Polska w Unii Europejskiej - Polska jest członkiem Unii Europejskiej od 1 maja 2004 na mocy tzw. Traktatu akcesyjnego podpisanego 16 kwietnia 2003 r. w Atenach będącego prawną podstawą przystąpienia (akcesji) Polski do Unii Europejskiej. Faktyczny proces integracji Polski rozpoczął się w Atenach 8 kwietnia 1994 r. z chwilą złożenia przez Polskę wniosku o członkostwo w UE i potwierdzenia go przez wszystkie państwa członkowskie w podczas konferencji w Essen 9 - 10 grudnia 1994 r. Integracja jest procesem dynamicznym, nieustannie trwającym.
Nawiązanie stosunków dyplomatycznych pomiędzy Polską a (wtedy jeszcze) Wspólnotą Europejską nastąpiło 16 września 1988 r. Rok później, również 16 września 1989 r. w Warszawie, podczas pierwszej wizyty w Polsce Przewodniczącego Rady Ministrów Komisji WE podpisano negocjacje w sprawie umowy o handlu i współpracy handlowej i gospodarczej.
Zmiany ustrojowe po 1989 r. umożliwiły podjęcie rozmów na temat stowarzyszenia Polski ze Wspólnotami Europejskimi. Oficjalne rokowania rozpoczęto 22 grudnia 1990 r. zakończone podpisaniem 16 grudnia 1991 Układu europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Rzeczpospolitą Polską a Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi. Jednocześnie wraz z Układem europejskim Polska podpisała cześć handlową układu ujętą w tzw. Umowie przejściowej, obowiązującej do 1 marca 1992 r.
Układ europejski z Polską zaczął obowiązywać 1 lutego 1994 r., trzy miesiące po wejściu w życie Traktatu o Unii Europejskiej. Pierwszym etapem było powołanie Rady Stowarzyszania RP - UE, której zadaniem był nadzór nad realizacją układu. Dialog polityczny na szczeblu ministerialnym odbywał się w Radzie Stowarzyszenia. Za forum kontaktów pomiędzy Parlamentem RP a Parlamentem Europejskim służył Parlamentarny Komitet Stowarzyszenia.
Jeszcze przed podjęciem negocjacji akcesyjnych, w czerwcu 1993 r. podczas posiedzenia Rady Europejskiej w Kopenhadze państwa członkowskie UE oficjalnie potwierdziły, że kraje Europy Środkowo-Wschodniej, aktualnie stowarzyszone ze WE, zostaną członkami UE po spełnieniu kryteriów ekonomicznych i politycznych. 8 kwietnia 1994 r. Rząd Rzeczypospolitej Polskiej złożył w Atenach formalny wniosek o członkostwo w Unii Europejskiej. Podczas szczytu Rady Europejskiej w Essen od 9 - 10 grudnia 1994 r. państwa członkowskie potwierdziły wolę rozszerzenia Unii o kraje stowarzyszone i przyjęły strategię przedakcesyjną, określającą dziedziny i formy współpracy uznane przez UE za istotne z punktu widzenia przyspieszenia integracji. Formalne potwierdzenie strategii, tzw. Biała księga (w sprawie dostosowań prawa do wymogów rynku wewnętrznego) zostało przyjęte podczas szczytu Rady Europejskiej w Cannes w czerwcu 1995 r. Biała księga i roczne programy przygotowawcze przyjmowane przez polski rząd określały ramy i perspektywy stosunków RP z UE. 3 października 1996 r. mocą Uchwały Rady Ministrów z 26 stycznia 1991 r. rozpoczął działalność Urząd Komitetu Integracji Europejskiej, zajmujący się koordynacją wobec wszystkich resortów i instytucji bezpośrednio zaangażowanych w proces integracji Polski z Unią Europejską. Podstawowym zadaniem UKIE było zapewnienie realizacji zadań Komitetu Integracji Europejskiej, związanych z programowaniem i koordynowaniem polityki w sprawach związanych z integracją Polski z Unią Europejską, programowaniem i koordynowaniem działań dostosowawczych Polski do standardów europejskich oraz koordynowaniem działań administracji państwowej w zakresie otrzymywanej pomocy zagranicznej.
W styczniu 1997 r. przyjęto Narodową Strategię Integracji (NSI), przyjętą przez Sejm RP w maju 1997 r. Formułowała ona konkretne zadania stojące na drodze do pełnego członkostwa w UE oraz sekwencję czasowo ich realizacji. Znaczenie NSI polegało przede wszystkim na przyspieszeniu i ukierunkowaniu prac instytucji rządowych i pomoc w podniesieniu w społeczeństwie świadomości możliwych konsekwencji członkostwa Polski w UE. Działania dostosowawcze do członkostwa realizowane były w ramach opracowanego przez rząd i przyjętego 23 czerwca 1998 r. Narodowego Programu Przygotowania do członkostwa w UE (NPPC). NPPC było corocznie (do 2001r. włącznie) modyfikowany celem uaktualnienia strategii negocjacyjnych. Określał on sposoby realizacji priorytetów zawartych w dokumencie wspólnotowym Partnerstwo dla członkostwa. Partnerstwo dla członkostwa oraz Narodowy Program Przygotowania do członkostwa w UE wiązały bezpośrednio realizację ustalonych przez Komisję Europejską priorytetów dostosowawczych ze świadczoną przez UE pomocą finansową ze środków celowych skierowanych do tzw. programów dostosowawczych - PHARE, SAPARD i ISPA.
Na podstawie rekomendacji zawartych w opiniach Komisji Europejskiej z 16 lipca 1997 r. Rada Europejska obradująca w Luksemburgu od 12 do 13 grudnia 1997 r. podjęła decyzję o rozpoczęciu negocjacji akcesyjnych z 5 państwami Europy Środkowo-Wschodniej (Polską, Czechami, Węgrami, Słowenią i Estonią) oraz Cyprem. W odniesienu do wszystkich państw z Europy Środkowej i Wschodniej kandydujących do UE Rada Europejska uruchomiła wzmocnioną strategię przedczłonkowską, obejmującą realizację Układów europejskich, Partnerstwo dla członkostwa oraz nową edycję programu PHARE.
Formalnie proces rozszerzenia UE został zainaugurowany podczas posiedzenia Rady do Spraw ogólnych 30 marca 1998 r. Polska zadeklarowała wówczas datę 31 grudnia 2002 jaką datę gotowości do członkostwa w Unii Europejskiej. Negocjacje w formie badania zgodności prawa państw kandydujących z prawem UE rozpoczęły się 31 marca 1998 r. w Brukseli. Po zakończeniu badania, faktyczne negocjacje podjęte zostały na wniosek państw kandydujących równocześnie, chociaż oddzielnie z każdym z kandydatów, 10 listopada 1998r. Od 16 kwietnia 1999 r. zaczęły odbywać się regularne spotkania dyrektorów politycznych i korespondentów europejskich krajów stowarzyszonych i państw członkowskich UE w ramach dialogu politycznego. Dla potrzeb negocjacji powołano 37 podzespołów zadaniowych, które odpowiadały za opracowanie stanowisk w poszczególnych obszarach. Przewodniczącymi Polskiego Zespołu Negocjacyjnego (PZN) byli kolejno:
* 1997 - 2001 - Jacek Saryusz-Wolski,
* 2001 - 2004 - Danuta Hübner.
Mechanizm negocjacji polegał na wypracowaniu wspólnego stanowiska Przewodniczącego PZN i Komisarza UE ds. Rozszerzenia Unii i przekazanie go do akceptacji Komisji Europejskiej, która przygotowywała projekt zweryfikowanego stanowiska wspólnego UE. Projekt po przyjęciu przez Radę Europejską stanowił wspólne stanowisko wszystkich krajów 15 członkowskich. Celem negocjacji było przygotowanie traktatu akcesyjnego, który był przyjęty na ostatnim spotkaniu Międzyrządowej Konferencji Akcesyjnej.
W październiku 1990 r. podjęto decyzję o połączeniu stolic państw stowarzyszonych z Sekretariatem Rady UE za pomocą specjalnie przygotowanej sieci łączności elektronicznej. Do 2000 r. Polska zdążyła zakończyć rozmowy w 25 spośród 30 obszarów negocjacyjnych. W przypadku 9 z nich uzgodniono okresy przejściowe. Pozostałe 5 obszarów rozpatrywano w latach 2001 - 2002. Finał negocjacji Polski z UE nastąpił 13 grudnia 2002 r . podczas szczytu UE w Kopenhadze.
Traktat akcesyjny podlegał zatwierdzeniu i przyjęciu absolutną większością głosów przez Parlament Europejski (9 kwietnia 2003 r.) oraz jednogłośnie przez Radę Unii Europejskiej (14 kwietnia 2003). Kolejnym etapem była ratyfikacja go przez wszystkie kraje członkowskie zgodnie z wymogami konstytucyjnymi obowiązującymi w każdym z tych państw (poza Irlandią gdzie ratyfikowany był po referendum ogólnopaństwowym, pozostałe państwa członkowskie przyjęły go w głosowaniach parlamentarnych). Traktat wszedł w życie po zakończeniu unijnej procedury ratyfikacyjnej. W Polsce proces jego przyjęcia odbywał się w formie ogólnonarodowego referendum w dniach 7-8 czerwca 2003.
Polacy odpowiadali na następujące pytanie:
Czy wyraża Pan/Pani zgodę na przystąpienie Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej?
Według oficjalnych wyników PKW do urn poszło 58,85% uprawnionych do głosowania (tj. 17 586 215 osób) spośród 29 868 474 uprawnionych, 77,45% z nich (tj. 13 516 612) odpowiedziało tak na postawione pytanie. 22,55% z nich (tj. 3 936 012) odpowiedziało nie. Oddano również 126 194 głosów nieważnych.
Traktatu akcesyjny będący prawną podstawą przystąpienia (akcesu) 10 krajów Europy Środkowej i Południowej (Cypru, Czech, Estonii, Litwy, Łotwy, Malty, Polski, Słowacji, Słowenii i Węgier) do Unii Europejskiej został podpisany 16 kwietnia 2003 r. w Atenach.
1 maja 2004 r. Polska stała się pełnoprawnym członkiem Unii Europejskiej wraz z 9 innymi krajami Europy
Jak wynika z informacji podanych przez Ministerstwo Finansów (8 lutego 2006) Polska ma być gotowa do wejścia do Strefy euro w 2009 r., co jednak przełożono do (co najmniej) 2012 r. Jednak na mocy rozporządzenia ministra finansów z 15 kwietnia 2004 r.[1] również w Polsce można używać euro do rozliczeń, w których jedną stroną jest konsument, czy odbiorca usług (tzn. np. w sklepie czy u fryzjera).
13 grudnia 2007 r. nastąpiło podpisanie Traktatu reformującego przez przedstawicieli 27 państw członkowskich UE, w Klasztorze Hieronimitów w Lizbonie. W imieniu Polski Traktat podpisali: Prezes Rady Ministrów Donald Tusk, Minister Spraw Zagranicznych Radosław Sikorski. Na czele polskiej delegacji stał Prezydent Lech Kaczyński, któremu towarzyszyli ministrowie Kancelarii Prezydenta RP - Robert Draba i Michał Kamiński.
Przystąpienie Polski[2] do Układu z Schengen nastąpiło 21 grudnia 2007 r. (przejścia lądowe i morskie) i 29 marca 2008 r. (lotniska, wraz z nowym rozkładem lotów). 30 lipca 2007 r. Polska przeszła pozytywnie techniczne testy dostępu do systemu Schengen. Zgodnie z propozycją Portugalii symboliczne otwarcie granic nastąpiło 21 grudnia 2007 r. w Worku Turoszowskim, na trójstyku granic polskiej, czeskiej i niemieckiej.
1 maja 2009, po pięciu latach od przystąpienia Polski do UE, skończyły się okresy ochronne na zakup domów i mieszkań w Polsce przez cudzoziemców, obywateli UE.
Etapy integracji Polski z Unią Europejską
Rok |
Dzień/Miesiąc |
Wydarzenie |
|||
Powołanie programu PHARE |
|||||
Powołanie ambasadora Polski przy WE - Jan Kułakowski. |
|||||
Powołanie pełnomocnika rządu do spraw integracji europejskiej oraz pomocy zagranicznej - Jacek Saryusz-Wolski |
|||||
Obowiązywanie Umowy przejściowej |
|||||
Potwierdzenie przez Radę Europejską w Kopenhadze możliwości członkostwa w UE krajów stowarzyszonych (po spełnieniu kryteriów kopenhaskich) |
|||||
Formalne potwierdzenie strategii, tzw. Biała księga (Cannes) |
|||||
Rozpoczęcie działalności Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej |
|||||
Przyjęcie przez rząd RP Narodowej Strategii Integracji |
|||||
Obrady Konferencji Londyńskiej dla państw kandydujących |
|||||
Podpisanie Trójporozumienia przez Marszałków Sejmu, Senatu i Prezesa Rady Ministrów |
|||||
Podpisanie przez Polskę i UE porozumienia w/s programu SAPARD |
|||||
Podpisanie przez Polskę i UE porozumienia w/s programu SAPARD |
|||||
Głosowanie Parlamentu Europejskiego ws raportu Komisji dot. rozszerzenia UE w 2004 r. |
|||||
Przesłuchanie Komisarzy z 10 krajów przystępujących do UE - Komisarzem z Polski zostaje Danuta Hübner |
|||||
Ogłoszenie wyników międzynarodowego konkursu na logo rocznicowe UE - zwycięzcą Szymon Skrzypczak z Poznania |
|||||
Ciężarówka informacyjna unijnej kampanii na rzecz różnorodności wyjeżdża w trasę (będzie podróżować po państwach UE) |
|||||
Polska wstępuje do Układu z Schengen - (przejścia lądowe i morskie) |
|||||
|
|
Od 1 maja 2004 roku Polska jest pelnoprawnym czlonkiem Unii Europejskiej.
Po upadku systemu komunistycznego i rozpoczeciu demokratycznych przemian w 1989 roku, Polska miala przed soba cztery podstawowe cele do osiagniecia. Dwa z nich dotyczyly spraw wewnetrznych - demokratyzacja struktur politycznych panstwa i wprowadzenie gospodarki rynkowej. Natomiast w polityce zagranicznej na plan pierwszy wysunely sie dwa zadania uznawane za podstawowe dla bezpieczenstwa i miedzynarodowej pozycji Polski: wlaczenie sie do struktur NATO - w sferze wojskowej, oraz integracja z Unia Europejska jako podstawa stabilizacji gospodarczej, spolecznej, technologicznej i prawnej.
Cele te w znacznym stopniu zostaly osiagniete w trakcie dlugiego i trudnego procesu dostosowan, zmian i negocjacji. Do niewatpliwych osiagniec politycznych i gospodarczych, które stawiaja Polske w szeregu panstw o najwyzszej dynamice rozwoju, nalezy dodac sukces osiagniety w marcu 1999 roku - podpisanie Traktatu Pólnocnoatlantyckiego i uzyskanie czlonkostwa w NATO.
Od chwili upadku systemu komunistycznego, wszystkie demokratyczne rzady Rzeczypospolitej Polskiej dazyly do wlaczenia kraju do struktur gospodarczych i prawnych Unii Europejskiej.
Dzisiaj mozemy z satysfakcja stwierdzic, ze najwazniejszy cel naszej polityki zagranicznej ostatniej dekady zostal osiagniety: od 1 maja 2004 Polska jest pelnoprawnym czlonkiem UE.
Polska w Negocjacjach nt. Czlonkostwa w Unii Europejskiej
Wlaczenie sie do procesów integracyjnych Europy Zachodniej stalo sie jednym ze strategicznych celów Polski od momentu uzyskania pelnej suwerennosci kraju w roku 1989.
Pierwszym krokiem bylo podpisanie 16 grudnia 1991 r. Traktatu Europejskiego, który przyznal Polsce status panstwa stowarzyszonego ze Wspólnotami Europejskimi i ich panstwami czlonkowskimi.
Zaraz po wejsciu w zycie Traktatu (1 lutego 1994), Rada Ministrów RP zaaprobowala program dostosowujacy polska gospodarke i system prawny do wymogów Unii Europejskiej. Przedstawienie w dniu 8 kwietnia 1994 oficjalnego wniosku o przyjecie do UE otworzylo formalnie proces negocjacyjny. Polska rozpoczela okres intensywnych przygotowan ukierunkowanych na przyszle czlonkostwo w UE.
Podczas szczytu Rady Europejskiej w Luksemburgu 13 grudnia 1997 zostaly wylonione kraje, które mialy stanowic pierwsza grupe panstw zaproszonych do rozpoczecia negocjacji akcesyjnych. W tej grupie znalazla sie równiez Polska.
Warto podkreslic, ze wszystkie rzady RP, niezaleznie od swojej orientacji politycznej, dazyly do realizacji priorytetów polskiej polityki zagranicznej, wsród których szczególne miejsce zajmowala kwestia negocjacji w sprawie czlonkostwa w Unii Europejskiej.
Negocjacje zakonczyly sie sukcesem w grudniu 2002 r. 16 kwietnia 2003 w Atenach podpisano Traktat o Przystapieniu RP (i innych panstw kandydujacych) do UE. Natomiast w referendum które zostalo przeprowadzone w dniach 7 i 8 czerwca 2003, wiekszosc obywateli polskich uczestniczacych w glosowaniu wypowiedziala sie za przystapieniem RP do Unii Europejskiej.
Korzysci, które spodziewa sie uzyskac Polska po wstapieniu do Unii Europejskiej
Wstapienie Polski i innych panstw kandydujacych do Unii Europejskiej zamknie na zawsze okres niesprawiedliwego podzialu Europy, wprowadzonego w wyniku ukladu w Jalcie. Przyczyni sie równiez do rozszerzenia na Wschód tej strefy bezpieczenstwa, stabilnosci i dobrosasiedzkich stosunków, jaka jest Unia Europejska. Sa to wiec korzysci, które odpowiadaja interesom calej Europy.
Wiekszosc Polaków uwaza, iz czlonkostwo w UE umozliwi przyspieszenie rozwoju gospodarczego kraju i jego modernizacje, jak równiez przyczyni sie do zlikwidowania zapóznien i "luki cywilizacyjnej", która dzieli Polske od krajów zachodnich.
W sferze politycznej czlonkostwo w UE zapewni trwaly charakter przemian ustrojowych - poprzez konsolidacje wartosci laczacych Polske z krajami Unii Europejskiej i z zachodnim systemem politycznym, gospodarczym i obronnym, takich jak: demokracja, panstwo prawa, poszanowanie praw obywatelskich oraz praw mniejszosci, jak równiez gospodarka rynkowa.
Czlonkostwo w Unii powinno takze wzmocnic pozycje Polski na arenie miedzynarodowej i jednoczesnie dac naszemu krajowi nowe miejsce w Europie. Chodzi o przynaleznosc do najwazniejszej europejskiej organizacji miedzynarodowej, która osiagnela znaczace sukcesy w swoim funkcjonowaniu i która charakteryzuje sie wysoka skutecznoscia w osiaganiu swoich celów. Podobnie jak czynia to obecnie male i srednie panstwa czlonkowskie, Polska bedzie mogla przedstawiac swoje inicjatywy i uczestniczyc w procesie podejmowania decyzji o fundamentalnym znaczeniu dla stosunków miedzynarodowych i interesów narodowych. Pozostajac poza UE, Polska mialaby o wiele mniejsze mozliwosci wplywu na te kwestie.
Niemniej jednak, wstapienie do Unii Europejskiej oznacza dla Polski koniecznosc przystosowania sie do warunków gospodarczych, politycznych i spolecznych, które obowiazuja we Wspólnocie.
Polska uczynila znaczny wysilek w celu wprowadzenia w zycie polityki wspólnotowej w dziedzinie konkurencji, pomocy panstwa i zamówien rzadowych, liberalizacji zasad przeplywu towarów, uslug i kapitalów. W znacznym stopniu zreformowane zostalo prawo bankowe w celu przystosowania go do norm wspólnotowych. Zostaly równiez przyjete ustawy dotyczace konsumentów i norm przemyslowych. Z kazdym rokiem daje sie zaobserwowac postep w reformowaniu polskiego rolnictwa zgodnie ze Wspólna Polityka Rolna. Przyspieszona zostala prywatyzacja i przeksztalcenia w przemysle, zwlaszcza w takich galeziach jak hutnictwo, górnictwo i przemysl odziezowy. Wprowadzono takze wiele norm dotyczacych poprawy ochrony srodowiska.
Polska - Unia Europejska |
|
19 wrzesnia 1989
Podpisanie Umowy o Handlu i Wspólpracy Gospodarczej miedzy Polska i Unia Europejska.
16 grudnia 1991
Podpisanie Ukladu Europejskiego miedzy Polska i Wspólnotami Europejskimi.
21-22 czerwca 1993
Rada Europejska ustalila kryteria zwane "kopenhaskimi", które stanowia podstawowe narzedzia oceny stanu dostosowania panstw stowarzyszonych do norm UE.
1 lutego 1994
Wejscie w zycie Ukladu Europejskiego.
8 kwietnia 1994
Przedstawienie wniosku o przyjecie Polski do Unii Europejskiej
16 lipca 1997
Pozytywna opinia Komisji Europejskiej nt. stanu przygotowan Polski do wstapienia do UE, wyrazona w dokumencie "Agenda 2000".
12-13 grudnia 1997
Szczyt UE w Luksemburgu - Komisja Europejska podjela decyzje o rozpoczeciu procesu negocjacji dotyczacych rozszerzenia UE. Date rozpoczecia negocjacji ustalono na 30 marca 1998.
25 marca 1998
Przyjecie przez Komisje Europejska wspólnego dokumentu "Partnerstwo dla Czlonkostwa".
31 marca 1998
Rozpoczecie negocjacji nt. wstapienia Polski do UE.
grudzien 1999
Zakonczenie prezentacji przez Polske stanowisk negocjacyjnych.
13 grudnia 2002 - zakonczenie negocjacji
Sukces kopenhaski
W raporcie rzadu polskiego dotyczacym rezultatów negocjacji akcesyjnych, wynik negocjacji zostal oceniony jako stosunkowo korzystny dla Polski.
- Osiagniete zostaly najwazniejsze cele sformulowane w 1998 r. jako stanowiska negocjacyjne rzadu polskiego " - zapewnila minister ds. europejskich Danuta Huebner.
Polska rozpoczela negocjacje z Unia Europejska 31 marca 1998 i zakonczyla je 13 grudnia 2002 w Kopenhadze. Raport przyjety przez rzad analizuje 31 rozdzialów negocjacyjnych, zawiera daty ich rozpoczecia i zakonczenia, wyjsciowe oczekiwania i uzyskane okresy przejsciowe.
Polska wynegocjowala okresy przejsciowe w 43 obszarach, uzyskala takze najdluzszy sposród panstw kandydujacych okres przejsciowy w odniesieniu do przyznawania prawa do wlasnosci rolnej i lesnej w Polsce obywatelom innych panstw UE.
- Warto przypomniec, iz do niedawna istnialy obawy co do zagwarantowania Polsce pozycji beneficjenta netto, to znaczy kraju, który wiecej otrzymuje z unijnego budzetu niz do niego wnosi. Uzyskalismy to i jestesmy usatysfakcjonowani, poniewaz jest to duzy sukces w tych negocjacjach. Ponadto otrzymalismy istotna pomoc finansowa w celu przystosowania naszych granic do wymogów systemu Schengen " - twierdzi minister Huebner.
- Uzyskalismy najlepszy z mozliwych rezultatów w kwestii finansowania bezposredniego. Nalezy przypomniec, ze zaledwie rok temu wynosilo ono 0%. Pózniej pojawila sie propozycja Komisji Europejskiej finansowania w wysokosci 25% w pierwszym roku czlonkostwa. Ostatecznie uzyskalismy obietnice finansowania bezposredniego na poziomie 60% przez pierwsze trzy lata" - podkresla pani minister.
- Wynik negocjacji satysfakcjonuje nas. Polska bedzie miala w instytucjach europejskich pozycje zblizona do pozycji Hiszpanii. Jezyk polski bedzie jednym z jezyków oficjalnych Unii. Oznacza to, ze wszelkie unijne dokumenty prawne beda wydawane równiez po polsku".
OBWIESZCZENIE PANSTWOWEJ KOMISJI WYBORCZEJ
z dnia 9 czerwca 2003 r
O wyniku ogólnokrajowego referendum w sprawie wyrazenia zgody na ratyfikacje Traktatu dotyczacego przystapienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej.
Na podstawie art. 29 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o referendum ogólnokrajowym (Dz. U. Nr 57, poz. 507 i Nr 85, poz. 782) Panstwowa Komisja Wyborcza podaje do publicznej wiadomosci wynik wyznaczonego na dzien 8 czerwca 2003 r. referendum w sprawie wyrazenia zgody na ratyfikacje Traktatu dotyczacego przystapienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej, w którym glosowanie przeprowadzono w dniach 7 i 8 czerwca 2003 r.
I. Glosowanie przeprowadzono w 25 165 obwodach glosowania.
II. Na podstawie protokolów glosowania otrzymanych od wszystkich komisarzy wyborczych Panstwowa Komisja Wyborcza ustalila nastepujace wyniki glosowania:
Liczba osób uprawnionych do glosowania 29 868 474
Liczba osób, którym wydano karty do glosowania 17 586 215
Liczba kart niewaznych wyjetych z urn 1 282
Liczba kart waznych wyjetych z urn, czyli liczba osób, które wziely udzial w glosowaniu 17 578 818.
Frekwencja wyniosla58,85 %
Panstwowa Komisja Wyborcza stwierdza, ze w referendum wziela udzial wiecej niz polowa uprawnionych do glosowania, w zwiazku z czym - zgodnie z art. 90 ust. 3 i art. 125 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o referendum ogólnokrajowym (Dz. U. Nr 57, poz. 507 i Nr 85, poz. 782) - wynik referendum jest wiazacy.
III. Panstwowa Komisja Wyborcza stwierdza, ze w glosowaniu oddano: glosów niewaznych 126 194, co stanowi 0,72 % ogólnej liczby glosów, glosów waznych 17 452 624, co stanowi 99,28 % ogólnej liczby glosów.
Na postawione w referendum pytanie:
"Czy wyraza Pani / Pan zgode na przystapienie Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej?"
liczba oddanych glosów waznych z odpowiedziami:
pozytywnymi "TAK" wyniosla13 516 612,
co stanowi 77,45 % glosów waznych,
negatywnymi "NIE" wyniosla3 936 012,
co stanowi 22,55 % glosów waznych.
Panstwowa Komisja Wyborcza stwierdza, ze w referendum wiekszosc glosów waznych oddano za odpowiedzia pozytywna, w zwiazku z czym - zgodnie z art. 73 ust. 2 ustawy o referendum ogólnokrajowym - Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej uzyskal zgode na ratyfikacje Traktatu dotyczacego przystapienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej.
Szczególowe informacje o wynikach glosowania mozna tez uzyskac na stronie internetowej Panstwowej Komisji Wyborczej:
W Ambasadzie RP w Caracas glosowanie w ramach referendum zostalo przeprowadzone w dniach 6 i 7 czerwca 2003.
Frekwencja wyniosla 92,4%.
Odsetek glosów waznych wyniósl 97,5%.
Odsetek glosów waznych z odpowiedzia "Tak" wyniósl 98,3%.