PG 1

Stałe elementy życia grupowego:

1. Struktura grupy - tło, na którym rozgrywają się wszystkie elementarne procesy / współzależna sieć ról i statusów w hierarchii

Różnica między rolą a statusem - wartość, tzn. role mogą być równowartościowe, a statusy nie.

W każdej grupie istnieją role formalnie przypisane.

Dwie grupy wyróżnione przez Balesa:

1. Specjalistów zadaniowych - osoby od pomysłów (pełnią funkcje instrumentalne)

2. Specjalistów społeczno-emocjonalnych - osoby lubiane przez wszystkich (pełnią funkcje ekspresyjne)

Scott stwierdził, że rodzina jest najbardziej zróżnicowaną grupą pod względem ról (im większy podział ról tym efektywniejsza rodzina). Parsons i Baleas dodali jeszcze, że ojcowie częściej przyjmują rolę instrumentalną, a matki ekspresyjną.

Zróżnicowanie ról nie musi przebigać wzdłuż wymiaru zadaniowe/społeczno-emocjonalne, ale może biec w poprzek.

Problem grupy: takie rozdzieleni pracy i odpowiedzialności między członkami grupy, które pozwoli zapobiec fizycznemu i poznawczemu przeciążeniu przywódcy.

Funkcje ról:

1. Pomagają zaprowadzić porządek w życiu grupy

2. Stanowią część samookreślenia w grupie

3. Ułatwiają podział pracy

Z układem ról wiąże się ściśle istnienie hierarchii statusu

Wysoki status pociąga za sobą skłonność do przedstawiania pomysłów i inicjowania czynności podejmowanych przez grupę (np. Baleas)

Status implikuje prestiż zbiorowy (np. Homans)

Role niosą za sobą oczekiwania dotyczące rodzajów zachowań, w jakie będą angażować ich wykonawcy.

Teoria stanów oczekiwanych - pokazuje wpływ statusu na zachowanie. Status ten jest często okreslany przez płeć oraz rasę, asymetrię między wartościami tych zmiennych pokazuje wiele badań, z których wynika, że kobiety są gorsze od mężczyzn a czarni są gorsi od białych

Role pomagają dowiedzieć się kim jesteśmy, status natomiast jak dobrze jesteśmy. Aby sprawdzić jak dobrze jesteśmy musimy zobaczyć jak dobrzy są inni. Tylko dzięki porównaniu możemy określić swoje kompetencje w danym zakresie.

Atrybut pokrewny - poznając poziom wykonania innych osób o podobnym statusie w jakieś konkretnej czynności, potrafimy wyciągnąć wnioski na temat własnej kompetencji w tej dziedzinie.

Jednokierunkowe parcie w górę - pokazuje, że wysoko wartościowane coraz lepsze wykonaniu motywuje do przewyższania osiągnięć innych

Porównanie społeczne a poziom wykonania - w grupach wykonujemy cos lepiej niż jak jesteśmy sami(porównujemy się)

Badania pokazują, że ludzie lubią się porównywać do osoby minimalnie lepszej, jednak jeśli nie dysponują informacją o najlepszym i najgorszym wyniku w danej grupie to właśnie stanowi ich priorytet do określenia własnej kompetencji. Chęć uzyskania informacji o niższym od siebie wyniku pojawia się w stuacjach awersyjnych, w których samoocena badanego jest zagrożona i chce się on upewnić, jak daleko osoby najgorszej się znajduje.

Dwa typy porównań:

1. Czasowe - porównujemy postęp naszych wyników

2. Społeczne - porównujemy nasze wyniki z innymi

Znaczenie aspektu czasowego w porównaniach - zmienia się w ciągu życia, w wieku 4-8 lat i powyżej 65 lat porówania czasowe mogą być dla ludzi ważniejsze od porównań społecznych, ale przez całe późniejsze dzieciństwo, młodośc i dorosłość dominują porównania społeczne.

---