Chondromalacia
Definition: Chondromalacia describes a disorder that invoves a softening of the cartilage behind the patellar bone, or the kneecap. It is a condition that occurs most often in young adults. The symptoms of chondromalacia include a dull ache in the knee, located behind the knee cap. It is often worse after sitting for long periods of time or when walking down stairs.
Chondromalacia patellae (also known as CMP, Patellofemoral Pain Syndrome and Runner's Knee) is a term that goes back eighty years. It originally meant "soft cartilage under the knee cap," a presumed cause of pain at the front of the knee. It has gradually come to mean pain at the front of the knee from just about any cause. It is therefore no longer a diagnosis (see below).[1][2] Pain at the front of the knee is common in young adults, especially soccer players, cyclists, rowers, tennis players, ballet dancers, horseback riders, volleyball players, and runners. Snowboarders and skateboarders are especially prone to this injury, particularly those specializing in jumps where the knees are under great stress (skateboarders most commonly receive this injury in their non-dominant foot due to the constant kicking and twisting that is required of it during skateboarding).[3] The condition may result from acute injury to the patella or from chronic friction between the patella and the groove in the femur through which it passes during motion of the knee.[4] When pain at the front of the knee is due to overuse it can be addressed with a basic program consisting of RICE method (an acronym for rest, ice, compression, elevation), anti-inflammatory medications, physiotherapy. [3][5]
Causes
The term "chondromalacia" is a term left over from the 20th century. In the early 1900s investigators in Europe developed the theory that soft cartilage (the literal translation of chondro-malacia) is the cause of pain at the front of the knee. By the end of the 20th century, that theory had been discredited,[citation needed] but health professionals continued to use the term to describe patients with pain at the front of the knee. The term is still used today, but with diminishing frequency. It is gradually being replaced by the term "patellofemoral syndrome", a term used by clinicians when they do not have a specific explanation for a patient's pain[3].
Possible causes include a tight iliotibial band, neuromas, bursitis, overuse, malalignment, core instability, patellar maltracking, to name but a few. The term chondromalacia can also be used to describe abnormal appearing cartilage (anywhere in the body)[6]. A radiologist might, for example, note chondromalacia on an MRI of an ankle. There is no one "cause" of chondromalacia. There are as many causes as there are conditions lumped under the term "chondromalacia".
Chondromalacja - (rozmiękanie chrząstki w tłumaczeniu dosłownym) to choroba prowadząca do destrukcji tkanki chrzęstnej. Występuje najczęściej w obrębie stawu kolanowego. Zmiany dotykające chrząstkę rzepki i przeciwległych kłykci uda charakteryzują się rozwłóknieniem, powstaniem szczelin i erozją doprowadzającą w konsekwencji do zmian zwyrodnieniowych stawu rzepkowo-udowego. Czynnikami predysponującymi do choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego są: urazy, zaburzenia osi kończyny, nadwaga i wysoki wzrost.
Kwalifikacja poziomu rozwoju choroby zależna jest od źródła naukowego.
Spotyka się 4-stopniową skalę chondromalacji wg Outerbridge'a:
0 - chrząstka prawidłowa
I stopień - spluszowacenie i zmiękczenie (obrzęk),
II stopień - pęknięcia i fragmentacja niepełnej grubości,
III stopień - pęknięcia pełnej grubości sięgające do kości podchrzęstnej bez odsłonięcia kości,
IV stopień - ubytki odsłaniające kość podchrzęstną.
Głębokie uszkodzenia (III i IV stopnia) nie mają zdolności do wygojenia i muszą przejść w zmiany chroniczne, prowadzące do postępującej degradacji stawu[1].
pierwotny - rozwijający się samoistnie, mogący być konsekwencją niewielkich urazów i przeciążeń,
wtórny - o jasno określonej przyczynie np. pourazowy lub na podłożu określonej jednostki chorobowej - np. jałowa martwica kości, w trakcie terapii sterydowej itp.
Wg prof. dr hab. Wojciecha Marii Kusia, autora książki "Urazowe uszkodzenia kolana", rozróżniamy dwa procesy rozmiękania rzepki: powierzchowny i głęboki[2]. Dla procesu powierzchownego charakterystyczne jest łuszczenie się chrząstki, następnie powstają szczeliny pomiędzy włókienkami, chrząstka traci gładkość oraz połysk. Proces głęboki dotyczy włókien głębokich. Wyróżniamy w nim trzy stopnie chondromalacji:
I stopień - jest to proces zwany fascykułacja - jest to grupowanie się włókien w pęczki z nieprzerwaną powierzchnią stawową. Chrząstka stawowa jest tutaj lekko wypukła, o nieco innej niż zwykle konsystencji. Spluszowacenie i zmiękczenie
II stopień - tak zwany pęcherzyk stanowiący formę przejściową do III stopnia
III stopień - fascykułacja z przerwaniem powierzchni stawowej.
1