T: EDUKACJA DLA PRZEDSIĘBIORCZOŚCI

Jakie cechy należy kształtować dla potrzeb przedsiębiorczości?

1.Zdolność do krytycznego, podejmowanego ze znawstwem osądu idei i poglądów innych ludzi.

2.Świadomość alternatyw spośród których można dokonywać wyborów.

3.Poziom niezależności i autonomii osoby, który daje jej wolę, odwagę i pewność działań zgodnie z własnymi przekonaniami.

Poziomami edukacji dla przedsiębiorczości są:

1.Kształtowanie przedsiębiorczych jedn. Tzn.rozwijanie w nich indywidualności określonych cech osobowości, twórczości, gotowości do poniesienia ryzyka, gotowość do podejmowania inicjatyw, patrzenia w przyszłość, aktywność, dynamiczność, dobre komunikowanie idei i dobre prezentowanie osiągnięć.

2.Tworzenie przedsiębiorczych organizacji szkolnych tzn konsorcjów zdolnych do twórczego reagowania na nowe potrzeby

3.Rozwijanie głębszego rozumienia i doceniania przedsiębiorczości jako komponentów życia społecznego i ekonomicznego najlepiej przez doświadczenie

Ważne są również umiejętności wspólne dla edukacji ogólnej i zawodowej:

-umiejętność rozwiązywania problemów

-umiejętność komunikowania się

-umiejętności matematyczne

-umiejętności z zakresu matematyki

-umiejętności personalne

Programy szkół wyższych są tak ukształtowane, aby rozwijać, ukształtować te umiejętności.

T: AUTORYTARNE I DEMOKRATYCZNE IDEOLOGIE EDUKACJI

1. Spektrum form autorytarnych

Autorytarny- system dyscypliny w związku zależności, w którym 1 osoba jest dominująca a inna/inne uzależnione

Kilka form takiej relacji:

-forma autokratyczna -porządek narzucany przez strach, wiążą się z tą formą wyobrażenia dyktatora czy tresera cyrkowego

-f. paternalistyczna-porządek osiąga się przez wzbudzenie respektu. Wyobrażenia ojca, matki, księdza, wiejskiego policjanta. Wariant ojcowski można spotkać w wielu szkołach średnich, macierzyński w szkole podstawowej.

-f. charyzmatyczna- porządek utrzymuje się dzięki magnetyzmowi osobistemu, umiejętności publicznego występowania lub emocjonalnej perswazji. Skojarzenia z mistrzem i jego uczniami.

-f. organizacyjna-uzyskuje się porządek za pomocą precyzyjnej organizacji, określoną wyraźną strukturę udzielania instrukcji i systematycznego dysponowania środkami. Architekt, planista.

-f. eksprtska- porządek osiąga się dzięki posiadaniu info. Co do których wykazano, że są użyteczne lub o których nieeksperci sądzą, że są niezbędne. Lekarz, naukowiec

-f. konsultacyjna- porządek uzyskuje się przez wykorzystanie zachowań uczniów w taki sposób, że czuja oni, iż nauczyciel uwzględnił ich pomysły i reakcje. Badacz rynku, diagnostyk.

Te formy można spotkać w pracy w edukacji, albo nauczyciele opierają się na jednej formie lub kombinacjach

Rozpoczynają autokratycznie, a później łagodnieją i stają się charyzmatyczni, konsultacyjni czy rodzicielscy. Zasada ta wyrażona zwrotem „Zacznij ostro, a potem rozluźniaj”

2. Spektrum form demokratycznych.

Demokratyczny oznacza, że system dyscypliny zawiera element niezależności w relacjach i wszyscy uczestnicy mają pewien ustalony poziom partycypacji w podejmowaniu decyzji w związku z tym występują różne formy

-f. proceduralna- porządek osiąga się przez odwołanie się do wcześniej określonych reguł. Nauczyciel kontroluje reguły lecz dopuszcza się apelację czy zmianę. Wyobrażenie sędziego.

-f. reprezentacyjna- klasa wybiera swoich rzeczników formalnie bądź przez proces identyfikacji. Mogą oni mieć wpływ na podejmowane decyzje.

-f. komitetowa (większościowa) wybiera się lub mianuje kilku przedstawicieli, którzy mają się spotkać i podejmować decyzje. Często spotykane w związku z konkretnymi kwestami. Forma ma szersze zastosowanie.

-forum- wszyscy członkowie uczestnicy klasy uczestniczą w otwartej dyskusji dotyczącej poszczególnych spraw.

Tymi formami nauczyciel może manipulować. System może stać się pseudodemokratycznym (redukcja do zera).

T: EDUKACJA DLA SPOŁECZEŃSTWA ŚWIATOWEGO

Odległość w świecie skraca się bez ustanku. Jest współpraca między społ. Ale też konflikty, konkurencja i przepaść między rozwiniętymi i nierozwiniętymi krajami. Aby to zlikwidować jest to zadanie edu. XXI w.

Podkreśla się ze nie brak zasobów intelektualnych i gospodarczych na to nie pozwala, ale to czego brakuje to mądrość i współpraca. Wiedza wzbogaca się, a mądrość zanika.

Systemy edukacyjne nie są zdolne do zaproponowania nowego myślenia.

Potencjał mas mediów powinien służyć propagowaniu wartości uniwersalnych i kształtowania sumienia. Przeciwnie media dziś to przemoc i nienawiść. Znieczulają na cierpienie i ból ludzki. Jest b. pilną sprawą rozpoczęcie twórczej rewolucji w polityce edukacji i polityce komunikowania się. Powinniśmy przygotować w skali globalnej strukturalizowane programy oparte na przekonaniu, że przetrwanie ludzkości zależy od rozwoju świadomości globalnej, twórczej i współczującej.

Wymiar duchowy powinien stać się najważniejszym punktem naszej refleksji o edukacji.

Uaktywnijmy nasze zew. I wew. Zasoby w celu budowania naszego nowego świata opartego na solidarności. Jako obywatele świata przejawiajmy troskę o przetrwanie i pomyślność naszego gatunku. Wykorzystujmy najnowsze metody w celu zorganizowania planu edukacji światowej

Wymaga się, aby studenci byli pionierami i krzewicielami holistycznej filozofii edukacji XXI w. opartej na 6 przesłankach

1. Planeta Ziemia, którą zamieszkujemy i której jesteśmy obywatelami jest jednością kipiącą życie. Gatunek ludzki jest w ostatecznej analizie szeroką rodziną, której wszyscy członkowie ą solidarni. Różnice rasy i Religi, narodowości i ideologii, płci i preferencji seksualnych, statusu ekon. i społ. Należy usytuować od nowa w kontekście b. ogólnym tej fundamentalnej jedności.

2. Należy chronić planetę przed nierozważnym niszczeniem i rabunkową gospodarką oraz wzbogacić ją dla dobra przyszłych pokoleń. Trzeba propagować sprawiedliwy model konsumpcji wyznaczając granice wzrostu i kładąc kres szalonemu marnotrawstwu.

3. Nienawiść i sekciarstwo, fundamentalizm i fanatyzm, zawiść i zazdrość między jednostkami między grupami lub narodami to namiętności destruktywne z którymi powinniśmy się uporać na początku XXI w. trzeba wspierać miłość i współpracę w chwili gdy nasze sumienie budzi się ku solidarności globalnej.

4. Wielkie religie świata dążące do panowania powinny zaprzestać wzajemnego zwalczania się i współpracować dla dobra ludzkości, aby wzmocnić złotą nić jaką stanowią ich wspólne aspiracje duchowe, wyrzekając się dogmatów je dzielących. Rozmowy między wyznaniami.

5. Potężny i zgodny wysiłek będzie potrzebny, aby zlikwidować plagę analfabetyzmu na całym świecie (założenie do 2010 r.). Ze szczególnym zwróceniem uwagi na kobiety.

6. Edu. Holistyczna powinna uwzględniać aspekty fizyczne, intelektualne, duchowe, emocjonalne istoty ludzkiej i starać się zrealizować marzenie o człowieku w pełni doskonałym, żyjącym w świecie gdzie panuje harmonia.

T: EDUKACJA DLA ŚWIATA KULTUROWEGO

Wkracza różnorodność etniczna.

Gwałtowna ekspansja sieci komunikowania przybliża ludziom pozostającym w gosp. domowym jakieś dalekie wydarzenia. Przemysł kulturalny za pomocą anten parabolicznych jest nam przybliżony. Styl życia zachodu staje się normami międzynarodowymi, przez to ludzie oceniają swoje osiągnięcia.

Globalizacja powoduje masowe przemieszczanie się ludności.

Nasilają się napięcia w tradycyjnych rynkach zatrudnienia.

Państwa jednoetniczne należą do wyjątku.

Pojawia się wielokulturowość. Kultura dominująca chce narzucić własną wizję innym członkom społeczeństwa. Grupy etniczne utożsamiają się z tą kulturą, uzyskują dzięki temu nowy status, ale są grupy które nie utożsamiają się z dominującym modelem i są traktowane jako mniejszości. Następuje sprzeczność będąca źródłem konfliktów i napięć. Wiele konfliktów etnicznych zrodziło się ze sposobów rozwiązywania kwestii etnicznych.

Mniejszości religijne, językowe, plemienne często bardzo podporządkowane interesom państwa dominującego społ.

1 str globalizmu to uniwersalizm, 2 str poszukiwanie własnych korzeni to ma służyć wzmocnieniu tożsamości lokalnej.

Globalizm-regionalizm, lokalizm

Złożona sytuacja, która jest wyzwaniem dla edukacji.

XXI w. powinien stworzyć takie systemy edukacyjne, które powinny przejawiać taką elastyczność, aby zapewnić równowagę pomiędzy tendencjami.

Edukacja wielokulturowa powinna sprostać nakazom integracji planetarnej i narodowej oraz specyficznym potrzebom poszczególnych społeczności wiejskich i miejskich.

Edukacja powinna być pluralistyczna. Konieczne jest przemyślenie jej celów. Co oznacza edukować i być edukowanym? Zrewidować treść kształcenia placówek tradycyjnego typu. Wypracować nowe metody pedagogiczne.

Edu. Pluralistyczna opiera się na filozofii humanistycznej tj. etyce, która dostrzega pozytywny charakter społecznych konsekwencji pluralizmu kulturowego.

Jest jednak wielu sceptyków pluralizmu. Jednak większość jest za pluralizmem.

Propozycja: tworzyć szkoły wielokulturowe.

Świat dzisiejszy osiągnął dojrzałość, aby stworzyć obywatelską, demokratyczną kulturę opartą na prawach osoby ludzkiej oraz jednocześnie wspierać wzajemne poszanowanie kultur, którego podstawą jest uznanie zbiorowych praw wszystkich ludów wielkich i małych, z których każdy ma tyle samo zalet co wad.

---