowiskiem mi臋dzynarodowym i wewn臋trznym;
Zachowawcza - p. odnalaz艂o ju偶 punkt r贸wnowagi mi臋dzy dwoma typami 艣rodowiska i d膮偶y jedynie do zachowania stanu istniej膮cego; -> optymalny typ adaptacji;
PSM mgr Szacawa - zaliczenie; opracowane by blazeria