Politechnika Wroc艂awska
|
Jakub Kliszcz |
16.10.2010 |
Laboratorium Podstaw fizyki |
||
Wydzia艂 Elektryczny
|
Wyznaczanie momentu bezw艂adno艣ci i sprawdzanie twierdzenia Steinera. |
|
Cel 膰wiczenia:
1. Pomiar podw贸jnej odleg艂o艣ci osi obrotu wahad艂a fizycznego od 艣rodka ci臋偶ko艣ci.
2. Pomiar okresu drga艅 wahad艂a fizycznego przy r贸偶nym wyborze osi obrotu.
3. Obliczenie sta艂ej C.
4. Pomiar masy tarczy waga elektroniczna.
5. Obliczenie momentu bezw艂adno艣ci cia艂 wzgl臋dem osi 艣rodkowej.
6. Powt贸rzenie w/w czynno艣ci dla pier艣cienia metalowego.
7. Wyznaczenie momentu bezw艂adno艣ci pier艣cienia wzgl臋dem osi obrotu.
8. Wykorzystanie twierdzenia Steinera do wyznaczenia momentu bezw艂adno艣ci pier艣cienia wzgl臋dem osi przechodz膮cej przez 艣rodek masy pier艣cienia.
9. Obliczenie momentu bezw艂adno艣ci pier艣cienia wzgl臋dem osi przechodz膮cej przez 艣rodek masy pier艣cienia przy wykorzystaniu wzoru
(1)
10. Por贸wnanie otrzymanych wynik贸w z punkt贸w 8 i 9.
11. Ocena dok艂adno艣ci pomiarowej.
Wz贸r Steinera :
(2)
m - masa cia艂a
d - odleg艂o艣膰 osi obrotu od osi przechodz膮cej przez 艣rodek masy cia艂a
- moment bezw艂adno艣ci wzgl臋dem osi przechodz膮cej przez 艣rodek masy cia艂a
Moment bezw艂adno艣ci:
(3)
T - okres drga艅 wahad艂a
m - masa wahad艂a
d - odleg艂o艣膰 osi obrotu od sodka masy wahad艂a
Korzystaj膮c z powy偶szego wzoru i z twierdzenia Steinera mo偶na przej艣膰 w zale偶no艣膰 na moment bezw艂adno艣ci wzgl臋dem 艣rodka masy danego cia艂a :
(4)
m - masa cia艂a
C - sta艂a
(5)
T1, T2 - okresy drga艅 wzgl臋dem osi obrotu oddalonych od 艣rodka masy o odleg艂o艣ciach d1, d2
g - sta艂a grawitacji = 9,81
Pomiary:
1.Pomiar masy tarczy:
m = 1,170 kg
zakres 1,995 kg
螖m = 1g = 0,001 kg
2. Tarcza z otworami
2d |
d |
Ilo艣膰 wahni臋膰 T |
Pomiar |
Czas |
螖T 100 T |
艢redni czas |
Okres drga艅 |
Masa tarczy |
[mm] |
[mm] |
|
|
[s] |
|
[s] |
|
[g] |
119,40 |
59.70 |
100
|
1 |
66,3 |
0 |
66,2 |
0,662 |
1170,0
|
|
|
|
2 |
66,7 |
0,04 |
|
|
|
|
|
|
3 |
65,6 |
0,03 |
|
|
|
79,55 |
39,775 |
|
1 |
65,7 |
0 |
65,5 |
0,655 |
|
|
|
|
2 |
65,5 |
0,02 |
|
|
|
|
|
|
3 |
65,9 |
0,02 |
|
|
|
119,65 |
59,825 |
|
1 |
65,8 |
0 |
66,0 |
0,660 |
|
|
|
|
2 |
66,1 |
0,03 |
|
|
|
|
|
|
3 |
66,1 |
0,03 |
|
|
|
3. Pier艣cie艅 metalowy
2R |
2r |
Ilo艣膰 wahni臋膰 T |
Pomiar |
czas |
螖T 100 T |
艢redni czas |
Okres drga艅 |
Masa pier艣cienia |
[mm] |
[mm] |
|
|
[s] |
|
[s] |
|
[g] |
138,70 |
119,20 |
100 |
1 |
72,2 |
0 |
72,5 |
0,725 |
77,8 |
|
|
|
2 |
72,8 |
0,06 |
|
|
|
|
|
|
3 |
72,5 |
0,03 |
|
|
|
Obliczenia:
1.Sta艂a C dla tarczy
(6)
(7)
1.1 U艣rednienie wynik贸w
Pomiar |
Sta艂a C |
1 |
0,1154 |
2 |
0,1050 |
3 |
0,1182 |
艢rednia |
0,1128 |
2. Moment bezw艂adno艣ci wzgl臋dem 艣rodka masy kr膮偶ka Io :
kg m2
2.1 B艂膮d wzgl臋dny
kg m2
3. Moment bezw艂adno艣ci pier艣cienia metalowego
kg m2
3.1 B艂膮d wzgl臋dny
kg m2
3.2 Z twierdzenia Steinera
kg m2
3.3 B艂膮d wzgl臋dny
kg m2
3.4 Moment bezw艂adno艣ci ze wzoru tablicowego
kg m2
3.5 B艂膮d Wzgl臋dny
kg m2
Analiza wynik贸w
|
I0 |
螖I0 |
未I0 |
Twierdzenie Steinera |
0,0013961 |
0,0006350 |
45,4 |
Metoda tablicowa |
0,0023520 |
0,0000059 |
0,25 |
R贸偶nica |
0,0009559 |
|
|
R贸偶nica % |
40,6 |
|
R贸偶nica pomi臋dzy tymi dwiema metodami wynosi 0,0009559 kg m2 czyli 40,6%, natomiast metoda tablicowa jest dok艂adniejsza, a jej dok艂adno艣膰 wynios艂a 0,25%.
Wnioski
Na dok艂adno艣膰 Wylicze艅 sta艂ej C mia艂y wp艂yw b艂臋dy pomiar贸w, kt贸re by艂y spowodowane czynnikami przy:
Pomiarze odleg艂o艣ci d niedok艂adno艣膰 zwi膮zana z ustawieniem suwmiarki i odczytem z jej podzia艂ki.
Pomiarze okresu drga艅 na kt贸ry wp艂yw mia艂 moment wystartowania tarczy i stopera oraz zatrzymania stopera.
Na sta艂膮 C wp艂ywa艂o tak偶e tarcie na styku wahad艂a i belki na kt贸rej by艂o ono zawieszone (przekr贸j belki by艂 tr贸jk膮tny, lecz jego wierzcho艂ek by艂 nieco zaokr膮glony.
Przy pomiarze masy tarczy metalowej za b艂膮d przyj膮艂em najmniejsza dzia艂k臋 wagi: 1g, na moment bezw艂adno艣ci tarczy dodatkowo wp艂ywa艂a dok艂adno艣膰 pomiaru masy tarczy, natomiast b艂膮d wzgl臋dny wyni贸s艂 3,6%.
Dla pier艣cienia metalowego na moment bezw艂adno艣ci wp艂ywa艂y te same czynniki, kt贸re
wp艂ywa艂y na dok艂adno艣膰 przy metalowej tarczy.
Dla metalowego pier艣cienia:
Korzystaj膮c z twierdzenia Steinera otrzyma艂em Io=0,0013961kg m2.
Po obliczeniu Io ze wzoru otrzyma艂em Io=0,0023520 kg m2.
Po por贸wnaniu obu wynik贸w otrzyma艂em r贸偶nic臋 螖Io=0,0009559kg m2.
Okazuje si臋, ze dok艂adniejszy by艂o wyliczenie Io ze wzoru tablicowego. Wynik ten zawiera si臋 w przedziale b艂臋du wyniku otrzymanego z twierdzenia Steinera.